Αν βρεθείτε κάποια καλοκαιριάτικη νύχτα στην εξοχή και κοιτάξετε ψηλά στον ουρανό, μπορείτε να διακρίνεται καθαρά το λευκό μονοπάτι του γαλαξία. Ξεκινώντας από τα βορειοδυτικά ενώνει σαν μια γέφυρα τον ουράνιο θόλο του έναστρου ουρανού και φτάνει ως το νοτιοανατολικό ορίζοντα.
Έχει διαφορετική λαμπρότητα στις διάφορες περιοχές του και είναι πολύ επιβλητικός όταν το παρατηρούμε από κάποιο ανοιχτό μέρος, όπως η θάλασσα ή κάποιο βουνό. Το γαλακτόχρωμο φως του οφείλεται στο ένα τρισεκατομμύριο περίπου αστέρια του, που φαίνονται πολύ κοντά το ένα στο άλλο, ώστε να είναι αδύνατον να τα ξεχωρίσουμε.
Στη μυθολογία πολλών αρχαίων πολιτισμών ο γαλαξίας είναι: «Ο Ουράνιος Ποταμός», «Ο Ουράνιος Δρόμος», «Η Κοσμική Γέφυρα μεταξύ Ουρανού και Γης».
Οι Πυθαγόρειοι τον ονόμαζαν «Οδό των Ψυχών» και οι αρχαίοι Έλληνες «Γαλακτικό Κύκλο» και «Ηριδανό Ποταμό». Στην Αίγυπτο ήταν ο Ουράνιος Νείλος. Για τους Ρωμαίους ήταν ο «Ιερός Ποταμός Γάλλος». Ο Λατίνος ποιητής Οβίδιος τον θεωρεί σαν «Το δρόμο που οδηγεί στην αθανασία».
Η ιδέα του γαλαξία σαν δρόμο των θεών και των αθανάτων επαναλαμβάνεται από τους Λάπωνες ως τους Ινδιάνους και τους πυγμαίους της Γκαμπόν. Στο μεσαίωνα οι καθολικοί τον ονόμαζαν «Δρόμο της Ρώμης», επειδή πίστευαν ότι οι ψυχές περνούσαν απ’ αυτόν για να πάνε στην βασιλεία των ουρανών, αφού περνούσαν πρώτα από τον έλεγχο του Πάπα.
Σε πολλά μέρη της Ελλάδας ακόμα αποκαλείται «Ιορδάνης Ποταμός» και «Δρόμος της Παναγίας».
[nea-acropoli-athens.gr]
Μυθολογία σύμφωνα με τη wikipedia
Υπάρχουν πολλοί μύθοι που εξηγούν την γένεση του Γαλαξία. Συγκεκριμένα, υπάρχουν δυο παρόμοιοι αρχαίοι μύθοι που εξηγούν την ετυμολογία του ονόματος «Γαλαξίας» και τη σχέση του με το γάλα. Κάποιοι μύθοι τον συνδέουν με ένα κοπάδι από βόδια των οποίων το γάλα δίνει στον ουρανό τη μπλε απόχρωση. Στην Ανατολική Ασία, πίστευαν πως η θαμπή ζώνη αστεριών είναι το «Ασημένιο Ποτάμι» του Παραδείσου.
Η «Ακασάγκανγκα» είναι το ινδικό όνομα για τον Γαλαξία μας, που σημαίνει ο Γάγγης του ουρανού.
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Γαλαξίας σχηματίστηκε από την Ήρα, η οποία έχυσε γάλα στον ουρανό, όταν ανακάλυψε πως ο Δίας την ξεγέλασε και τάιζε τον νεαρό Ηρακλή. Σε κάποια άλλη εκδοχή, ο Ερμής έβαλε στα κρυφά τον Ηρακλή στον Όλυμπο για να τραφεί από τα στήθη της Ήρας που κοιμόταν. Ο Ηρακλής δάγκωσε τη θηλή της Ήρας και το γάλα της εκτινάχθηκε στους ουρανούς σχηματίζοντας τον Γαλαξία.
Στη φινλανδική μυθολογία ο γαλαξίας μας ονομαζόταν Λινουνράτα (μονοπάτι των πουλιών). Οι Φινλανδοί παρατήρησαν ότι τα αποδημητικά πουλιά χρησιμοποιούσαν τον Γαλαξία ως οδηγό για να ταξιδέψουν νότια, όπου πίστευαν ότι βρίσκεται το Λιντουκότο (το σπίτι των πουλιών). Αρκετά αργότερα οι επιστήμονες επιβεβαίωσαν την παρατήρηση των Φιλανδών. Τα αποδημητικά πουλιά έχουν τον Γαλαξία ως οδηγό για να ταξιδεύουν στα θερμότερα κλίματα κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Ακόμα και σήμερα ο Γαλαξίας λέγεται Λινουνράτα στη φινλανδική γλώσσα.
Στα σουηδικά, ο Γαλαξίας είναι γνωστός ως Βιντεργκάταν («Οδός του χειμώνα»), για προφανείς λόγους: είναι περισσότερο ορατός τον χειμώνα στη Σκανδιναβία.
Στην αρχαία αρμενική μυθολογία ο Γαλαξίας ονομαζόταν «Η Οδός του Κλέφτη Αχύρων» (Յարդ զողի Ճանապարհ), συνδέοντάς τον με έναν από τους θεούς, που έκλεψε άχυρο και κατά την προσπάθειά του να ξεφύγει από τους ουρανούς με ένα ξύλινο άρμα, έπεσε κάποιο από το άχυρο στο δρόμο. Αυτή η ονομασία διαδόθηκε από τους Άραβες. Υπάρχει και ελληνική εκδοχή του μύθου, όπου κλέφτης του άχυρου είναι κάποιος παπάς, γι΄αυτό σε πολλές περιοχές ονομάζουν το οπτικό φαινόμενο του Γαλαξία, «Άχυρο του παπά».