Δευτέρα, 23 Δεκεμβρίου, 2024
ΔΙΑΦΟΡΑ

Διαδικτυακό λαϊκο προσκύνημα για το Παιδι του λαού – Συγκινημένη όλη η Ελλάδα απο τον θάνατο του Νίκου Ξανθόπουλου

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

Olympia.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΔΙΑΦΟΡΑ

Σφυροκόπημα από τον Νίκο Μωραϊτη σε Στέφανο Κασσελακη: Είναι το Δ της Δημοκρατίας ή ουρά αεροπλάνου, για να συμβολίζει τα υπερατλαντικά ταξίδια του...

ΔΙΑΦΟΡΑ

Αμαλιαδα: Αποκαλυπτικη παρέμβαση από τον Πέτρο Κουσουλο πριν λίγο

ΔΙΑΦΟΡΑ

Κώστας Βαξεβάνης: Τραπεζογραμμάτια

ΔΙΑΦΟΡΑ

Γιατί φοράμε βέρες

ΔΙΑΦΟΡΑ

Σάλος με το σκίτσο του Πετρουλάκη για τον Αυγενάκη

ΔΙΑΦΟΡΑ

Κόλαφος ο Ευάγγελος Αντωναρος για τον Μητσοτακη: Προπαγάνδα για κλάματα

ΔΙΑΦΟΡΑ

Χριστούγεννα του 2016: Όταν συνετρίβη το Τουπόλεφ των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων και η θρυλική χορωδία του Κόκκινου Στρατού σίγησε στη Μαύρη Θάλασσα

ΔΙΑΦΟΡΑ

Στέλιος Καζαντζιδης: Τον αγάπησε ο κόσμος όσο κανένα άλλο

ΔΙΑΦΟΡΑ

Τα παλιά παιχνίδια της Lyra και της El Greco είναι περιζήτητα στους συλλέκτες όλου του κόσμου

ΔΙΑΦΟΡΑ

Η συγκινητική στιγμή που ο γιος του Θανάση Βισκαδουράκη μιλάει για τον πατέρα του

ΔΙΑΦΟΡΑ

Έκλεψε τις παγκόσμιες εντυπώσεις η συνάντηση του Μητσοτακη με τον Αϊ Βασίλη στη Λαπωνία

ΔΙΑΦΟΡΑ

George Michael: Η τραγική ιστορια του κορυφαίου Ελληνοκύπριου ποπ σταρ του Last Christmas που πέθανε ανήμερα τα Χριστούγεννα

ΔΙΑΦΟΡΑ

Δεν σέβονται ούτε τους νεκρούς σε αυτή την χώρα: Αγνωστος νεαρός εισέβαλε σε κηδεία και άρχισε να χορεύει πάνω από το φέρετρο

ΔΙΑΦΟΡΑ

Το ιερό του Απόλλωνα στο Δαφνί

ΔΙΑΦΟΡΑ

Αυτοί που δεν μπαίνουν σε καλούπια

ΔΙΑΦΟΡΑ

Γιατί γιορτάζουμε το όνομά μας

ΔΙΑΦΟΡΑ

Παύλος Πολακης: Το βίντεο που πρέπει να δουν όλοι

ΔΙΑΦΟΡΑ

Κόλαφος ο Γιωργος Κύρτσος για τις τράπεζες: Λεηλατούν χρήμα και κοινωνία

ΔΙΑΦΟΡΑ

Ο Παρθενώνας και οι χρυσελεφάντινες πόρτες του

ΔΙΑΦΟΡΑ

Η πιο συγκινητική στιγμή της Μαρίας Μπεκατωρου στην τηλεόραση – Γιατί λύγισε στην εκπομπή Παρέα της ΕΡΤ

Σε ένα πρωτότυπο διαδικτυακό λαϊκο προσκύνημα εξελισεται ο αποχαιρετισμός του Νίκου Ξανθόπουλου στα Social media καθως ο αριθμός των μηνυμάτων σε όλα τα μεσα κοινωνικής δικτύωσης ειναι τεράστια. Ειναι απο τις λίγες φορές που σείεται σε τοσο μεγαλο βαθμό η Ελληνική κοινωνία, ειδικά τα τελευταία Χρόνια.

