Έχει καταστεί κοινή έκφραση να λέμε ότι ο Πούτιν, έχοντας ξεκινήσει έναν πόλεμο με την Ουκρανία, ενεπλάκη σε ένα απελπιστικό γεγονός καθώς στον ορίζοντα διαφαίνεται η ήττα.
Αυτό σημαίνει, πρώτα απ’ όλα, την αδυναμία κατάκτησης ενός λαού που υπερασπίζεται τον τόπο του, ειδικά όταν στο πλευρό αυτού του λαού υπάρχει ένας συνασπισμός των κορυφαίων χωρών του κόσμου, δέκα φορές ανώτερος από την αποδυναμωμένη Ρωσία.
Αλλά εκτός από τις στρατιωτικές και οικονομικές πτυχές του ίδιου του πολέμου, υπάρχει και μια σημαντική κοινωνική και ανθρωπιστική διάσταση.
Ο «Ρωσικός Κόσμος»
Η έννοια του «ρωσικού κόσμου» επινοήθηκε στη Ρωσία. Αυτό κατέστησε δυνατή τη δημιουργία των περιγραμμάτων της ίδιας της Ρωσίας που, σύμφωνα με τον Πούτιν, δεν έχει σύνορα.
Στην Ουκρανία, τα φιλορωσικά κόμματα και η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία του Πατριαρχείου Μόσχας έγιναν οι αρχηγοί του «ρωσικού κόσμου».
Ακόμη και πριν επικρατήσουν επιθετικές συμπεριφορές στην εξωτερική πολιτική της Ρωσικής Ομοσπονδίας, οι φιλοδοξίες για εδραίωση και επέκταση της επιρροής με τη βοήθεια της «ήπιας δύναμης», με έμφαση στη ρωσική γλώσσα και την Ορθοδοξία, που ένωσε εκατομμύρια ανθρώπους, κατείχαν σημαντική θέση σε αυτήν.
Στην Ουκρανία, τα φιλορωσικά πολιτικά κόμματα και η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία του Πατριαρχείου Μόσχας, έχουν γίνει οι αγωγοί του «ρωσικού κόσμου», αντίστοιχα.
Αλλά μετά την πλήρη εισβολή του ρωσικού στρατού, ο οποίος, όπως όλοι γνωρίζουν ήδη, εισήλθε στην Ουκρανία για να δρέψει θριαμβευτικά τους καρπούς πολλών ετών προπαγάνδας και προώθησης του «ρωσικού κόσμου», όλα τα φιλορωσικά κόμματα απαγορεύτηκαν καθ’ όλο το 2022.
Έχει ενταθεί η διαδικασία εκροής πιστών από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας- Πατριαρχείο Μόσχας- UOC-MP στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, που ανήκει στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
Ο συνολικός αριθμός των ενοριών της UOC-MP μειώθηκε με την πάροδο των ετών κατά 233, οι οποίες, δεδομένου του συνολικού αριθμού τους, των 12.148, δεν φαίνεται εντυπωσιακός αριθμός, αλλά αυτή είναι μόνο η αρχή μιας δύσκολης διαδικασίας.
Η ρωσική γλώσσα
Εκεί όμως που υπάρχουν δραστικές αλλαγές είναι στη σφαίρα της χρήσης της ρωσικής γλώσσας.
Όπως είναι γνωστό, η επίσημη θέση του Κρεμλίνου, εξηγώντας την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση», είναι ότι η Ρωσία φέρεται να αναγκάστηκε να υπερασπιστεί τους ρωσόφωνους πολίτες της Ουκρανίας.
Είναι αλήθεια ότι είναι ακριβώς οι κυρίως ρωσόφωνες ανατολικές και νότιες περιοχές της χώρας που καταστρέφονται και αυτό, όπως και ο πόλεμος στο σύνολό του, δίνει τα αποτελέσματά του, τα οποία καταγράφηκαν από έρευνα που πραγματοποιήθηκε τον Φεβρουάριο του 2023, ένα χρόνο μετά η έναρξη του πολέμου, από το KIIS – Διεθνές Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας του Κιέβου.
