Η Τουρκία το 1964 όρισε με το νόμο 476, τα 6 νμ ως χωρικά ύδατα στο Αιγαίο. Το 1982, με τον νόμο 2674, κατάργησε τον προηγούμενο νόμο για τα 6 νμ χωρικά ύδατα στο Αιγαίο και εξουσιοδότησε το υπουργικό συμβούλιο να πάει τα τουρκικά χωρικά ύδατα μέχρι τα 12 νμ, ανάλογα με την ιδιομορφία της θάλασσας και τις ιστορικές καταστάσεις.
- Από την Κύρα Αδάμ
Επί 40 χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν πήραν χαμπάρι την επικίνδυνη πολιτική της Αγκυρας με τα «αόρατα χωρικά ύδατα» και βάσισαν ολόκληρη την ελληνική πολιτική (π.χ. μεταβολή εύρους ελληνικών χωρικών υδάτων, επέκτασή τους σε 12 νμ, παραπομπή στο ΔΔΧ για καθορισμό της ΑΟΖ και των θαλάσσιων ζωνών κ.λπ.) στα ανύπαρκτα 6 νμ τουρκικά χωρικά ύδατα. Δηλαδή, μια πολιτική χτισμένη στην άμμο. Ολες οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έχουν αντιληφθεί ότι ο συνδυασμός του FIR Αθηνών / Κωνσταντινούπολης με τα χωρικά ύδατα αποτελούν τη βάση της τουρκικής πολιτικής σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας και των νόμιμων ελληνικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο.
Η Τουρκία θα ορίσει τα χωρικά ύδατα και την αναδιάταξη του FIR Αθηνών ως τελική πράξη της πολιτικής της στο Αιγαίο, αφού προηγουμένως θα έχει διασφαλίσει ότι οι ελληνικές βραχονησίδες στο Αιγαίο είναι αδέσποτες και δεν λαμβάνονται υπόψη, κάτι που μάχεται να κατοχυρώσει τώρα.
Το 1950 έγινε περιοχική σύσκεψη του ICAO στην Κωνσταντινούπολη για τον καθορισμό – οριοθέτηση των FIR. Πρόεδρος ήταν πλοίαρχος του Β.Ν. της Βρετανίας, η οποία για να «εκδικηθεί» την Τουρκία για το κάζο των Αγγλων το 1915 στα Δαρδανέλια ( Καλλίπολη), αλλά και τη στάση της Τουρκίας στον ΒΠΠ, καθόρισε τα FIR Κωνσταντινούπολης και Αγκυρας ως θηλιά να πνίγει την Τουρκία και έδωσε στην Κύπρο, ως αγγλική αποικία, επτά φορές μεγαλύτερο FIR από την έκταση της νήσου και τρεισήμισι φορές μεγαλύτερο FIR από την έκταση της Ελλάδας, και μάλιστα με την αποδοχή της Τουρκίας.
Φαινομενικά η απόφαση του ICAO το 1950 δείχνει να ευνοεί τα ελληνικά συμφέροντα. Ομως πλείστες τότε αυθαιρεσίες του Βρετανού προέδρου του ICAO τις προσαρμόζει σήμερα η Αγκυρα στις νέες διεθνείς μεταβαλλόμενες συνθήκες και τις προσαρμόζει εις βάρος της Ελλάδας, με την Αθήνα να υπνοβατεί.
Αυθαιρεσίες
Το FIR Αθηνών / Κωνσταντινούπολης καθορίστηκε από το σημείο Α στις εκβολές του Εβρου, με συντεταγμένες όπως φαίνονται στον χάρτη με πράσινο. Μετά αναγράφεται αυθαίρετα ότι το FIR ακολουθεί τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας και έχει σχεδιαστεί ένας κακός χάρτης του 1950, και καταλήγει στο σημείο Β με συντεταγμένες όπως φαίνονται στον χάρτη με πράσινο χρώμα.