Στο Facebook ο Σπυρος Μπιμπιλας αναφερει:

Διαβάζουμε με θλίψη από τα site ότι έφυγε ο πολύ σπουδαιος Άνθρωπος και ηθοποιός Νίκος Ξανθοπουλος..Το αγαπημένο ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ της δεκαετίας του 60…Δεν έτυχε ποτέ να τον γνωρίσω από κοντά αν και θα το ήθελα!

Θυμάμαι με συγκίνηση τις ουρές στα σινεμά του 60 όπου έμπαινε ο απλός λαός για να κλάψει μαζί του , να ταυτιστεί με τον αγνό εργατικό νέο που τα έβαζε με τους πλουσιους… Αντιπροσώπευσε μια ολόκληρη εποχή! Της μιζέριας της μεταπολεμική Ελλάδας, της φτώχειας, της μεταναστευσης, του ψυχικου μεγαλείου! Τα τραγούδια του τα τραγούδησε όλη η Ελλάδα.Μεγαλος μαστορας του μπουζουκιου συνάμα.

Κρίμα που παίζονται τόσα σπάνια οι ταινίες του! Θα σας θυμόμαστε πάντα πολυαγαπημενε μας Νίκο Ξανθόπουλε… Καλό ταξιδι στο φως..Η εξοδιος ακολουθία την Τρίτη στην μία το μεσημέρι στο Πρώτο Κοιμητηριο της Αθηνας

Η ΠΑΕ ΑΕΚ:

Η ΠΑΕ ΑΕΚ και σύσσωμη η οικογένεια της ομάδας μας εκφράζουν την βαθιά τους θλίψη και οδύνη για την μεγάλη απώλεια του Νίκου Ξανθόπουλου. Ο Νίκος Ξανθόπουλος σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή, όχι μόνο για τον ελληνικό κινηματογράφο, αλλά και για την ελληνική κοινωνία γενικότερα, ενώ αποτέλεσε διακεκριμένο μέλος της οικογένειας της ΑΕΚ. Τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στους οικείους του και σε όλους όσοι νιώθουν πως με την απώλειά του χάνεται κι ένα ιδιαίτερο κομμάτι της δικής τους ζωής.

NIKOΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (1934-2023)

