Η πρώτη στρατιωτική πτήση πραγματοποιήθηκε από τον Υπολοχαγό Δημήτριο Καμπέρο στις 13 Μαΐου 1912. Στο Φάληρο, εκεί που σήμερα είναι το Μουσείο Ιστορίας της Πολεμικής Αεροπορίας.
Φωτογραφία: https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=75906715
Λόγω των ριψοκίνδυνων πτήσεών του, του δόθηκε το παρατσούκλι Τρελοκαμπέρος, το οποίο αργότερα έγινε λαϊκή έκφραση που δηλώνει αλλόκοτη συμπεριφορά. Η προσφώνηση πέρασε στη λαϊκή γλώσσα με επανανάλυση της κλητικής Τρελοκαμπέρο σε ονομαστική θηλυκού (τρελοκαμπέρω) για σκωπτικό χαρακτηρισμό γυναικών.
Ο Δημήτριος Καμπέρος (1883 – 1942) ήταν Έλληνας στρατιωτικός, από τους πρωτοπόρους της Πολεμικής Αεροπορίας στην Ελλάδα.
Αρχικά ο Δημήτριος Καμπέρος ήταν αξιωματικός του πυροβολικού και ένας από τους έξι Έλληνες αξιωματικούς που εστάλησαν για αεροπορική εκπαίδευση στην Γαλλία το 1911 στο κέντρο του Henri Farman. Τότε αγοράσθηκαν από τον Henri Farman τέσσερα βενζινοκίνητα διπλάνα, που αποτέλεσαν τη βάση ίδρυσης της Ελληνικής πολεμικής αεροπορίας.
Στις 13 Μαΐου 1912 πραγματοποίησε την πρώτη πτήση με στρατιωτικό αεροπλάνο στην Ελλάδα στη διάρκεια άσκησης. Στην ίδια ή σε άλλη άσκηση τον ίδιο μήνα, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το αεροσκάφος το οποίο είχε μείνει ακυβέρνητο λόγω βλάβης. Το εγκατέλειψε (χωρίς αλεξίπτωτο) λίγο πριν αυτό συντριβεί στα χωράφια. Γι’ αυτή την ενέργειά του απέκτησε στο ψευδώνυμο «τρελοκαμπέρος».
Τον Ιούνιο του ίδιου έτους αφού τροποποιήθηκε το αεροσκάφος του σε υδροπλάνο, έσπασε το τότε παγκόσμιο όριο ταχύτητας των 110 χιλιομέτρων την ώρα.
Το 1912 έκανε την πρώτη παγκοσμίως στρατιωτική χρήση αεροπλάνου για παρατήρηση του εχθρού πετώντας πάνω από το μέτωπο της Θεσσαλίας. Επίσης έριξε χειροβομβίδες κατά του εχθρού και επέστρεψε σώος από σύμπτωση αφού το αεροπλάνο του ήταν διάτρητο από σφαίρες. Αυτό θεωρείται σήμερα και ως η πρώτη χρήση αεροπλάνου για στρατιωτικό σκοπό, καθότι η Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία, χρησιμοποίησαν αεροπλάνα για στρατιωτικό σκοπό μετά από δύο χρόνια, το 1914.
Ο Δημήτριος Καμπέρος και ο Μιχαήλ Μουτούσης πραγματοποίησαν πτήσεις στην Πρέβεζα, στον Αμβρακικό και κυρίως στο Μπιζάνι, όπου επόπτευσαν τις οχυρωματικές θέσεις των Τούρκων και έριξαν χειροβομβίδες με τα χέρια!
Έκανε την τελευταία του πολεμική αποστολή στις 30 Νοεμβρίου 1912. Αργότερα εργάστηκε ως εκπαιδευτής στη Σχολή Αεροπορίας στο Τατόι και στην Ανεμολέσχη του Φαλήρου. Αποστρατεύτηκε το 1934.
Με το πέρας του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου (1918) o Kαμπέρος απασχολήθηκε ως εκπαιδευτής νέων αεροπόρων και για ένα διάστημα διατέλεσε διοικητής της Σχολής Ικάρων. Ήταν αδερφός του ανάδοχου του Ολυμπιακού και ανώτατου αξιωματικού του Πολεμικού Ναυτικού Νότη Καμπέρου. Kατά μια ανεπιβεβαίωτη μαρτυρία υπήρξε συνιδρυτής του συλλόγου.
Ο Δημήτριος Καμπέρος πέθανε σε ηλικία 59 ετών από ασφυξία λόγω διαρροής φωταερίου, καθώς είχε ανάψει το γκάζι για να ζεστάνει λίγο γάλα και αποκοιμήθηκε