Του Χρυσόστομου Τσιρίδη
Αναζητώντας τον ΡΕΑΛΙΣΜΟ στην Μυθολογία και στην Μυθοπλασία (…της Μυθολογίας λχ Όμηρο). (Δες και πρόσφατο άρθρο μου, για τον λοιμό στην Ιλιάδα…).
—Πόσο χρονών ήταν ο Πάρις, όταν ερωτεύτηκε την Ελένη;
-Τριάντα (30) χρόνων. Η Ελένη πρέπει να ήταν περίπου 5 με 10
χρόνια νεότερη, νιόπαντρη με τον Μενέλαο.
.
—Με την ευκαιρία. Γιατί ο Πάρις ονομάζεται και Αλέξανδρος;
-Όντας βοσκός προστάτευσε (=αλέξω- αλέξομαι) περαστικούς, από («εμποδιζοντας») επίθεση ληστών εναντίον τους (αλέξω- ανήρ=Αλέξανδρος / αλέξω- κακόν=αλεξίκακος /
αλέξω- (από) κεραυνόν= αλεξικέραυνο κλπ αλεξήλιο, αλεξιβρόχιο, αλεξίσφαιρο…).
.
—Ο Έρωτας του Πάρι για την Ελένη υπήρξε αναμφισβήτητα μοιραίος
για την Ελλάδα και την Τροία. Ήταν όμως και αμοιβαίος;
Γιατί λέγονται διάφορα….
-Όχι απλά αμοιβαίος. Αμοιβαία Κεραυνοβόλος.
.
—Πώς και πού συνέβη αυτό;
-Ο Πάρις, φτάνοντας στην Σπάρτη, δεν «έτυχε» να συναντηθεί με
την Ελένη από την αρχή. Για πρώτη φορά είδε την Ελένη,
το δειλινό της ίδιας μέρας, να κατεβαίνει….στ’ άσπρα ντυμένη (1) και αρκετά ελαφρά προφανώς, προς τον κήπο του παλατιού. (μήνας Ιούνιος βλέπεις).
.
—Και λοιπόν;
-Άκου αναφορές της… εποχής: «Ως ιδών ο Πάρις την
Ελένην κατερχομένην ηράσθη (!) αυτής ερασθείσης
και εκείνης αυτού»
(Εδώ πρόσεξε δύο πράγματα: Το… «κατερχομένην» σε
σχέση με το παραπάνω «ελαφρά ντυμένη» και τα άμεσα
συνεχόμενα χωρίς (έστω ένα κάποιο) συνδετικό «ηράσθη…ερασθείσης»).
.
Άλλα σχόλια μάλιστα μιλούν
για «πυριφλεγή βέλη του έρωτα που έπληξαν ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ τον Πάρι και την Ελένη»
.
— Δηλαδή, Ούτε λίγο ούτε πολύ μου
λες ότι η Ελένη, η ωραιότερη γυναίκα της Ελλάδας, ερωτεύτηκε
έτσι «στην τύχη» έναν «τσομπάνη» της Τροίας;
Δεν είσαι καλά ενημερωμένος. Ούτε ο Πάρις ήταν
τσομπάνης, όπως το εννοείς, ούτε η συνάντηση,
όπως έγινε (σε συνθήκες… καλοκαιριάτικου δειλινού) ήταν τυχαία,
καθότι η Ελένη δεν ήταν απλώς….και μόνο μια «δίμετρη…
ξανθιά»
Η ιστορία έχει πολύ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ και μάλιστα ενδιαφέρον.
— Και καλά ο… Μενέλαος, ο σύζυγος πού ήταν, τί έκανε;
-Σε κάποιο άλλο σημείωμα ίσως γράψω γι’ αυτό, καθώς και για τις ίντριγκες της άπαιχτης Ελένης. Είναι μεγάλη ιστορία.
.
—Το σέβομαι.
Πριν κλείσουμε την συζήτηση όμως να ρωτήσω κάτι.
Υπήρχαν Έλληνες που χάρηκαν για όλο αυτό που έγινε, εκείνο το δειλινό, και κόστισε τόσες ανθρώπινες ψυχές και από την μια και από την άλλη πλευρά;
.
-Ναι. Υπήρξε τουλάχιστον Ένας.
.
—Ποιος;
-Ο Αγαμέμνονας.
.
—Θα αστειεύεσαι βέβαια.
-Καθόλου. Και μάλιστα (με όρους συνομωσιολογίας) θα σου έλεγα ότι πιθανόν και να… ενθάρρυνε την γνωριμία. Βέβαια αυτό μην «το δένεις κόμπο», ΟΜΩΣ σε κάθε περίπτωση εξυπηρέτησε τις φιλοδοξίες (!)του ΤΟΤΕ… Μεσογειάρχη Αγαμέμνονα, ιδιαίτερα μετά την υποταγή της θαλασσοκράτειρας Μινωικής Κρήτης.
.
—Τώρα που το σκέφτομαι, σαν να έχεις δίκιο. Κάτι λέει
κι ο Θουκυδίδης για τον υπερφιλόδοξο Μυκηναίο ηγέτη….
.
-Όχι απλώς.. κάτι. Λέει και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα ο Θουκυδίδης για τα ΤΡΩΙΚΑ.
.
Μπορείς να τα δεις και μόνος σου, στην αρχή της Ιστορίας του. Ωστόσο ο πρώτος που αφήνει σαφή υπονοούμενα ως προς αυτό, είναι ο ίδιος ο Όμηρος (!).
.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Όπως βλέπεις και ο Μύθος και η Μυθοπλασία του Μύθου, από τον Όμηρο, εμπεριέχουν τις αλήθειες τους, με την «σωστή» ανάγνωση εννοείται.
.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ (1) Ο σχολιαστής περιγράφει λεπτομερώς την ενδυμασία της κατερχόμενης Ελένης «δειλαίως» (το δειλινό δηλαδή) προς τον κήπον («κήπος ή αλώη»= αυτούσιες λέξεις του ΔΗΜΟΤΙΚΙΣΤΗ Ομήρου).