Εφυγε σήμερα απ τη ζωή ο σπουδαίος και αγαπημένος ηθοποιός όλων των Ελλήνων ο Νίκος Ξανθόπουλος .
Πριν από λίγες ημέρες και μετά από έναν ολόκληρο μήνα νοσηλείας σε μονάδα εντατικής θεραπείας, λόγω σοβαρών καρδιολογικών προβλημάτων, ο αγαπημένος ηθοποιός έδειξε σημάδια βελτίωσης και μεταφέρθηκε σε απλή κλίνη συνεχίζοντας τη θεραπεία του. Ωστόσο, φάνηκε πως η καρδιά του δεν άντεξε και σήμερα, 22 Ιανουαρίου άφησε την τελευταία του πνοή σε ειδικό κέντρο αποκατάστασης όπου είχε προσφάτως μεταφερθεί.
Υπήρξε η προσωποποίηση της φτώχειας, του πόνου, της αδικίας αλλά και της δύναμης, της υπομονής και της τιμιότητας. Ήταν και θα παραμείνει ες αεί, το αγαπημένο «παιδί του λαού» που εξέφρασε μέσα από τους κινηματογραφικούς του ρόλους και τα τραγούδια του τα βάσανα εκατομμυρίων ανθρώπων που αναγνώρισαν στο πρόσωπό του έναν απ’ αυτούς. Γι’ αυτό και τον λάτρεψαν και τον έβαλαν στην καρδιά τους και κράτησαν ζωντανή την εικόνα του καθιερώνοντάς τον ως έναν από τους πλέον δημοφιλείς κινηματογραφικούς ήρωες όλων των εποχών.
Αυτός ήταν ο Νίκος Ξανθόπουλος, που «έφυγε» στα 89 του χρόνια, έχοντας διαγράψει μια ζωή γεμάτη που τού χάρισε την αίσθηση της πληρότητας. Και πως να μην ένιωθε πλήρης; Έγραψε ιστορία στον ελληνικό κινηματογράφο και το τραγούδι, αγαπήθηκε όσο λίγοι και όταν ήρθε η ώρα, αποσύρθηκε για ζήσει όπως εκείνος επιθυμούσε, μακριά από τα αδιάκριτα φώτα, σε ένα κτήμα στην ανατολική Αττική, μαζί με την οικογένειά του, την αγαπημένη του σύζυγο, τα παιδιά και τα εγγόνια του.
«Στη ζωή μου έχω δει τέτοιες χαρές, τόση αγάπη από τον κόσμο, σαν να ‘μουνα σπλάχνο από τα σπλάχνα τους, σα να ‘μουνα παιδί τους. Ώρες ώρες βούρκωνα, λιώνανε τα μέσα μου, βουβαινόμουν, δεν μπορούσα να μιλήσω. Αναρωτιόμουν αν αξίζω αυτή την αγάπη και προσπαθούσα με τον καιρό να γίνομαι καλύτερος, πιο ταπεινός, πιο καταδεκτικός, αλληλέγγυος, πιο έντιμος, πιο εντάξει. Ένα με τον κόσμο, ένας με αυτούς. Δεν απέφευγα τους ανθρώπους, βρισκόμουν ανάμεσά τους, δίπλα τους, να τους νιώθω, να τους καταλαβαίνω, για να μπορώ και στα έργα μου να μιλάω για τους καημούς και τα προβλήματά τους, που ήταν και δικά μου παλιότερα. Δεν ξεχνούσα τον τσαγκάρη πατέρα μου, τη μητέρα μου στη φάμπρικα, τη μητριά μου παραδουλεύτρα» είχε εξομολογηθεί ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του με τίτλο «Όσα θυμάμαι και όσα αγάπησα», που κυκλοφόρησε, το 2005, από τις εκδόσεις «Άγκυρα».
Γεννήθηκε στην Νέα Ιωνία της Αθήνας, ένα προσφυγικό συνοικισμό, στις 14 Μαρτίου του 1934. Παιδί Πόντιων προσφύγων μεγάλωσε φτωχικά και ο πόλεμος τον βρήκε στη φυλακή, μικρό παιδί ακόμα, μαζί με τη μητέρα του, αφού ο πατέρας του ήταν αντιστασιακός. Ο πατέρας του τσαγκάρης, ψαράς και αντιστασιακός, ανάμεσα σε όλα τ’ άλλα. Η μητέρα του, προσπαθούσε να τα φέρει όλα βόλτα μόνη της, αφού ο πατέρας του το ‘χε συνήθειο να “εξαφανίζεται” κατά περιόδους. “Μια μέρα πήγε να φέρει κρασί και έκανε 6 μήνες να γυρίσει” λέει ο Ξανθόπουλος στο βιβλίο του! Κατά τα εφηβικά του χρόνια υπήρξε αθλητής της ΑΕΚ, “το σωματείο των προσφύγων”. Η μεγάλη του αγάπη ήταν τα βιβλία. Από μικρός διάβαζε ό,τι έπεφτε στα χέρια του, χάρη σε ένα γείτονα του τυπογράφο που του δάνειζε βιβλία (τα βιβλία ήταν είδος πολυτελείας τις δύσκολες αυτές εποχές). Μεγαλώνοντας αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο. Ίνδαλμα του τότε υπήρξε ο Μάνος Κατράκης. Σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού θεάτρου.. Ηθοποιός της σκηνής από το 1957 ως το 1963, αφοσιώθηκε τελικά στον κινηματογράφο. Στο Εθνικό Θέατρο, μαθητής ακόμα, συμμετείχε ως μέλος του χορού, σε διάφορες τραγωδίες, περιοδεύοντας στο εξωτερικό. Όνειρο του ήταν να γίνει Φιλόλογος. Η πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση στο θέατρο, έγινε με το Θίασο Κατερίνας, στην κομεντί “Βιργινία”. Συνέχισε στο ελεύθερο θέατρο με διάφορους ρόλους: “Η κυρία δε με μέλει”, “Λα μάμα”, “Ηλέκτρα” (Θίασος Ροντήρη, όπου έπαιξε το ρόλο του Ορέστη), “Είσοδος υπηρεσίας”, “Σκάνδαλα στην εξοχή” και το “Τραγούδι του νεκρού αδερφού” (Θίασος Κατράκη).