Η γραμμή χάραξης του FIR Αθηνών / Κωνσταντινούπολης στον χάρτη που ορίζει τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας είναι αυθαίρετη, διότι δεν ορίζεται με συντεταγμένες και διότι ΔΕΝ καθορίζει αν «τα δυτικά σύνορα» της Τουρκίας είναι θαλάσσια και πόσο απέχουν από τις τουρκικές ακτές ή αν είναι τα χωρικά ύδατα της Τουρκίας, δεδομένου ότι το 1950 η Τουρκία ΔΕΝ είχε καθορίσει χωρικά ύδατα. Η Τουρκία αποδέχθηκε το 1950 την απόφαση αυτή καθορισμού του FIR Αθηνών/ Κωνσταντινούπολης ενδεχομένως λόγω ανάγκης, πλην όμως σύντομα την απόφαση αυτή την προσάρμοσε έξυπνα στις διεθνείς συμβάσεις για να είναι προετοιμασμένη να την αξιοποιήσει σε βάρος της υπνοβατούσας Αθήνας.
Επισημαίνεται ότι το FIR Αθηνών / Κωνσταντινούπολης ορίστηκε και ως περιοχή Θαλάσσιας Ερευνας και Διάσωσης (SAR) των δύο χωρών, στο πλαίσιο του ICAO. Τονίζεται ότι, σύμφωνα με τα πρακτικά του ICAO το 1950, το FIR Αθηνών / Κωνσταντινούπολης ορίζεται από τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας και ΠΟΥΘΕΝΑ δεν αναγράφεται ότι ορίζεται από τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας και ΤΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ της Ελλάδας.
Στις 15 Μαΐου 1964 η Τουρκία με τον νόμο 476 καθόρισε 6 νμ χωρικά ύδατα στο Αιγαίο και 12 νμ Ζώνη Αλιείας. Ομως, όπως φαίνεται στον χάρτη με κόκκινα βέλη, σε κάποιες περιοχές η Τουρκία με τα 6 νμ χωρικά ύδατα «περνά κοκορέτσι» το FIR Αθηνών / Κωνσταντινούπολης, δηλαδή βγαίνει έξω από τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας και σε κάποιες άλλες, (Ρόδος – Μεγίστη), τα τουρκικά χωρικά ύδατα είναι 6 νμ και τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας, σύμφωνα με τον χάρτη του FIR του1950, είναι 15 νμ.
Οπως φαίνεται στον χάρτη με τα 6 νμ τουρκικά χωρικά ύδατα, η Τουρκία εισέρχεται στο FIR Αθηνών στην περιοχή Λήμνου, μεταξύ Λέσβου – Χίου, μεταξύ Χίου – Σάμου κ.λπ., ενώ στην περιοχή Ρόδου – Καστελόριζου χάνει 9 νμ στο σύνολο των 15 νμ. Θα μπορούσε λοιπόν να ζητήσει αναδιάταξη του FIR Αθηνών / Κωνσταντινούπολης, πλην όμως προς το παρόν δεν το πράττει, διότι μάλλον κρίνει ασύμφορο να χάσει τα 9 νμ μεταξύ Ρόδου Μεγίστης.
Οπως φαίνεται, ο συγκεκριμένος χάρτης του FIR, από Ρόδο μέχρι το σημείο Β ανατολικά του Καστελόριζου, 15 νμ από τις ακτές, που είναι το σύνορο της Τουρκίας, απεικονίζει όχι την απόφαση ICAO 1950, αλλά την απόφαση ICAO 1958, η οποία τροποποίησε την απόφαση του 1950 και μετακίνησε, με σύμφωνη γνώμη της Τουρκίας, 10 νμ βορείως το FIR, στις συντεταγμένες 36.00Ν 30.00Ε. Η απόφαση αυτή -όλως τυχαίως προς όφελος της Τουρκίας- καθώς και τα πρακτικά του 1958 έχουν χαθεί και εξαφανιστεί, με αποτέλεσμα να είναι εύκολο για την Τουρκία να υποστηρίξει ότι ισχύει μόνον η απόφαση του 1950 (35.55Ν) που φέρνει το FIR στην περιοχή αυτή, δηλαδή τα τουρκικά σύνορα 10 νμ νοτιότερα, δηλαδή 25 νμ από τις τουρκικές ακτές, με αποτέλεσμα η αναδιάταξη του FIR να είναι εύκολη υπόθεση για την Τουρκία, λόγω της σαθρούς πολιτικής όλων των ελληνικών κυβερνήσεων.
