Γράφει ο Γιώργος Βενετσάνος
Αυτά που μάθαμε τις τελευταίες μέρες αποδεικνύουν ότι επιβιώνουμε κατά τύχη σε αυτήν την χώρα. Δεν δουλεύει ο σιδηρόδρομος, γιατί του λείπουν υποδομές και με τις λανθασμένες επιλογές προσώπων, φτάσαμε σήμερα να θρηνούμε δεκάδες νεκρούς. Δεν δουλεύει σωστά ούτε το τραμ μιας και οι μισοί συρμοί δεν έχουν σύστημα τηλεειδοποίησης. Δεν δουλεύει ο ΗΣΑΠ (χάλια δίκτυο με παλιά βαγόνια).
Δεν δουλεύει κι ο προαστιακός (ούτε αυτός έχει σύστημα τηλεειδοποίησης από Δουκίσσης Πλακεντίας- παρά το ότι επιδοτείται ως άγονος!!!!!! από το ελληνικό κράτος). Δεν δουλεύουν τα λεωφορεία ( δεν έχουν ανταλλακτικά, δεν έχουν λάστιχα, δεν έχουν οδηγούς). Δεν δουλεύουν τα τρόλεϊ (για παρόμοιους λόγους). Αυτά τα προβλήματα είναι γνωστά εδώ και αρκετό καιρό, τα γνωρίζει ο κόσμος, τα βλέπει, τα βιώνει. Εκείνο το Υπουργείο Μεταφορών, ο Υπουργός, ο υφυπουργός, το υπουργικό συμβούλιο, είναι δυνατόν να μην τα γνωρίζουν; Κάποιος ας εξηγήσει στους λεβέντες που μας κυβερνούν ότι στις δυτικές δημοκρατίες οι δημόσιες συγκοινωνίες είναι δημόσιο αγαθό, τις αναπτύσσουν, τις σχεδιάζουν, τις φροντίζουν, τις προστατεύουν. Στο ελληνικό κράτος μάλλον δεν έχουν πάρει χαμπάρι, ότι οι δημόσιες συγκοινωνίες είναι ένα αναντικατάστατο δημόσιο αγαθό.
Ας μας πούνε από πότε έχουν κάνει κάτι σοβαρό (εκτός από μπαλώματα κατά καιρούς) για αυτό τον τομέα, που τον χρησιμοποιεί κατά κόρον ο λαός μας και για τον οποίο υποτίθεται ότι σκίζουν τα ιμάτια τους. Εδώ έρχεσαι να πεις ευτυχώς που υπάρχει και η Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία επανειλημμένως μας έχει τραβήξει το αυτί, επειδή κάποιοι φωστήρες επιμένουν να αγνοούν τους ελέγχους καλής λειτουργίας των δικτύων. Ας μας απάντησή όμως κάποιος τι φταίμε εμείς που πληρώνουμε τα κέρατα μας σε φορολογία άμεση και έμμεση, για να έχουμε δημόσιες συγκοινωνίες, (ένας μισθωτός στην Ελλάδα φορολογείται για ένα μέσο εισόδημα με 28% ενώ στην Γερμανία με 15% και με άριστες ΔΗΜΌΣΙΕΣ συγκοινωνίες), γιατί λοιπόν να πρέπει να πληρώνουμε από πάνω και τα πρόστιμα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο;
Κύριοι έχετε αφήσει την χώρα στο έλεος ιδιωτικών συμφερόντων, των ΚΤΕΛ, των μεγαλοεργολάβων, ενός σαραβαλιασμένου στόλου λεωφορείων, ενός σιδηρόδρομου αχρηστευμένου μεθοδικά και παρατημένο στην τύχη του. Εμείς όμως κύριοι, πληρώνουμε φόρους, για να έχουμε δημόσιες συγκοινωνίες, ασφαλείς, που να είναι αντάξιες ενός πολίτη ευρωπαϊκού κράτους. Η μεσαία τάξη των Ελλήνων πολιτών εκτός από αύξηση μισθών και συντάξεων χρειάζεται και καλές δημόσιες συγκοινωνίες. Οι άνεργοι που δεν έχουν ούτε για εισιτήριο, χρειάζονται φθηνή δημόσια συγκοινωνία για να έχει την δυνατότητα να ψάξει για δουλειά. Οι φοιτητές, οι συνταξιούχοι, ο μεροκαματιάρης και γιατί όχι και αυτός που νοιάζεται για το περιβάλλον και δεν θέλει να ζει σε μια πόλη που να μην είναι μολυσμένη από τα χιλιάδες ΙΧ. Είναι αν μη τι άλλο λυπηρό ότι σε αυτό τον τόπο τα αυτονόητα, όχι μόνο πρέπει να τα επαναλαμβάνεις και να τα τονίζεις, άλλα και να τα εξηγείς μπας και το δοβλέτι αποφασίσει να λειτουργήσει ως ευρωπαϊκή χώρα.
