Ένας φονικός εγκέλαδος κατάπιε ζωές και περιουσίες σε δύο όμορα κράτη που παρόλο που γειτνιάζουν, τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν στην Τουρκία και όχι στη Συρία. Αφενός υπάρχει παράδοση συνδρομής βοήθειας σε ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν μεταξύ ημών και των Τούρκων και αφετέρου επικοινωνιακά το συναίσθημα που εμποτίζεται στο νου του τηλεθεάμονος κοινού μέσω των σοκαριστικών και συνάμα σπαρακτικών εικόνων, λειτουργεί ως κατευναστικός παράγοντας της όλο και αυξανόμενης τα τελευταία χρόνια Τουρκικής ρητορικής μίσους και απειλών.
Από την άλλη υπάρχει και η πληγωμένη Συρία που έχει σκεπαστεί με ένα πέπλο μυστηρίου και ελάχιστοι γνωρίζουν τι ακριβώς συντελείται εκεί. Γνωρίζουμε πως οι περιοχές που επλήγησαν τελούν υπό Ρωσικό έλεγχο που εποπτεύουν και δίνουν το πράσινο φως και για επιχειρήσεις Τουρκικών στρατευμάτων. Ακόμη και έγκρισή της Δαμασκού να διεθνή αρωγή καθίσταται αδύνατη αν δε δεχθεί το Κρεμλίνο. Δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός πως πέραν από τους λευκόκρανους που δραστηριοποιούνται ως το μακρύ χέρι του Ερντογάν, θύλακες ακραίων ισλαμιστικών οργανώσεων λυμαίνονται περιοχές καθιστώντας οποιαδήποτε δυτική παροχή βοήθειας υπόθεση για δυνατούς λύτες.
Η καθυστέρηση σε ζητήματα εφοδιασμού στη βόρεια Συρία, δημιουργείται από αμιγώς τεχνικά ζητήματα καθώς και διπλωματικούς περιορισμούς και κωλυσιεργίες. Ένοπλες ομάδες κατοικοεδρεύουν εκεί με συνέπεια η ακεραιότητα των ανθρωπιστικών καραβανιών που τυχόν έρθουν από έξω καθίσταται επισφαλής. Μετά από μία δεκαετία και πλέον εμφυλιακών συρράξεων, δεν υπάρχουν υποδομές κατάλληλες να υποστηρίξουν επιχειρήσεις μεγάλου μεγέθους, δεν υφίσταται τοπική οικονομία και πηγές ανάπτυξης παρά μόνο ερείπια και ζόφος.
Σε μία χώρα όπου οι διπλωματικές επαφές είναι λιγοστές ή και ανύπαρκτες με τη δύση και κυρίως τις ΗΠΑ, το όλο έργο της παροχής έμψυχου και άψυχου υλικού φαντάζει επίπονο. Η δήλωση από πλευράς ΗΠΑ για υποστήριξη ακόμη δεν έχει λάβει σάρκα και οστά καθότι αναδύονται ανυπέρβλητα τουλάχιστον μέχρι τώρα εμπόδια. Διάφορες ένοπλες ομάδες, αντιπολίτευση και καθεστώς Άσαντ, συγκρούονται σε διαφιλονικούμενα εδάφη χωρίς να βρίσκεται σημείο επαφής για τον τρόπο και την κατεύθυνση που θα λάβει η έξωθεν βοήθεια. Άμεσα απαιτούνται στις πληγείσες περιοχές επισιτιστική βοήθεια, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, καύσιμα, μηχανήματα για την απομάκρυνση των μπαζών, ασθενοφόρα και πάσης φύσεως ακόμη υλικά.
Προς το παρόν οι δρόμοι που οδηγούσαν στο συνοριακό πέρασμα που ήταν ανοιχτό υπό Ρωσική επίβλεψη για παροχή βοήθειας, έχουν καταστραφεί από τις σεισμικές δονήσεις αποκόπτοντας κάθε ροή. Η Συριακή κυβέρνηση, έχει επισημάνει στα διεθνή fora και τον ΟΗΕ, ότι η διεθνής βοήθεια θα πρέπει να αποστέλλεται μόνο μέσα από την Δαμασκό και όχι μέσω συνοριακών οδών κάτι που θα ενέχει δυσκολίες.
Οι σεισμόπληκτοι, όσοι τέλος πάντων παρέμειναν στα πατρογονικά τους εδάφη και δεν αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν για να σωθούν από τον πολυετή εσωτερικό πόλεμο, καλούνται πλέον να υπομένουν και να ξεπεράσουν και τον όλεθρο που εξαπέλυσε η φύση στα ήδη ταλαιπωρημένα μέρη. Εγκαταλελειμμένοι και ανήμποροι αναμένουν μια χείρα βοηθείας που μπορεί να αργήσει.
Αναστάσιος Β. Κακαράντζας