Αυστριακός μεγαλέμπορος, ελληνικής καταγωγής, και εθνικός ευεργέτης. Ο Κωνσταντίνος Μπέλιος ή Βέλιος γεννήθηκε στις 7 Μαρτίου 1779 στο Λινοτόπι Καστοριάς, αλλά μεγάλωσε στη Βλάστη Κοζάνης, όπου είχε καταφύγει η οικογένειά του, μετά την καταστροφή της γενέτειράς του από Αλβανούς ατάκτους.
Ξεκίνησε τις επαγγελματικές του δραστηριότητες από τις παραδουνάβιες ηγεμονίες και το 1808 μετακινήθηκε στη Βιέννη, όπου επεξέτεινε τις επιχειρήσεις του και απέκτησε μεγάλη περιουσία. Το 1817 ο αυτοκράτορας της Αυστροουγγαρίας Φραγκίσκος Α’ του απένειμε τον τίτλο του βαρώνου.
Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας διέθεσε σημαντικά ποσά για αγαθοεργούς σκοπούς και ενδιαφέρθηκε για την πνευματική ανάπτυξη της χώρας και για τη διάσωση των αρχαιοτήτων της. Υπήρξε μέγας δωρητής του Δημοτικού Νοσοκομείου Αθηνών «Η Ελπίς», εγκατέστησε Μακεδόνες πρόσφυγες σε κτήματα του στην Αταλάντη και συνέστησε το «Βελίειον Κληροδότημα», με υποτροφίες του οποίου εκατοντάδες παιδιά από τη Μακεδονία σπούδασαν στο εξωτερικό.
Ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Αρχαιολογικής Εταιρείας (7 Ιανουαρίου 1837), στην οποία συνεισέφερε σημαντικά ποσά.
Ο Κωνσταντίνος Μπέλιος πέθανε στις 23 Δεκεμβρίου 1838 στη Βιέννη, σε ηλικία 59 ετών.