Στην Ελλάδα το έθιμο του χριστουγεννιάτικου δέντρου ήρθε για πρώτη φορά με τον Βαυαρό βασιλιά Όθωνα, το 1833. Αρχικά ένα έλατο στολίστηκε στα βασιλικά ανάκτορα του Ναυπλίου και εν συνεχεία άλλο ένα στην Αθήνα, όπου οι κάτοικοι έκαναν ουρές για να το θαυμάσουν.
Δεν το έβαλαν όμως αμέσως και στα δικά τους σπίτια.
Το πρώτο σε αθηναϊκό αρχοντικό
Το πρώτο ελληνικό σπίτι που διακοσμήθηκε με χριστουγεννιάτικο δέντρο ήταν το αρχοντικό του Ναξιώτη Ιωάννη Παπαρρηγόπουλου, γενικού Προξένου της Ρωσίας στην Αθήνα, τον Δεκέμβριο του 1834.
Ωστόσο ο στολισμός του χριστουγεννιάτικου δέντρου, σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη, άργησε να εξαπλωθεί στη χώρα μας. Άρχισε δειλά να κάνει την εμφάνισή του σε κάποια αστικά σπίτια στη δεκαετία του ΄30.
Ευρεία υποδοχή είχε μεταπολεμικά, οπότε διαδόθηκε ταχύτατα σε όλη την ελληνική επικράτεια.
Ναξιώτης, ο πρώτος που στόλισε δέντρο σε σπίτι της Αθήνας
Αν και λέγεται πως το Χριστουγεννιάτικο δέντρο έκανε την πρώτη του εμφάνιση στον ελλαδικό χώρο το 1833, το έφεραν ο Όθωνας και η Βαυαρική δυναστεία , στην πραγματικότητα η πρώτη Ελληνική οικογένεια που έστησε στο σπίτι της δένδρο στολισμένο με αγιοβασιλιάτικα παιχνίδια με βαμβάκια και κεράκια , ήταν του πολυταξιδεμένου Ναξιώτη αγωνιστή Ιωάννου Παπαρρηγοπούλου – Λινάρδου στην Πλάκα στην οδό Κυδαθηναίων αριθμός 27.
Ο Ιωάννης Παπαρρηγόπουλος ( 1780-1874) γεννήθηκε στον Δαμαριώνα της Νάξο και το πραγματικό του επίθετο ήταν Λινάρδος. Έφυγε από εκεί μικρός για την Κωνσταντινούπολή όπου υιοθετήθηκε από την οικογένεια μεγάλου ιστορικού Κωνσταντίνου Παπαρρηγοπούλου.
Σπούδασε στην Πόλη στην Οδησσό και στην Μόσχα. Το 1807, διορίστηκε διερμηνέας του Ρωσικού Στόλου του Αιγαίου και το 1814 επισκέφτηκε τον Αλί Πασά στα Γιάννενα για υποθέσεις Ρώσων υπηκόων του. Τη φιλία που αναπτύχθηκε μεταξύ τους την χρησιμοποίησε αργότερα για το καλό του Γένους. Το 1819 μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία και τώρα και ήταν από τους σημαντικότερους συντελεστές της Ελληνικής Επανάστασης από διάφορα πόστα γι αυτό και τιμήθηκε για τις υπηρεσίες του τόσο από το ελληνικό κράτος όσο και το ρώσικο όχι όμως και από την Ελληνική Ιστορία .
Τα Χριστούγεννα του 1834 εκτελούσε χρέη Ρώσου Προξένου στην Αθήνα . Το αρχοντικό του ήταν ένα μεγάλο σπίτι στην Πλάκα με ωραία και σπάνια επίπλωση για την εποχή εκείνη. Εκείνον τον χρόνο είχε εγκατασταθεί στην Αθήνα και ο πρώτος βασιλεύς της Ελλάδος ο Όθων Οι Βαυαροί που ήταν μαζί του, ήξεραν βέβαια το έθιμο του χριστουγεννιάτικου δένδρου αλλά εκείνον τον χρόνο δεν είχαν φροντίσει για να το τηρήσουν στο παλάτι που βρισκόταν εκεί που είναι σήμερα η παλαιά Βουλή .
Ο Παπαρρηγόπουλος όμως σαν κοσμογυρισμένος που ήταν, συνήθισε το έθιμο από την Ανατολική Ευρώπη και το μετέφερε πρώτος στην Αθήνα τις ημέρες εκείνες που πανηγύριζε την μεταφορά της πρωτεύουσας του Ελληνικού Βασιλείου από το Ναύπλιο στο <> Έτσι ο επιφανής κάτοικος της Πλάκας, που στόλισε την παλαιά αυτή Αθηναϊκή συνοικία με το ωραίο σπίτι του, έκαμε για πρώτη φορά αυτή τη Χριστουγεννιάτικη έκπληξη στους , <>και τους καταγοήτευσε. Η γραφική φωταψία του δένδρου του με τα απαραίτητα στολίδια που τα είχε φέρει από τη Ρωσία θάμβωσε τους θεατές για την πρωτοτυπία του γεγονότος.
Για τους παλαιούς Αθηναίους, ήταν το χριστουγεννιάτικο εκείνο δένδρο μια γοητευτική έκπληξη. Ένας από τους πολλούς καλεσμένους τη νύχτα της παραμονής των Χριστουγέννων του 1834 στο σπίτι του Παπαρρηγόπουλου ήταν και ο θρυλικός στρατηγός Μακρυγιάννης. Το πρωί της παραμονής , πέρασε επίτηδες από το περιβόλι του ο Ναξιώτης πρόξενος της Ρωσίας και το κάλεσε για το βράδυ. Αλλά ο στρατηγός που ήταν μαθημένος να περνάει τις γιορτές κοντά στους δικούς του, του είπε.
Από το περιοδικό ΕΙΚΟΝΕΣ 1956
orinosaxotis