Είναι σημαντικό ότι το 2019, μόνο το 8% των Ουκρανών πίστευε ότι η ρωσική γλώσσα δεν πρέπει να μελετάται καθόλου στα σχολεία.
Το 2022, το 52% συμμερίζεται αυτήν την άποψη.
Επιπλέον, στον ρωσόφωνο νότο, το πιστεύει αυτό το 49%, και στον ανατολικό το 30%.
Πριν από τέσσερα χρόνια, ουσιαστικά δεν υπήρχαν υποστηρικτές αυτής της θέσης στις περιοχές αυτές.
Μεταξύ των υποστηρικτών της εκμάθησης ρωσικών, μόνο το 3% πιστεύει ότι πρέπει να δοθεί τόση προσοχή στα προγράμματα σπουδών με την ουκρανική. Το 2019, το ποσοστό αυτό ήταν 30%.
Το 2019 μόνο το 8% των Ουκρανών πίστευε ότι η ρωσική γλώσσα δεν πρέπει να μελετάται στα σχολεία, το 2022 το 52% λέει η ρωσική γλώσσα δεν έχει θέση στα σχολεία
Το σοκ των Ουκρανών, που βομβαρδίστηκαν και εκτοξεύτηκαν με ρουκέτες από τους «απελευθερωτές», δεν μπορούσε παρά να επηρεάσει τη στάση απέναντι στις ιδιότητες του «ρωσικού κόσμου», στον οποίο έβλεπαν σαφώς μια απειλή όχι μόνο για την ουκρανική ταυτότητα, αλλά και για την κυριολεκτική αίσθηση της ζωής τους.
Και για όσους ήταν μεταξύ των οκτώ εκατομμυρίων προσφύγων στο εξωτερικό, η χρήση της ουκρανικής γλώσσας έγινε μια στιγμή υπερηφάνειας και σημαντικής διαφοράς από τους Ρώσους, ακόμα κι αν δεν είναι η κύρια για κάποιον στην καθημερινή του ζωή.
Οι Ρωσόφωνοι ή δίγλωσσοι Ουκρανοί απέκρουσαν επιδεικτικά τον «ρωσικό κόσμο», ο οποίος ήρθε να τους «ελευθερώσει», αλλά στην πραγματικότητα να σκοτώσει την πατρίδα τους και τους εαυτούς τους.
Σε αυτό, ο Πούτιν έχει σαφώς χάσει.
Για το αδιέξοδο αυτό γράφει ο ρωσικός «Ρεπόρτερ» (topcor.ru)
Δεν μπορώ να καταλάβω πώς θα βγει η Ρωσία και η ανώτατη πολιτική ηγεσία της από αυτή την κατάσταση;! Εάν νωρίτερα πίστευα ότι για να λυθούν τα καθήκοντα που τέθηκαν, ήταν απαραίτητο να κατακτήσουμε την πρωτεύουσα της Ουκρανίας με μια αλλαγή στην πολιτική ηγεσία της, τώρα είναι προφανές ότι αυτό το καθήκον είναι αδύνατο. Η κατάληψη ουκρανικών εδαφών επίσης δεν θα δώσει τίποτα μέχρι να φτάσουμε στον Δυτικό Μπουγκ (ποταμός στη δυτική Ουκρανία), και αυτό είναι αδύνατο για αντικειμενικούς λόγους, ο πρώτος από τους οποίους είναι η ανεπάρκεια των δυνάμεων και των μέσων που διαθέτουμε για αυτό και τι θα το κάνουμε αυτό, όταν θα μας μισεί το 98% του πληθυσμού, είναι εντελώς ασαφές».
—
© Βαλκανικό Περισκόπιο –Γιῶργος Ἐχέδωρος