Συμμετείχε σε 24 θεατρικές παραγωγές και έπαιξε όλα τα είδη του θεάτρου, ακόμα και επιθεώρηση. Παντρεύτηκε δύο φορές και έχει τέσσερα παιδιά και πέντε εγγόνια. Όταν παντρεύτηκε την δεύτερη γυναίκα του, την Ερυφίλλη, διάφοροι ηθοποιοί τον κατηγόρησαν σε περιοδικά της εποχής (Βεντέτα, Ντόμινο και Θησαυρός), ότι έπρεπε να παντρευτεί μια γυναίκα του συναφιού τους. Την δυσαρέσκεια της εξέφρασε ανοιχτά και η Άννα Φόνσου που δήλωνε “τσιμπημένη μαζί του” σύμφωνα με τα κουτσομπολιά της εποχής. Εδώ και 15 περίπου χρόνια διέκοψε τις εμφανίσεις του και ασχολείται με αγροτικές δουλειές στο κτήμα του στην Αττική, ενώ από τα τέλη του 2005 οργώνει την Ελλάδα για να προμοτάρει την αυτοβιογραφία του με τίτλο Όσα Θυμάμαι Και Όσα Αγάπησα. Η πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο έγινε το 1958, στην κωμωδία του Φίλιππα Φυλακτού, Το Εισπρακτοράκι, στο πλευρό του Βασίλη Αυλωνίτη και του Νίκου Ρίζου. Ως κινηματογραφικός πρωταγωνιστής, καθιερώθηκε από το σκηνοθέτη-παραγωγό Απόστολο Τεγόπουλο (Κλακ-Φιλμ), με τον οποίο ξεκίνησε αποκλειστική συνεργασία από το 1964 μέχρι το 1971, σε μουσικές δραματικές ταινίες. Εκίννηση στις ταινίες της νεοσύστατης Κλακ Φιλμ έκανε το 1963, στη ταινία Πληγωμένες Καρδιές, στον ρόλο του κακού κουνιάδου! Η αρχή της τυποποίησης των ρόλων του Ξανθόπουλου, έγινε ένα χρόνο αργότερα, στην ταινία Αγάπησα και Πόνεσα.
Εδώ πρωτόλεια, όλα τα στοιχεία που καθιέρωσαν τον Ξανθόπουλο στη συνείδηση του κόσμου σαν παιδί του λαού: σπαραξικάρδιο σενάριο του Ολύμπιου – σκηνοθεσία / παραγωγή: Τεγόπουλος/ΚΛΑΚ Φιλμ – ρόλος Ξανθόπουλου αδικημένου από την κοινωνία και τραγούδι από τον Ξανθόπουλο. Αν ο Ξανθόπουλος δε ζητούσε από τον Τεγόπουλο ρόλους πιο λαϊκούς μετά το Πληγωμένες Καρδιές και αν το Αγάπησα και Πόνεσα δεν γινόταν, όλα θα ήταν διαφορετικά! Για τις ανάγκες των ταινιών έγινε τραγουδιστής υπό την καθοδήγηση του Απόστολου Καλδάρα και της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Ανάμεσα στις υπόλοιπες, πρωταγωνίστησε σε 30 δραματικές ταινίες, στις οποίες ερμήνευσε 300 τραγούδια. Το 1970 ίδρυσε δικό του θίασο και περιόδευσε την Ελλάδα. Η τελευταία του κινηματογραφική παρουσία, μετα από παρέλευση 24 ετών, έρχεται το 1995 στην ταινία του Γιώργου Ζερβουλακου, Με τον Ορφέα τον Άυγουστο. Μετά το 1971, σταμάτησε τις εμφανίσεις του στον κινηματογράφο, μεταπήδησε στο λαϊκό τραγούδι. Συνολικά έχει κυκλοφορήσει 9 άλμπουμ και 55 σινγκλς. Η δισκογραφία του περιλαμβάνει γύρω στα 300 τραγούδια. Τα τραγούδια: μεγάλες επιτυχίες των Καλδάρα, Μανισαλή, Ξαρχάκου, Σπανού, Άκη Πάνου, Μητσάκη και Χρήστου Νικολόπουλου. Ακολούθησε μια μακρά περίοδος μακρυά από τον Κινηματογράφο και τον “εχθρό του” την τηλεόραση και πολλές τουρνέ στο εξωτερικό με διάφορα σχήματα, πάντα για τραγούδι. Γύρισε όλον τον κόσμο, όπου υπάρχει Ελληνισμός, (Αμερική – Αυστραλία – Ευρώπη κοκ) τραγουδώντας. Εμφανίστηκε περί τις 15 φορές στην Αμερική, 5 φορές στην Αυστραλία και επί 25 χρόνια σ’ όλη σχεδόν την Ευρώπη. Βιοποριστικώς η πρωταρχική του ενασχόληση ήταν το τραγούδι.
Οι μεγάλες τουρνέ στο εξωτερικό, από τα περίεργα χρόνια της δικτατορίας μέχρι πολύ αργότερα, τον κάναν ευρέως γνωστό στα πέρατα του κόσμου, όπου υπήρχε βαθιά ριζωμένος ο απόδημος ελληνισμός. Οι Έλληνες του εξωτερικού σχηματίζαν ουρές για να τον δουν όπου κι αν έπαιζε. Στην τηλεόραση πρωτοεμφανίστηκε το 1973 στη σειρά “Αγρίμια”. Οκτώ χρόνια μετά τα Αγρίμια, το 1981, παίζει στο σήριαλ του Ερρίκου Θαλασσινού, “Το Ημερολόγιο ενός Θυρωρού”. Παίζει τον καπετάνιο που θέλει να μπαρκάρει και δεν μπορεί να βρει κάπου να αφήσει τον γιο του. Καθώς ο ρόλος απαιτούσε από τον Ξανθόπουλο να καπνίζει, έγινε η αιτία να ξανακυλήσει στο κάπνισμα (το είχε κόψει). Το 1994, έπαιξε σε μια τηλεοπτική δραματική σειρά με το όνομα “Στην Κόψη του Ξυραφιού”. Η πόρωση των βιντεοταινίων, βρίσκει τον Ξανθόπουλο το 1989, να συνεργάζεται με τον Απόστολο Τεγόπουλο και τον Πάνο Κοντέλη στο “Μινόρε μιας Καρδιάς” που κυκλοφόρησε σε 3 κασσέτες και κατόπιν παίχτηκε στην ΕΡΤ σε 16 επεισόδια. Μαζί του συμπρωταγωνιστούσαν η Χριστίνα Σύλβα και ο Βασίλης Τσάγκλος. Κατόπιν προέκυψε το “Η Αγάπη που δε Γνώρισε Σύνορα” (Σκηνοθεσία Απόστολος Τεγόπουλος, Σενάριο Πάνος Κοντέλης, Συμπρωταγωνιστές Χριστίνα Σύλβα και Μαίρη Βιδάλη).Τα γυρίσματα έγιναν στην Αθήνα, την Κωνσταντινούπολη και το Παρίσι και κυκλοφόρησε σε δύο κασσέτες. Αργότερα προβλήθησε σε μορφή 8 επεισοδίων στο MEGA. Ακολούθησαν άλλες δύο βιντεοπαραγωγές, “Η Καρδιά του Πατέρα” (σενάριο Λευτέρης Καπώνης, συμπρωταγωνιστές οι Τέτα Κωνσταντά, Χρήστος Ζορμπάς και Βασίλης Τσάγκλος) και “Έρωτας Στο Περιθώριο (Εναλλακτικός Τίτλος: Στο Περιθώριο της Ζωής σου)” (σενάριο Απόστολος Τεγόπουλος, συμπρωταγωνιστές Ελ. Αλεξοπούλου και Καίτη Φίνου), που παίχτηκε και στην τηλεόραση στο κανάλι ΑΝΤ1, το 1992. Στα τέλη 2005 εκδίδει την αυτοβιογραφία του (Όσα Θυμάμαι και Όσα Αγάπησα) για τις εκδόσεις ΑΓΚΥΡΑ και αρχίζει εμφανίσεις στην Ελλάδα για την προώθηση του βιβλίου του! Την ιδέα για να γράψει το βιβλίο, του την έδωσε μία δημοσιογράφος που του είχε κάνει μία συνέντευξη για το περιοδικό «Εικόνες». Το βΙβλίο, στους 3 πρώτους μήνες κυκλοφορίας του, ξεπέρασε τα 20.000 αντίτυπα!
Φιλμογραφία
Με τον Ορφέα τον Αύγουστο (1995) [Αλέκος Ντράλος]
Ζούσα μοναχός χωρίς αγάπη (1971) [Πέτρος Αποστόλου]
Οι άνδρες ξέρουν ν’ αγαπούν (1971) [Φάνης]
Γιακουμής μια ρωμέικη καρδιά (1970) [Γιακουμής Τζοάνογλου]Εσένα μόνο αγαπώ (1970) [Ζαφείρης Κόσης]
Ο αετός των σκλαβωμένων (1970) [Μανώλης (Ξυλαδάκης) Σγουρός]
Για την τιμή και για τον έρωτα (1969) [ανθλγός Χρήστος Κλαδάς και λχίας/λγος Γρηγόρης Σταρίδης]
Ένας άνδρας με συνείδηση (1969) [Φώτης Κεντήρης]
Ένας άνδρας με συνείδηση (1969) [Στέλιος Τσακανάς]
Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου (1969) [Αριστείδης και Βασίλης Καρατζόγλου]
Η σφραγίδα του Θεού (1969) [Ανδρέας]
Φτωχογειτονιά αγάπη μου (1969) [Λευτέρης]
Η καρδιά ενός αλήτη (1968) [Νίκος Σαρρής / Ανδρέας Σαρρής]
Ξεριζωμένη γενιά (1968) [Βασίλης Καρατζόγλου]
Τα ψίχουλα του κόσμου (1968) [Δημήτρης Φωκάς]
Ταπεινός και καταφρονεμένος (1968) [Μανούσος Καναβάς]
Κάποτε κλαίνε και οι δυνατοί (1967) [Ανδρέας Γεραλής]
Ο άνθρωπος που γύρισε από τον πόνο (1966) [Νίκος Λιώσης (Αλέξης Σαρρής)]
Σκλάβοι της μοίρας (1966) [Κώστας Αναγνώστου]
Απόκληροι της κοινωνίας (1965) [Μανούσος Κουντουράκης]
Καρδιά μου πάψε να πονάς (1965) [Νίκος Αναγνωστόπουλος (Νίκος Σαλονικιός)]
Με πόνο και με δάκρυα (1965) [(λοχαγός)
Αλέκος Κωνσταντινίδης]
Περιφρόνα με γλυκειά μου (1965) [Νώντας]
Δίψα για ζωή (1964) [Σταύρος]
Είμαι μια δυστυχισμένη (1964) [Βασίλης]
Είναι μεγάλος ο καϋμός (1964) [Μιχάλης Μπίκας]
Ζητιάνος μιας αγάπης (1964) [Μάνος Ξενάκης]
Ζωή γεμάτη πόνο (1964) [Πέτρος]
Αγάπησα και πόνεσα (1963) [Γιάγκος] Αμαρτωλά χέρια (1963) [Στέφανος]
Πληγωμένες καρδιές (1963) [Θανάσης]
Ο παλληκαράς (1961) [καλόγερος]
Το σπίτι της ηδονής (1961)[Χρήστος Μπουγάς]
Ο Μήτρος και ο Μητρούσης στην Αθήνα (1960) [Ανδρέας]
Τα ντερβισόπαιδα (1960) [Νίκος]
Πώς περνούν οι παντρεμένοι (1959)
Το εισπρακτοράκι (1958)
Η ζωή μου αρχίζει με σένα (1958)
πηγή https://greekactor.blogspot.com/…/%CE%9E%CE%91%CE%9D%CE…

Έφυγε σήμερα από τη ζωή ο πολυαγαπημένος Nikos Xanthopoulos.
Μίλησα τελευταία φορά μαζί του πριν έξι μήνες περίπου. Ήταν καταβεβλημένος ψυχολογικά από την ασθένεια της λατρεμένης του Εριφύλης.
Τι να πει κανείς για αυτόν τον άνθρωπο. Ρούφηξε τη ζωή μέχρι το μεδούλι και έδωσε πολλά μαθήματα σε εμάς τους νεότερους.
Θα τον θυμόμαστε και θα τον μνημονεύουμε με πολύ σεβασμό και αγάπη.

Νίκος Ξανθόπουλος -22 Ιανουαρίου 2023
Έφυγε σήμερα από τη ζωή ο ηθοποιός και τραγουδιστής Νίκος Ξανθόπουλος. Γεννήθηκε στην Νέα Ιωνία της Αθήνας στις 14 Μαρτίου 1934. Έγινε πολύ δημοφιλής τη δεκαετία του ’60, ως πρωταγωνιστής δραματικών ταινιών στο ρόλο του «λαϊκού παιδιού» αλλά είχε και μια αξιόλογη διαδρομή στο τραγούδι. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου κι έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1957 στο θίασο της Κατερίνας. Το 1958 πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο στην κωμωδία του Φίλιππα Φυλακτού «Το Εισπρακτοράκι». Από τη δεκαετία του 1970 ίδρυσε δικό του θίασο και περιόδευσε στην Ελλάδα ενώ εμφανίστηκε σποραδικά στην τηλεόραση.

