Έγραψα χθες ότι αδημονούσα να κάνω έναρξη ατομικής επιχείρησης ηλεκτρονικά, και το εννοούσα 100%. Μπαίνοντας όμως να το κάνω στην πράξη, είδα το κείμενο της φωτογραφίας που είναι ακριβές screenshot από την εφαρμογή.
Τι μαθαίνουμε λοιπόν; Ότι όποιος κάνει χρήση της εφαρμογής, εγγράφεται και στο ΓΕΜΗ. Ωστόσο όσοι ασκούν ελεύθερο επάγγελμα (π.χ. δικηγόροι, γιατροί, μηχανικοί, λογιστές, σύμβουλοι κλπ) δεν πρέπει να εγγράφονται στο ΓΕΜΗ.
Πώς αντιμετωπίζει το ελληνικό κράτος αυτό το πρόβλημα; Συμπεριφέρεται λες και την εφαρμογή την έστησε ένας εξωγήινος ο οποίος άφησε τον γαλαξία μας, οπότε δεν μπορεί να διορθώσει το σφάλμα. Όποιος κάνει χρήση της εφαρμογής, γράφεται και στο ΓΕΜΗ ακόμα και αν δεν πρέπει.-
Δεδομένου λοιπόν αυτού του προβλήματος, το κράτος θα μπορούσε και πάλι να βρει μια αυτονόητη λύση: Να θεωρούσε με οποιονδήποτε τρόπο την εγγραφή του ελεύθερου επαγγελματία στο ΓΕΜΗ, ως μη γενόμενη de facto και να την διόρθωνε αυτεπάγγελτα όποτε έβρισκε την δυνατότητα.
Πιστό όμως στο δόγμα, “γιατί να δώσουμε αυτονόητες λύσεις, όταν μπορούμε να ταλαιπωρήσουμε χωρίς λόγο τους επιχειρηματίες;” κάνει μέσα στην εφαρμογή αυτή τη μνημειώδη ανακοίνωση:
“Προσέξτε μην από λάθος κάνετε έναρξη ως ελεύθερος επαγγελματίας, γιατί θα γραφτείτε στο ΓΕΜΗ και μετά δεν θα μπορείτε να ξεγραφτείτε και θα ταλαιπωρηθείτε και εσείς και οι υπηρεσίες”.
Το πρόβλημα είναι ένα: έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ σε αυτά τα παρανοϊκά και δεν μας κάνουν πλέον εντύπωση. Ψηφιοποιούμε την παράνοια. Βοήθειά μας.
Έγραψα χθες ότι αδημονούσα να κάνω έναρξη ατομικής επιχείρησης ηλεκτρονικά, και το εννοούσα 100%. Μπαίνοντας όμως να το κάνω στην πράξη, είδα το κείμενο της φωτογραφίας που είναι ακριβές screenshot από την εφαρμογή.
1/7 pic.twitter.com/NVe4DAdsza
— Agamemnon Stavropoulos 🇺🇦🇪🇺 (@agamemnon_st) January 16, 2023
Η παγίδα του ψηφιακού μετασχηματισμού!
Γραφει ο Αγαμέμνων Σταυρόπουλος απο το taxvoice.gr
Η στήλη αυτή έχει σκοπό να καταδείξει τα προβλήματα που συναντά ο πολίτης στις σχέσεις του με το κράτος. Προβλήματα τα οποία οι λογιστές βιώνουμε καθημερινά, εκπροσωπώντας στις εφορίες και τα ασφαλιστικά ταμεία, πολίτες και επιχειρήσεις.
Διαπιστώνω όμως ότι δημιουργείται μια παρανόηση: ότι δήθεν γκρινιάζω επειδή υπάρχουν προβλήματα και ότι επιζητώ μια ουτοπία, ένα δημόσιο χωρίς αυτά. Ίσα-ίσα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Αναγνωρίζω ότι τα προβλήματα είναι αναπόφευκτα, ειδικά όταν βρισκόμαστε στην φάση ενός τεράστιου μετασχηματισμού από τις συμβατικές στις ψηφιακές διαδικασίες. Η κριτική μου δεν είναι στην ύπαρξη των προβλημάτων. Αυτό που θέλω να καταδείξω είναι η πλήρης αδιαφορία της διοίκησης να εντοπίζει τα προβλήματα και να τα λύνει. Η διοίκηση είναι που θεωρεί τα προβλήματα και τα λάθη ανεπίτρεπτα, με αποτέλεσμα να παριστάνει ότι δεν υπάρχουν. Αυτό όχι μόνο δεν της επιτρέπει να τα λύνει, αλλά και της δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι τα υψηλά πρόστιμα είναι δίκαια και όχι τιμωρητικά.
