Η αποκλιμάκωση της ρητορικής έντασης από την πλευρά της Τουρκίας έχει δημιουργήσει ένα γενικευμένο κλίμα εφησυχασμού στην ελληνική πλευρά. Το πολιτικό σύστημα, με προεξέχουσα τη Νέα Δημοκρατία, βλέπει αυτή τη μεταστροφή του Ερντογάν ως μια μοναδική ευκαιρία για διάλογο που δεν μπορεί να χαθεί.
Η πραγματικότητα όμως φαίνεται πως είναι τελείως διαφορετική, καθώς πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας και χωρίς να προκαλεί σύσσωμο τον δυτικό κόσμο ο Ταγίπ Ερντογάν πετυχαίνει τετελεσμένα υπέρ της χώρας του και παγιώνει μια κατάσταση στην οποία η Άγκυρα διεκδικεί να πατήσει «πόδι» στο Αιγαίο.
Χωρίς το «Oruc Reis» να χρειάζεται να παραβιάσει ακόμα και τα ελληνικά χωρικά ύδατα ή τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου να απειλεί ευθέως την Ελλάδα, οι Τούρκοι, μέσω του «Turkaegean», συνεχίζουν να καθιερώνουν στο διεθνές στερέωμα την εικόνα περί ύπαρξης «τουρκικού Αιγαίου».
Μετά λοιπόν τις διαφημίσεις που σαρώνουν τον διεθνή Τύπο, ακόμα και τους «New York Times», οι Τούρκοι ξεκίνησαν μια νέα καμπάνια προσέλκυσης τουριστών από τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Οι ίδιοι είναι πολύ προσεκτικοί, καθώς περιορίζονται μονάχα στα τουρκικά παράλια, αποφεύγοντας να εντάξουν μέσα σε αυτό το γιγαντιαίο προπαγανδιστικό σχέδιο, ελληνικό έδαφος.
Ωστόσο, ο πρώτιστος στόχος επιτυγχάνεται και αυτός δεν είναι άλλος από το να πατήσουν «πόδι» οι Τούρκοι στο Αιγαίο Πέλαγος, διεκδικώντας «λάφυρα» σε έναν μελλοντικό διάλογο. Το εντυπωσιακό στοιχείο, το οποίο δεν μπορεί παρά να προκαλεί αμείλικτα ερωτήματα και ανησυχία, είναι η σιωπή της (απερχόμενης) κυβέρνησης μπροστά σε αυτό το εξελισσόμενο από την Άγκυρα σχέδιο.
Ο κύριος Γεωργιάδης είχε υποσχεθεί πως θα κάνει τα πάντα για να αποτρέψει τη διατήρηση του «Turkaegean», όμως εδώ και έναν χρόνο έχει τραβήξει διακριτικά την… ουρά του απέξω, αρκούμενος να ρίχνει το μπαλάκι στον Νίκο Δένδια.
Δυστυχώς για όλους μας, όμως, τα εθνικά θέματα, πόσο μάλλον όταν αυτά αφορούν την Τουρκία, δεν μπορούν να γίνονται ένα εσωκομματικό παιχνίδι… δελφίνων.