Νέα Ρώμη (λατινικά: Nova Roma, πολυτονικό: Νέα Ῥώμη) ήταν το όνομα που δόθηκε από το Ρωμαίο αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Α’ το 330 στη νέα αυτοκρατορική πρωτεύουσα στα ευρωπαϊκά παράλια των στενών του Βοσπόρου, γνωστή μέχρι τότε ως Βυζάντιο και στη συνέχεια ως Κωνσταντινούπολη.
Φωτογραφία: https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=55959765
Ο Κωνσταντίνος ουσιαστικά ανοικοδόμησε την πόλη με μία μνημειακή κλίμακα, που εν μέρει βασίστηκε στη Ρώμη. Το όνομα «Νέα Ρώμη» επιδίωκε να τονίσει τη συνέχεια μεταξύ της παλιάς και της νέας πρωτεύουσας του ρωμαϊκού κράτους, επειδή ο όρος, λέξη «πρωτεύουσα» δεν υπήρχε τότε.
Έκτοτε το όνομα αυτό συνόδευε πολλές φορές την επίσημη ονομασία της Κωνσταντινούπολης και ιδίως από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Και σήμερα ακόμη, το όνομα αυτό, διατηρείται στον τίτλο του Οικουμενικού Πατριάρχη ως: «Η Αυτού Θειοτάτη Παναγιότης, ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης».