Οπως έκανε γνωστό με ανάρτηση της στο διαδίκτυο η σύντροφος του, Ελένη Παπαχριστοπούλου:
Ο Γιάννης Σταματίου, ο σύντροφος της ζωής μου, ο άνθρωπος που μου ενέπνευσε τον έρωτα, το πάθος για τη ζωή και το θέατρο, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιάννης Σταματίου κατέληξε χθες 31/01/2023 σε ηλικία 62 ετών.
Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει στη γενέτειρα πόλη του τα Καλάβρυτα, την Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου στις 12.30 στον καθεδρικό ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Ο Γιάννης θα υπάρχει πάντα στο παρόν, γιατί η παθιασμένη λαχτάρα του να αναζητά την αλήθεια και την ποιότητα στις σχέσεις του με το θέατρο και με τους φίλους του στη ζωή, τον κάνει να παραμένει μοναδικός για μένα και ίσως και για τις φίλες και τους φίλους του.
Ο Γιάννης Σταματίου, ένας σπουδαίος ηθοποιός, ο αγαπημένος μας Γιάννης Σταματίου, δεν είναι πια μαζί μας. Έφυγε πριν δυο μέρες. Αφήνοντας πίσω του ένα μεγάλο κενό -στην τέχνη του και στην καρδιά όσων τον αγαπούσαν για την καθαρή ψυχή του. Στην Ελένη Παπαχριστοπούλου, την συντρόφισσα του, ηθοποιό και μεταφράστρια, που μαζί πάλευαν τα τελευταία χρόνια το όνειρό τους: τον πολυχώρο πολιτισμού ΕΚΣΤΑΝ. Θα σε θυμόμαστε για πάντα, Γιάννη. Ελένη μας, κουράγιο!
Κατά τα μαντάτα που έφτασαν…
Μας ξεγέλασες Γιάννης Σταματίου… και μας την “έκανες”….
Ένας υπέροχος άνθρωπος… είναι εκπληκτικός σκηνοθέτης… ένας ταλαντούχος ηθοποιός…
Από τους πιο καλούς φίλους που γνώρισα στα δύσκολα χρόνια της νιότης μου… και με την υπόλοιπη παρέα προσπαθούσαν να μου δείξουν ότι υπάρχει και μια άλλη πλευρά της ζωής… κι εγώ τους κοίταζα φοβισμένη μην ξέροντας πως να διαχειριστώ την “ελευθερία” μου… μετά από χρόνια ασφυκτικής καταπίεσης…
Τίποτα δεν ξέχασα… έφυγε πρώτη η Αμαλία μας και τώρα εσύ…
Με στήριξες στις δημιουργίες μου… μου παραχώρησες δωρεάν το EKSTAN για δυο εκθέσεις ζωγραφικής και μια παρουσίαση βιβλίου όπου διάβασες κι αποσπάσματα…
Δύσκολος ο αποχωρισμός για την Eleni Papachristopoulou, τη γυναίκα της ζωής σου… υποστηρικτική στο έργο σου κι εσύ στο δικό της… πρωταγωνιστήσατε μαζί… θριαμβεύσατε μαζί… μοιραστήκατε τη ζωή σας… καλές και δύσκολες στιγμές… αλλά πάντα παραμείνατε μαζί…
Ένα κομμάτι των νεανικών μου χρόνων φεύγει κάθε φορά που “αποχωρίζομαι” έναν φίλο… όμως σας κρατάω βαθιά στην καρδιά μου…
Καλό ταξίδι φίλε μου… και συνέχιζε να παίζεις εκεί στους ουρανούς τον Κρέοντα στην Αντιγόνη που σκηνοθέτησες και πρωταγωνίστησες στα αρχαία ελληνικά…