Ας καταδείξουμε δυο εμβληματικές περιπτώσεις:
Επιχείρηση καλείται να επιστρέψει ολόκληρη την επιστρεπτέα προκαταβολή 5 και μάλιστα με τόκο, επειδή έκανε το λάθος να απασχολήσει περισσότερο προσωπικό από αυτό που όριζαν οι διατάξεις! Την 1η Μαρίου η επιχείρηση απασχολούσε 10 άτομα προσωπικό. Τον Απρίλιο δύο εργαζόμενοι αποχώρησαν, καθώς έληξε ο χρόνος σύμβασής τους. Τον Μάιο, άλλοι δύο εργαζόμενοι, αποχώρησαν οικειοθελώς. Είναι σαφές ότι καμία από αυτές τις τέσσερις αποχωρήσεις δεν συνιστούν μείωση προσωπικού. Αν λοιπόν η επιχείρηση μετά από αυτές, έμενε ως είχε, δεν θα είχε κανένα πρόβλημα. Όμως τον Σεπτέμβριο προχώρησε σε μια πρόσληψη αορίστου χρόνου πλήρους απασχόλησης. Τον Οκτώβριο σε άλλη μία. Είχε λοιπόν δύο επιπλέον άτομα απ΄όσα απαιτούσε η διατήρηση προσωπικού. Στις 3 Νοεμβρίου προχωρά σε μία απόλυση. Αυτό το γεγονός την κόβει από την επιστρεπτέα 5, μολονότι απασχολεί ένα άτομο επιπλέον. Το σύστημα νομίζει ότι δεν κράτησε το προσωπικό που έπρεπε, γιατί δεν διατήρησε μέχρι τον Μάρτιο του 2021 το προσωπικό που είχε 1η Νοεμβρίου του 2020. Υπάρχει πρόβλεψη όμως στον νόμο, ότι αν την 1η Νοεμβρίου του 2020 απασχολούσε περισσότερο προσωπικό απ΄ ότι την 1η Μαρτίου του 2020, τότε η διατήρηση πρέπει να γίνει με το προσωπικό της 1ης Μαρτίου. Αν και πράγματι την 1η Νοεμβρίου η επιχείρηση είχε δύο επιπλέον άτομα, το σύστημα δεν το αναγνωρίζει, γιατί συμπεριλαμβάνει στο προσωπικό της 1ης Μαρτίου τα τέσσερα άτομα των οποίων η σύμβαση έληξε ή παραιτήθηκαν.
Διακοπή εργασιών στην εφορία:
Προ ψηφιακού μετασχηματισμού: πήγαινες στην εφορία με τα δικαιολογητικά, χωρίς ραντεβού, όποτε μπορούσες, έκανες μια αίτηση και περνούσες απ΄όλα τα τμήματα να διαπιστώσουν αν υπήρχαν εκκρεμότητες που θα έπρεπε να διευθετηθούν πριν την διακοπή.
Με τον ψηφιακό μετασχηματισμό αλά Ελληνικά: κάνεις αίτηση στο My AADE «τα αιτήματά μου». Σου απαντά η Δ.Ο.Υ., ενίοτε και μετά από τρεις μήνες, ότι θα περάσεις την συγκεκριμένη ημερομηνία και ώρα. Πας στο προγραμματισμένο ραντεβού και σου δίνουν ένα χαρτί, για να περάσεις απ΄όλα τα τμήματα! Και αν υπάρχει εκκρεμότητα, σου λένε να την λύσεις και να επιστρέψεις, χωρίς ραντεβού. Και όταν λύνεις την εκκρεμότητα και πας για την διακοπή, δεν ξέρεις αν θα εξυπηρετηθείς, γιατί τα ραντεβού έχουν προτεραιότητα.
Πώς θα ήταν η ψηφιακή διαδικασία σε μια φυσιολογική χώρα: θα έκανες την αίτηση ηλεκτρονικά μέσω της πλατφόρμας και η Δ.Ο.Υ. θα σε ενημέρωνε ηλεκτρονικά ότι υπάρχουν αυτές και αυτές οι εκκρεμότητες. Θα λυνόντουσαν οι εκκρεμότητες όσες μπορούσαν ηλεκτρονικά όσες θα έπρεπε με επιτόπια παρουσία και μετά θα προχωρούσαμε σε διακοπή εργασιών με ηλεκτρονική διαδικασία.
Δυο εμβληματικές περιπτώσεις οι οποίες θα μπορούσαν να λυθούν πολύ απλά. Θα αρκούσε μόνο η διοίκηση να είχε διαδικασία εντοπισμού και επίλυσης προβλημάτων. Αντ’ αυτών, θεωρεί υποχρέωσή της να παριστάνει ότι είναι αλάθητη και ότι όποιος επισημαίνει λάθη, έχει κάποιον πονηρό σκοπό.