Όλος ο κόσμος βλέπει την ξεκάθαρη αλλαγή πλεύσης του Ερντογάν απέναντι στην Ελλάδα, που έρχεται, αν έλθει. Διότι με τον Τούρκο ποτέ δεν ξέρεις.
Πλοηγός του οι εκεί δημοσκοπήσεις, και ότι περισώσει. Βλέπει λοιπόν ότι, με δεκανίκι τον Πούτιν, δεν πάει μπροστά, αφού όπως όλα δείχνουν, ο ενεργειακός κόμβος που «ξεσκέπαστος» (;) οραματιζόταν, δεν τον βοηθά σε προσέλκυση ψηφοφόρων, αλλά ούτε και καταναλωτικών κρατών, και αυτός είναι και ο λόγος που γύρισε ο χαβάς ακόμα και στο Ανατολικό Αιγαίο. Εκεί ως φαίνεται τελειώνουν οι παραβιάσεις, και άρχεται η αποστρατικοποίηση των εκεί νησιών. Θα δούμε.
Να δούμε χωρίς όμως να ξεχνούμε πως πριν λίγους μήνες στην γενική συνέλευση του ΟΗΕ και υπό το κατα ενθουσιασμένο πρόσωπο του Τσαβούσογλου, κατηγόρησε την Ελλάδα, πλην των άλλων ψευδών λιβέλων, και με την χείριστη των κατηγοριών. Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Καί το τούρκικο πάνελ ακριβώς πίσω του να τον χειροκροτεί για το «τί ωραία που τα λέει» με αρχηγό εξέδρας τον Τσαβούσογλου.
Ναι τον Τσαβούσογλου, αυτόν που μετά την καταστροφή των πόλεων της Τουρκίας, λόγω σεισμών, κρατά ο Δένδιας αγκαλιά σφιχτή όπου βρεθούν, μή και τον χάσει, που σε τρείς μήνες το αργότερο, θα τον χάσει. Και μετά; Αν δεν χαθεί ταυτόχρονα και ο Δένδιας, τί θα μένει;
Ας ελπίσουμε διότι αυτό μόνο μας μένει. Ο αντίπαλος του Ερντογάν δεν τοποθετείται. Και αυτό δεν δείχνει να το αντιλαμβάνονται ούτε στο ΥΠΕΞ, αλλά ούτε και στου Μαξίμου το σπίτι.
Για να μην ξεχνιόμαστε, διότι η τιμή του μπακαλιάρου που «εντέχνως» πέρασε στα δελτία όλα, τιθασεύεται, με μία μόνο απλή ανακοίνωση, όπως, το πόσο πολύ βλάπτει η υπέρταση, που τα αλμυρά την προκαλούν.