Θα πούμε και το νερό… νεράκι; Πάντως η κυβέρνηση θέλει να δώσει σε ιδιώτες και το νερό.
Από σήμερα ξεκινάει στη Βουλή η ψήφιση του πολυνομοσχεδίου –στην ουσία τρία νομοσχέδια– για τα νερά, την ενέργεια, τα απορρίμματα, τα δάση, τη βιοποικιλότητα, τις ΑΠΕ, την ενεργειακή δημοκρατία κ.ά.
Το πρώτο είναι η ιδιωτικοποίηση του νερού, μέσω μιας ντρίπλας. Μέσω της διεύρυνσης της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) η οποία μετατρέπεται σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ). Σε αυτήν πλέον θα ενταχθούν η εποπτεία και ο έλεγχος των υπηρεσιών νερού (ύδρευσης και αποχέτευσης) και διαχείρισης αστικών αποβλήτων. Μία υπηρεσία που είναι ήδη τραγικά υποστελεχωμένη.
Σε ό,τι αφορά στο νερό, όλοι οι διεθνείς οργανισμοί, η Ευρωπαϊκή Ένωση, το Σύνταγμα της χώρας και το ΣτΕ το αναγνωρίζουν ως φυσικό αγαθό που τελεί υπό καθεστώς νόμιμου μονοπωλίου, υπό την εποπτεία των κρατικών φορέων και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η ιδιωτικοποίηση του νερού έχει λοιπόν ουσιαστικά ξεκινήσει, εφόσον οι δύο μεγάλοι φορείς ύδρευσης και αποχέτευσης της χώρας δεν υπάγονται πλέον στον έλεγχο του Ελληνικού Δημοσίου. Ακολουθεί η ιδιωτικοποίηση και του αγροτικού νερού, για το οποίο δεν μιλάει και πολύς κόσμος, ενώ πρόκειται στην ουσία για το 85% του νερού που καταναλώνεται στη χώρα.