Σήμερα, με την επίσκεψη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας Αικ. Σακελλαροπούλου, εγκαινιάζεται επισήμως η προεκλογική περίοδος για τις εκλογές της 21ης Μαΐου.
Από την Κύρα Αδάμ
Την προηγούμενη ακριβώς εβδομάδα, στις 14 Μαΐου, θα διεξαχθούν οι εκλογές στη γειτονική Τουρκία, όπου παίζεται το πολιτικό μέλλον του άλλοτε πανίσχυρου Tαγίπ Ερντογάν. Αν και τα προγνωστικά δεν είναι πάντοτε ασφαλής και καλός οδηγός για την εξαγωγή συμπερασμάτων, ο Ερντογάν απειλείται σοβαρά από τον συνασπισμό των αντιπάλων του.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο απερχόμενος πρόεδρος της Τουρκίας θα κάνει τα πάντα προκειμένου να μη χάσει την τελική μάχη, και προς τούτο θα επιστρατεύσει όλα τα όπλα που διαθέτει (π.χ., δωρεάν φυσικό αέριο με την ευγενική χορηγία του Βλ. Πούτιν).
Η διένεξη και οι τριβές με την Ελλάδα αναμένεται να χρησιμοποιηθούν κατά το δοκούν από τον Τ. Ερντογάν, προκειμένου να συσπειρώσει τους θερμόαιμους οπαδούς του, αλλά και αυτούς των άλλων κομμάτων. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, το γεγονός ότι το δεύτερο μισό της προεκλογικής εκστρατείας του ο Τούρκος πρόεδρος το αφιέρωσε μόνο στα επιτεύγματα της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας και στις προοπτικές παραγωγής νέων οπλικών συστημάτων, κυρίως UAVs και πυραύλων, αφήνοντας για τους αντιπάλους του την οικτρή οικονομική κατάσταση της χώρας και τις σκοτεινές προοπτικές της φτωχοποίησης.
Ούτε είναι τυχαίο ότι ο Ερντογάν, παρουσιάζοντας το μανιφέστο του κόμματός του, τόνισε και πάλι ότι «τα βήματα της Ελλάδας, που παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο και τις συνθήκες, απειλούν την ασφάλεια της Τουρκίας στο Αιγαίο και στην Αν. Μεσόγειο». Δι’ αυτού του τρόπου ο Ερντογάν και το κόμμα του γύρισαν με σταθερά βήματα πίσω, στην εποχή της πιο σκληρής επιθετικής συμπεριφοράς προς την Ελλάδα, χαρακτηρίζοντάς την σταθερή και μόνιμη απειλή για την ασφάλεια και τα συμφέροντα της Τουρκίας.
Από κοντά και ο ΥΠΕΞ Τσαβούσογλου, ο οποίος υπενθύμισε σε πρόσφατες δηλώσεις του ότι παραμένει πάντα πιθανό «ένα ατυχές συμβάν», που αναγκαστικά θα οδηγήσει σε διμερή διάλογο και συμφωνία ή σε πολεμική σύγκρουση.
Η επιχειρησιακή συμπεριφορά της Τουρκίας στο Αιγαίο καθ’ όλη τη διάρκεια της τουρκικής προεκλογικής περιόδου παρέμεινε το ίδιο επιθετική, προκλητική και παράνομη, με συνεχείς παραβιάσεις και κατάληψη ελληνικής κυριαρχίας στις ελληνικές βραχονησίδες με τα τουρκικά οπλισμένα UAVs, τα οποία για την κυβέρνηση Μητσοτάκη -άγνωστο γιατί- παραμένουν μικρά και άκακα θαλασσοπούλια.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ορθώς από τις αρχές του χρόνου συνυπολόγισε σοβαρά τον χρόνο των ελληνικών εκλογών, ώστε να μη δοθεί χρονικό περιθώριο στον Ερντογάν να επιχειρήσει οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια στο Αιγαίο κατά τη διάρκεια της ελληνικής προεκλογικής περιόδου, αν αυτή είχε αποφασιστεί πριν από τις τουρκικές εκλογές. Υπουργοί της κυβέρνησης, άλλωστε, έχουν δημοσίως παραδεχθεί ότι ο κίνδυνος πρόκλησης τουρκικού «τυχαίου επεισοδίου» προσμέτρησε ιδιαίτερα στην ημερομηνία διεξαγωγής των ελληνικών εκλογών.
Σε περίοδο πολιτικής αδράνειας η Ελλάδα
Αυτή τη στιγμή, το «κακό σενάριο» επανέρχεται στο προσκήνιο. Ο Ερντογάν αναμένεται να τα δώσει όλα για τη σίγουρη επανεκλογή του στον τελικό γύρο των τουρκικών εκλογών. Το ίδιο διάστημα, τα ελληνικά πολιτικά κόμματα θα βιώνουν την ασταθή πολιτικά περίοδο μεταξύ των δύο εκλογών, με στόχο την αυτοδυναμία ή τον σχηματισμό «κυβέρνησης ηττημένων».
Η χώρα δηλαδή θα μπει αναγκαστικά σε περίοδο πολιτικής αδράνειας, κατά την οποία κανείς δεν θα μπορεί να πάρει απόφαση και, πολύ περισσότερο, να αναλάβει την εκτέλεσή της. Το πολιτικά ρευστό αυτό διάστημα στην Ελλάδα θα συνυπολογίσει ο Ερντογάν στην επίτευξη του στόχου της τελικής επικράτησής του με όλους τους τρόπους, ακόμα και με υπολογισμένα «τυχαία ατυχήματα» στο Αιγαίο.
Και παραμένει απορίας άξια η αδυναμία των πολιτικών κομμάτων στην Ελλάδα να συνεννοηθούν -μακράν της προεκλογικής δημοσιότητας- σε ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης για οποιοδήποτε ενδεχόμενο, διότι η απερχόμενη κυβέρνηση, που έχει κατανοήσει το βάρος της υπόθεσης αυτής, δεν θα είναι σε θέση να τα βγάλει πέρα μόνη της.