Η μεγαλύτερη Μυκηναϊκή ακρόπολη της Ελλάδας χτίστηκε πάνω σε έναν λόφο που κάποτε ήταν νησί
Βορειοανατολικά της κοιλάδας της Κωπαΐδας ξεπροβάλλει το κάστρο του Γλα. Ένα οχυρό που βρίσκεται στην περιοχή της Βοιωτίας και δημιουργήθηκε την περίοδο της Μυκηναϊκής εποχής. Το όνομα Γλα προέρχεται από την τουρκική γλώσσα καθώς δεν είναι το γνωστό το αρχαίο όνομα του.
Το εντυπωσιακό κάστρο έχει τρία χιλιόμετρα μήκος και θεωρείται η μεγαλύτερη μυκηναική ακρόπολη της Ελλάδας. Χτίστηκε περίπου το 1.300 π.Χ. ώστε οι άρχοντες της περιοχής να επιβλέπουν την πεδιάδα.
Η πεδιάδα της Κωπαϊδας, τα παλαιότερα χρόνια ήταν λίμνη και ο λόφος που χτίστηκε η ακρόπολη, νησί. Πάνω στο «νησί» χτίστηκε το τεράστιο φρούριο σε ύψος 20 εώς 40 μέτρα από την πεδιάδα.
Οι Μινύες ένα προϊστορικό φύλο που έλεγχε την περιοχή της Βοιωτίας, όταν έφτασαν στην περιοχή είχαν αναλάβει την αποξήρανση της λίμνης.
Τα επόμενα χρόνια χτίστηκε το κάστρο του Γλα. Δύο εκατομμύρια κυβικά μέτρα χώματος υπολογίζεται, σύμφωνα με σημερινές έρευνες, ότι μετακινήθηκαν και 250.000 κυβικά μέτρα από πέτρες χρησιμοποιήθηκαν για το μεγαλόπνοο έργο.
Το οχυρό είχε 5,50 μέτρα πάχος και αποτελούταν από τεράστιους ογκόλιθους. Για την ολοκλήρωση του, εργάστηκαν οι κάτοικοι των γύρω περιοχών. Στο εσωτερικό του δεν είναι χτισμένα πολλά κτίρια.
Το μεγαλύτερο και βασικό κτίριο της ακρόπολης είναι το Μέλαθρον. Υπάρχουν δρόμοι που ενώνουν τις τέσσερις πύλες του κάστρου και αναχώματα περιμετρικά για να εμποδίζουν την εισροή νερού.
Πιθανότατα, το κάστρο του Γλα χρησίμευε ως αποθηκευτικό κέντρο των καλλιεργειών και ως χώρος επίβλεψης των εργασιών στην πεδιάδα. Τα ελάχιστα κτίσματα φανερώνουν ότι δεν χτίστηκε για να κατοικηθεί από πληθυσμό.
Πιθανώς, διέμεναν εργάτες και οι άρχοντες που διορίζονταν από τα ανάκτορα των Θηβών και Ορχομενού ώστε να ελέγχουν την αποξήρανση της λίμνης. Λειτουργούσε για να οργανώνονται οι γεωργικές εργασίες, η φορολογία και να ελέγχεται ο τοπικός πληθυσμός.
Εκατό χρόνια μετά την δημιουργία του, το φρούριο εγκαταλείφθηκε ξαφνικά. Μια μεγάλη φωτιά που ξέσπασε το 1.200 π.Χ. είναι η επικρατέστερη αιτία, η οποία θα προήλθε από κάποιον εχθρό. Όταν καταστράφηκε, αυτόματα σταμάτησαν όλα τα έργα.
Ο Όμηρος αναφέρει ότι ο πόλεμος που ξέσπασε μεταξύ των βασιλείων της Θήβας και του Ορχομενού ήταν η αιτία που η Κωπαίδα έγινε πάλι λίμνη.
