Παναγιώτης Δημητριάδης
Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α
Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου το οποίο έχει αναρτηθεί στη Δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση 15 Δεκ 2022 με τίτλο <<Μέριμνα υπέρ προσωπικού των ΕΔ….>> διαπιστώνεται ότι επιχειρείται αναγκαστική αναπροσαρμογή διπλής μηνιαίας εισφοράς υπέρ ΝΙΜΤΣ των αποστράτων- μερισματούχων του Στρατού Ξηράς και της Πολεμικής Αεροπορίας.
Οι μερισματούχοι των Μετοχικών Ταμείων Στρατού και Αεροπορίας υφίστανται 6% κρατήσεις για περίθαλψη, όπως όλος ο Δημόσιος τομέας και καλούνται σήμερα σε επί πλέον αντισυνταγματική διπλή εισφορά υπέρ ΝΙΜΤΣ με ποσοστό έως 1% εκ της μηνιαίας βασικής σύνταξης πέραν του 3% εκ του μερίσματος, όπως αναφέρεται στα άρθρα 15 και 16 του νομοσχεδίου στη διαβούλευση. Συγκεκριμένα:
Το άρθρο 16 του νομοσχεδίου αναφέρει ότι
<<Σε κάθε περίπτωση το ύψος της εισφοράς δεν δύναται να υπερβαίνει ποσοστό ένα τοις εκατό (1%) επί των συνολικών μηνιαίων αποδοχών του βαθμού τους για τους εν ενεργεία δικαιούμενους και επί της καταβαλλόμενης μηνιαίας σύνταξης για τους εν αποστρατεία και τις ορφανικές οικογένειες αυτών>>.
Είναι άγνοια νόμων του Γρ. Νομοθεσίας του ΥΠΕΘΑ, ή σκοπίμως αποκρύπτεται η υπάρχουσα εισφορά 3% εκ του μερίσματος των μερισματούχων ΜΤΣ και ΜΤΑ βάσει του ν 3818/1958;. Γιατί το Γρ. Νομοθεσίας δεν απαντά στην επιστολή που υπέγραψαν 1032 μερισματούχοι του ΜΤΑ με θέμα την παύση της εισφοράς υπέρ ΝΙΜΤΣ, αλλά απάντησε μόνο στον βουλευτή κ. Β. Κεγκέρογλου αναφέροντας ότι:
<<Όλοι οι δικαιούχοι νοσηλείας του ΝΙΜΤΣ καταβάλλουν υποχρεωτική μηνιαία εισφορά που ανέρχεται, για τους εν ενεργεία δικαιούχους σε 0,3% επί του βασικού τους μισθού, και τους εν αποστρατεία δικαιούχους σε 3% επί του καταβαλλόμενου μερίσματος>>. Συνεχίζοντας αναφέρει.
<<Περαιτέρω, η λεκτική διατύπωση του δεύτερου εδάφιου της περίπτωσης (I) του άρθρου 10 του σχετικού ν.1137/1946 (Α΄113), αναφορικά με το ανώτατο ύψος της εισφοράς υπέρ ΝΙΜΤΣ, αποτελεί ανώτατο ποσό κράτησης, και όχι αύξηση κατά 1% του ισχύοντος ποσοστού υπέρ του υπόψη Ιδρύματος>>.
Το άρθρο 10 του ν 1137 /1946 που επικαλείται το ΥΠΕΘΑ αναφέρεται μόνο για τους μετόχους του ΜΤΣ ορίζοντας τότε ως εισφορά 1% εκ του βασικού μισθού αφού με με τον ν 3818/1958 άρθρο 6 παρ 2,3 τροποποιήθηκε η εισφορά των μερισματούχων του ΜΤΣ από 1% εκ της βασικής σύνταξης σε ποσοστό 3 % εκ του μερίσματος. Στον ίδιο νόμο προστέθηκαν και οι μερισματούχοι του ΜΤΑ με το ίδιο ποσοστό εισφοράς ενώ η πρότερη εισφορά ήταν 2% εκ του μερίσματος βάσει του ν 779/45 και η οποία θα έπρεπε να καταργηθεί με την ίδρυση του 251 ΓΝΑ το 1976.
Στην πράξη το άρθρο 16 του σχεδίου νόμου, έρχεται να τροποποιήσει το άρθρο 10 του ν 1137/1946 και να επαναφέρει την εισφορά 1% εκ της βασικής σύνταξης για αμφότερους τους μερισματούχους ΜΤΣ και ΜΤΑ, μη απαλλασσομένου του 3%, με το αιτιολογικό ότι το ΔΣ του ΝΙΜΤΣ είναι αυτό που αποφασίζει και εισηγείται το ύψος της εισφοράς στον κ ΥΕΘΑ.