Οι διαχρονικές προχειρότητες της Αθήνας και οι νέες «αμαρτίες» της κυβέρνησης Μητσοτάκη
Πίσω στο 1982, η Ελλάδα με περισσή προχειρότητα και καινοφανή διάθεση ανέγραψε στο εγχειρίδιο του ΝΑΤΟ για την Ερευνα και Διάσωση του ICAO ότι το FIR Αθηνών, ως περιοχή SAR της Αθήνας ορίζεται από τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας και ΤΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ της Ελλάδας. Τον ίδιο χρόνο συντάχθηκε η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, που ορίζει ότι κάθε χώρα μπορεί να καθορίσει χωρικά ύδατα μέχρι τα 12 νμ.
Και έρχεται η σειρά της Αγκυρας: Με βάση τα στοιχεία αυτά, η Αγκυρα ΚΑΤΑΡΓΕΙ τον νόμο 476, αλλά ΜΟΝΟ για τα ΧΩΡΙΚΑ ΥΔΑΤΑ των 6 νμ και όχι για τα 12 νμ της Ζώνης Αλιείας, που δεν επηρεάζεται από το FIR Αθηνών / Κωνσταντινούπολης. Η Αγκυρα το 1982 εκδίδει τον νόμο 2674, με τον οποίο εξουσιοδοτείται το τουρκικό υπουργικό συμβούλιο να επεκτείνει τα χωρικά ύδατα, καταργώντας την αμοιβαιότητα μεταξύ των χωρών (Ελλάδα – Τουρκία), καταργώντας τη μέση γραμμή για τα θαλάσσια σύνορα και εφαρμόζει την αρχή της επιείκειας.
Μόνο ο Νίκος Κουρής
Σύμφωνα με τα υπάρχοντα επίσημα έγγραφα, ο μόνος που αντιλήφθηκε τη σοβαρότητα της κατάστασης ήταν ο τότε αρχηγός του ΓΕΑ Νίκος Κουρής, ο οποίος εγγράφως ενημέρωσε το ΥΠΕΞ για την ανάγκη αντιμετώπισης του νέου τουρκικού νόμου, που εγκυμονεί κινδύνους για τη χώρα. Το ΥΠΕΞ του ΠΑΣΟΚ τότε εκώφευσε.
Από τα στοιχεία αυτά προκύπτει αβίαστα ότι η πολιτική της Αγκυρας σε βάρος της Ελλάδας βασίζεται σε ελληνικές προχειρότητες που δεν έχουν τέλος και τούτο διότι το 1999 η ΥΠΑ και το ΥΠΕΞ του ΠΑΣΟΚ με καινοφανή προχειρότητα καθόρισαν ότι το FIR Αθηνών / Κωνσταντινούπολης ορίζεται από τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας και τα ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ της Ελλάδας, παραποιώντας τις αποφάσεις του ICAO με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το ίδιο ακριβώς έπραξαν η ΥΠΑ και το ΥΠΕΞ του ΣΥΡΙΖΑ το 2016 και έτσι έφτασε το επικίνδυνο σήμερα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αντί να θεραπεύσει τις αμαρτίες των προηγούμενων κυβερνήσεων, πρόσθεσε και άλλες, νέες, εξόχως επικίνδυνες για τη χώρα.
Οπως φαίνεται στον χάρτη, από τη Σάμο (σημείο Γ) μέχρι την Κω (σημείο Δ), με κόκκινο, το FIR Αθηνών αποτελεί σε μεγάλη έκταση τείχος προστασίας της Ελλάδας, διότι στην περιοχή αυτή υπάρχουν 86 ελληνικές βραχονησίδες, που απαγορεύουν στην Τουρκία επέκταση των χωρικών υδάτων δυτικά του FIR Αθηνών και αποτελούν εμπόδιο για την Τουρκία.