Κάποτε είχα ένα μόνο στόχο.
Να ζήσω. Να καταφέρω να ζήσω.
Ακούγεται τώρα παράξενο αυτό
αλλά στα χρόνια τα δικά μας,
μες στην Κατοχή και τον Εμφύλιο,
ήταν ένα επίτευγμα.
Στη ζωή μου έχω δει τέτοιες χαρές,
τόση αγάπη από τον κόσμο, σαν να
ήμουν σπλάχνο από τα σπλάχνα τους,
σαν να ήμουν παιδί τους.
Ώρες ώρες βούρκωνα. Βουβαινόμουν.
Δε μπορούσα να μιλήσω.
Έλεγα στον εαυτό μου:
Να θυμάσαι ότι αξιώθηκες εσύ,
ο γιος του κυρ Παναγιώτη του τσαγκάρη,
να δεις αγάπες και χαρές
που δεν τις έβαζε ο νους σου
και που δεν ξέρουμε αν τις άξιζες κιόλας.
Αναρωτιόμουν αν αξίζω αυτή την αγάπη
και προσπαθούσα με τον καιρό να γίνομαι
καλύτερος, πιο ταπεινός, πιο καταδεκτικός,
αλληλέγγυος, πιο έντιμος, πιο εντάξει.
Ένα με τον κόσμο. Ένα με αυτούς.
Δεν απέφευγα τους ανθρώπους.
Βρισκόμουν ανάμεσά τους, δίπλα τους.
Να τους νιώθω, να τους καταλαβαίνω,
για να μπορώ και στα έργα μου να μιλάω
για τους καημούς και τα προβλήματά τους,
που ήταν και δικά μου παλιότερα.
Δεν ξεχνούσα τον τσαγκάρη πατέρα μου.
Δεν ξεχνούσα τη μητέρα μου στη φάμπρικα,
τη μητριά μου παραδουλεύτρα.
Νίκος Ξανθόπουλος
Σήμερα έφυγε από τη ζωή.
…………………………………………………………………..
Απόσπασμα από το βιβλίο:
ΟΣΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΙ ΟΣΑ ΑΓΑΠΗΣΑ