Οπωσδήποτε χρήζει επιστημονικής έρευνας και φαντασίας για το πώς νομιμοποιείται ένα Διοικητικό Συμβούλιο κάποιου ιδρύματος ΝΠΔΔ όπως είναι το ΝΙΜΤΣ, να παίρνει αποφάσεις και να βάζει χέρι επιλεκτικά στις συντάξεις και τα μερίσματα των αποστράτων – μερισματούχων των ΜΤΣ – ΜΤΑ και όχι στις αντίστοιχες του ΜΤΝ ή τα επικουρικά και τις συντάξεις άλλων φορέων του Δημοσίου. Υπάρχει άλλος φορέας του Δημοσίου που να έχει προβεί σε παρόμοιες πράξεις;. Μπορεί ο ΕΦΚΑ να αυξήσει το ποσοστό περίθαλψης επιλεκτικά ανά φορέα του Δημοσίου και αντί για 6% που ισχύει σήμερα να καθορίζει διαφορετικά ποσοστά ανάλογα με τον φορέα;. Μπορεί το ΔΣ κάθε Γενικού Νοσοκομείου να επιβάλει εισφορά 1% στους εργαζόμενους και συνταξιούχους του Δημοσίου της περιοχής του με την έγκριση του Υπουργού Υγείας :. Αν έτσι ερμηνεύει την αρχή της ισονομία το Γρ. Νομοθεσίας του ΥΠΕΘΑ, τότε υπάρχει μείζον πρόβλημα κρίσης ,αντίληψης και ερμηνείας του Συντάγματος.
Από τον τρόπο σύνταξης των άρθρων 15 -16 – 17 διαπιστώνεται ότι το σχέδιο νόμου βγήκε νύχτα, παρακάμπτοντας τα Γενικά Επιτελεία μη τυχών κατατεθούν αντιρρήσεις για την πρόσθετη επιβάρυνση των μερισματούχων ή την παύση της αντισυνταγματικής εισφοράς, ενώ δίνει το απόλυτο δικαίωμα στο ΔΣ του ΝΙΜΤΣ και κατ’ επέκταση στο ΜΤΣ του οποίου ο πρόεδρος του ΔΣ είναι και πρόεδρος του ΔΣ του ΝΙΜΤΣ, να καθορίζει τις τύχες των μετόχων, και μερισματούχων άλλων Ταμείων, όπως αυτό νομίζει.
Τα αναφερόμενα του Γρ Νομοθεσίας ότι το ΝΙΜΤΣ στηρίζεται αποκλειστικά σε δικούς του πόρους, απέχουν ειλικρίνειας αφού τα στοιχεία του ΥΠΟΙΚ δείχνουν ότι από το 2012 έως το 2018 το ΝΙΜΤΣ έλαβε 45 εκατομμύρια ευρώ ως κρατικές επιχορηγήσεις ενώ αντίστοιχες επιχορηγήσεις δεν υπήρχαν προς τα άλλα Στρατιωτικά Νοσοκομεία. Πέραν αυτών το 70% που επισκέπτονται το ΝΙΜΤΣ είναι μη δικαιούχοι χωρίς εισφορά.
Σχετικά με τα ποσοστά επίσκεψης στο ΝΙΜΤΣ μεταξύ δικαιούχων και μη δικαιούχων το Γρ Νομοθεσίας παραδέχεται για πρώτη φορά την ύπαρξη μη δικαιούχων και επομένως δεν μιλάμε για 4 κρεβάτια όπως αναφέρεται στο σχέδιο νόμου, άρθρο 15 παρ 3 αλλά για αριθμό που αποφέρει πόρους, <<οι οποίοι, τελικώς, καταλήγουν υπέρ των ιδίων (δικαιούχων)>> όπως αναφέρει. Το πως οι πόροι καταλήγουν στους δικαιούχους των ακριτικών και νησιωτικών περιοχών καθώς και στην πλειοψηφία των αποστράτων που κατοικούν εκτός Αθηνών, είναι ένα ερώτημα και απάντηση μπορεί να δώσει μόνο η Πυθία με χρησμό.
Η πρόσβαση του εν ενεργεία προσωπικού στο ΝΙΜΤΣ μετά των οικογενειών τους εκ του Π.Ν και της Π.Α χωρίς την επιβολή εισφοράς όπως αναφέρεται στο άρθρο 17, είναι μια θετική κίνηση και αξίζει συγχαρητηρίων. Ωστόσο η κίνηση αυτή θα έπρεπε να συνοδεύεται παράλληλα με την κατάργηση της διπλής αντισυνταγματικής εισφοράς των μερισματούχων, την ελεύθερη είσοδο αυτών ως δικαιούχων καθώς και την απόδοση των εισφορών υπέρ των Μετοχικών Ταμείων αφού το αντίτιμο περίθαλψης το καλύπτει ο ΕΦΚΑ όπως καλύπτει και τους μη δικαιούχους οι οποίοι σύμφωνα με το ΦΕΚ Β 1757/9.11.2010 έχουν πρόσβαση σε όλα τα Στρατιωτικά Νοσοκομεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Το σύνταγμα της χώρας προσδιορίζει με σαφήνεια το δικαίωμα στην προστασία της υγείας και την ελεύθερη πρόσβαση στις υποδομές, τα αγαθά και τις υπηρεσίες υγείας με βάσει την αρχή της ισονομίας και το κράτος δικαίου.