Το εμπόδιο αυτό το εξαφάνισε υπέρ της Τουρκίας ο κ, Δένδιας, ο οποίος αδυνατεί να διασφαλίσει την ελληνικότητα των βραχονησίδων, όχι μόνο στην περιοχή μεταξύ Σάμου – Κω (χάρτης), αλλά στο σύνολό τους. Και τούτο διότι το ΥΠΕΞ δεν μπαίνει ή δεν θέλει να μπει στον κόπο να εντοπίσει τις αποφάσεις Διεθνών Οργανισμών (ΟΧΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ), που σαφώς αναγράφουν ότι οι βραχονησίδες στο Αιγαίο εντός του FIR Αθηνών είναι ελληνικές.
Αντ’ αυτού εγγράφως και ενυπογράφως δηλώνει ψευδώς στον ΟΗΕ ότι οι βραχονησίδες του Αιγαίου παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με τις Συνθήκες Λωζάννης και Παρισίων, παραποιώντας τις συνθήκες σε βάρος της χώρας. Και τούτο διότι σε καμιά συνθήκη ΔΕΝ αναγράφεται η λέξη βραχονησίδες, ΟΥΤΕ ότι αυτές παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με τις δύο αυτές συνθήκες. Με αποτέλεσμα να οδηγείται η Αθήνα σε μοιρασιά των βραχονησίδων, που θα οδηγήσει σε συρρίκνωση της χώρας και του ελληνισμού, καθόσον κινδυνεύουν όλα τα κυριαρχικά δικαιώματα και συμφέροντα της Ελλάδας (κυριαρχία, ΑΟΖ FIR, περιοχή SAR, χωρικά ύδατα κ.λπ.).
«Μπλόκο» σε Ρόδο και Μεγίστη
Τα 15 νμ από τις τουρκικές ακτές ως σύνορα της Τουρκίας στην περιοχή Ρόδου – Καστελόριζου αποτέλεσαν ένα από τα κύρια στοιχεία καθορισμού της τουρκολιβυκής ΑΟΖ, διότι με τα τουρκικά 15 νμ εξαφανίζεται – στραγγαλίζεται – μπλοκάρεται η ΑΟΖ Ρόδου και Μεγίστης, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η τ/λ ΑΟΖ, την οποία μολονότι ο ΟΗΕ έχει νομιμοποιήσει, το ελληνικό ΥΠΕΞ το αποκρύπτει από τους Ελληνες, όπως επίσης αποκρύπτει ότι η ελληνοαιγυπτιακή ΑΟΖ θα περιμένει πολύ για να νομιμοποιηθεί.
Αμέσως μετά τη νομιμοποίηση από τον ΟΗΕ της τ/λ ΑΟΖ και αφού η Αγκυρα έχει δέσει τον γάιδαρό της στην περιοχή Ρόδου – Μεγίστης, έρχεται τώρα και θέτει θέμα ιδιοκτησίας των βραχονησίδων για την περιοχή από Κω μέχρι τις εκβολές του Εβρου, την ελληνικότητα των οποίων δεν μπορεί ή δεν θέλει να διασφαλίσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Αυτό δίνει την ευκαιρία στην Τουρκία να ορίσει τουρκικά χωρικά ύδατα 6 νμ ή και περισσότερα, αφού προηγουμένως εδραιώσει τη θέση ότι οι βραχονησίδες δεν λαμβάνονται υπόψη, διότι είναι αδέσποτες, χωρίς ιδιοκτήτη. Με αποτέλεσμα να απαιτήσει, τότε, από τον ICAO αναδιάταξη του FIR Αθηνών / Κωνσταντινούπολης, που θα οδηγήσει σε κατακερματισμό την ελληνική κυριαρχία και σε απώλεια όλων των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και συμφερόντων.