«Κι όμως, στο χείλος της καταστροφής,υπάρχει ένα μαγικό ραβδί, που μεταμορφώνει αυτή τη χώρα, μας μεταμορφώνει στους καλύτερους, τους συνεπέστερους, σταθερούς, σαφείς κι αποδοτικούς πολίτες.Είναι να τρελαίνεσαι»
Ο Νικος Ξανθόπουλος,το παιδί του λαού, ο μεγαλος ΑΕΚτζης έφυγε.

https://twitter.com/marka2_/status/1617113404132450304?s=61&t=WWw3u3_fnpND3Oo92fM_rw

«Εγώ είμαι ο γιος του κυρ-Παναγιώτη του τσαγκάρη.Είδα χαρές που είπα «Nῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα»,έλιωναν τα μέσα μου από χαρά.Δεν είχα δικαίωμα να είμαι καθίκι,να είμαι τομάρι».
Ο #νικος_ξανθοπουλος σε μια από τις πολυ σπάνιες συνεντεύξεις.

https://twitter.com/marka2_/status/1617144664536256513?s=61&t=WWw3u3_fnpND3Oo92fM_rw

Έφυγε και το “παιδί του λαού ” Νικος Ξανθόπουλος….
Νοιώθω ευλογημένη που πρωταγωνίστησα δίπλα σε λαοφιλείς καλλιτέχνες….
με τον Νίκο Ξανθόπουλο συνεργαστηκαμε στην βιντεοταινία του 89 “Ερωτας στο περιθώριο”…Νά’ναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει…
Καλό ταξίδι……

101360CA D0E1 4079 BF36 15A861BFB184

https://twitter.com/kfinoy/status/1617129301723209728?s=61&t=WWw3u3_fnpND3Oo92fM_rw

Πέθανε ο Νίκος Ξανθόπουλος σε ηλικία 89 ετών. Ιστορική η συμπόρευσή του με τον σκηνοθέτη-παραγωγό Απόστολο Τεγόπουλο (Κλακ Φιλμ) από το 1964 έως το 1971 σε μουσικές δραματικές ταινίες με τεράστια επιτυχία.
Εδώ στη 2η του κινηματογραφική εμφάνιση Η Ζωή Μου Αρχίζει Με Σένα (1961).

Ο Νίκος Ξανθόπουλος μαζί με τον Θανάση Βέγγο απεικόνισαν στον ελληνικό κινηματογράφο όψεις του μεταπολεμικού Έλληνα. Γιός τσαγκάρη, αντιστασιακού, αθλητής της ΑΕΚ, λάτρης του βιβλίου είχε σαν ινδαλμά τον μεγάλο Μάνο Κατράκη. “Εφυγε” σήμερα σε ηλικία 89 ετών. Ελαφρύ το χώμα…

Ο Νικος Ξανθοπουλος ηταν γνωστος κυριως ως ηθοποιος αλλα ηταν κ τραγουδιστης, για τις αναγκες των ρολων του. Ειχε δασκαλους τον Αποστολο Καλδαρα κ τη Ευτυχια Παπαγιαννοπουλου. Ετυχε να τον ακουσω σε ταβερνακια που συχναζε με φιλους του κ πολλες φορες τραγουδουσε για την παρεα
RIP

https://twitter.com/stella_dft/status/1617143842402193408?s=61&t=WWw3u3_fnpND3Oo92fM_rw

Νίκος Ξανθόπουλος

Άνθρωπος σπάνιας αξιοπρέπειας και καλλιέργειας. Πολλοί δεν ήξεραν ότι ήταν βιβλιοφάγος

Πήρε τεράστια και ειλικρινή αγάπη από τον κόσμο.

Καλό του ταξίδι. Η φωτογραφία από την τεράστια επιτυχία Η Οδύσσεια Ενός Ξεριζωμένου

84B8CEB7 435D 4243 9682 95939ED2B1A2

Μεγάλη θλίψη: εκδημησε ο Νίκος Ξανθόπουλος.Ο κυρίως εκφραστής ενός ηρωικού λαϊκού μελό,που αρκετοί της γενιάς μου σνομπαριζαν,αλλά εκείνο με την ανθρωπιά του έδινε κουράγιο σε έναν βασανισμένο λαό,σε δύσκολες εποχές.
Αποσύρθηκε ως ένας Κιγκινατος των βιβλίων και βρήκε τη γαλήνη.

Νίκος Ξανθόπουλος.
Ο πιο αγνός Έλληνας σούπερσταρ. Γιατί -για όσους δεν ξέρουν- ήταν τέτοια η επιρροή και η διαδραστικότητά του στον απλό Έλληνα των ’60- ’70, που τον έκανε σούπερσταρ. RIP στον γίγαντα.

91E5B33B 4E8E 4851 9577 E3554F45F484

https://twitter.com/mikros_galatis/status/1617106002989432835?s=61&t=WWw3u3_fnpND3Oo92fM_rw

ΔΗΜΟΦΙΛΗ