Ακόμα και στις ιδιωτικοποιήσεις όπου απαιτείται όλοι οι παίκτες να είναι σοβαροί στον ρόλο τους, για να μπορεί να δουλεύει το σύστημα και η αγορά, εμφανίζεται το κράτος μας προβληματικό, κάπου είδα την εξής φράση: ”Κράτος που δεν κατάφερε να διοικήσει με όρους αξιοκρατίας και διαφάνειας μια κρατική επιχείρηση, δεν μπορεί ούτε να την ιδιωτικοποιήσει ορθά” και μάλλον σε αυτή την φράση δεν θα διαφωνήσει ουδείς Έλληνας πολίτης. Είναι οι όποιοι κρατούντες διατεθειμένοι να αντισταθούν στη μίζα του ιδιώτη, να φτιάξουν συμφωνίες τέτοιες που να να προστατεύουν τον πολίτη, να μην πέφτουν στα δικαστήρια, και να μην δεσμεύουν το κράτος σε λεόντειες συμφωνίες; Είναι διατεθειμένοι να κάνουν αυστηρούς ελέγχους και να επιβάλλουν τα ανάλογα πρόστιμα; Ένα μικρό παράδειγμα ιδιωτικοποίησης αλλά ελληνικά, και για να είμαστε ειλικρινείς, η ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ήταν μία μνημονιακή απόφαση η οποία επιβλήθηκε ως υποχρέωση ήδη από το 2010 και οριστικοποιείται το 2017, όταν έγινε η μεταβίβαση των μετοχών του 100% στην ιταλική Ferrovie Dello Stato Italliane για το ποσό των 45 εκ. Ευρώ και ως εδώ ας πούμε ότι τα πράγματα κυλούν καλά. Το Σεπτέμβριο του 2022 έρχεται η σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ψηφίζει τον νόμο 4953/2022, ο οποίος καθόρισε το περίγραμμα των άγονων γραμμών και τις υποχρεώσεις της εταιρείας, δίνοντας στην ιταλικών συμφερόντων Hellenic Train 50.000.000 ευρώ ετησίως από το Ελληνικό Δημόσιο . Προσέξτε τώρα η γραμμή Αθήνα – Θεσσαλονίκη θεωρείται άγονη!!!!!, είναι να μην βγαίνεις από τα ρούχα σου; Τι σόι ιδιωτικοποίηση είναι αυτή που ο ιδιώτης παίρνει επιδότηση ετήσια, παραπάνω από όσα έδωσε – χόρια τις εισπράξεις από το μεταφορικό έργο.
Άλλα τι μπορείς να περιμένεις όταν έχεις κυβέρνηση που εξαίρει με απόφαση του Μεταφορών της 27/12/2019 – Φ4/οικ.933662/821 από κάθε αποζημίωση σε επιβάτες ακόμη και σε περίπτωση θανατηφόρου δυστυχήματος ή όταν κορυφαίος υπουργός λέει ότι: «Είσαι ο υπουργός Μεταφορών. Μπορείς να πας στη Βουλή και να πεις “ναι, έχουν πρόβλημα ασφάλειας τα τρένα”; Αν το πεις αυτό, δεν θα μπει αύριο άνθρωπος στα τρένα», όποτε γεννιέται αυτόματα το ερώτημα. Η σημερινή κυβέρνηση προτιμά να βάζει σε κίνδυνο την ζωή των πολιτών, από το να μην πάρει μέτρα, καλύπτοντας στην ουσία την κερδοφορία της ιδιωτικής εταιρείας;
Είναι εμφανές λοιπόν ότι κάτι δεν δουλεύει και όταν κάτι δεν δουλεύει, βάζουμε κάτω τον απαυτό μας, και το φτιάχνουμε. Αλλάζουμε. Δεν το βάζουμε στα πόδια. Δεν το κρύβουμε κάτω από το χαλί. Το κάνουμε προτεραιότητά μας και όταν το πετύχουμε τότε μπορούμε να πούμε ότι έχουμε κράτος που σέβεται τον εαυτό του και τον πολίτη, αν όχι, κλείστε το μωρέ, να φύγουμε μπας και σωθούμε.