Διπλωματικές πηγές αποκάλυψαν ότι η Ρωσία προσπαθεί να επιτύχει συνάντηση του Τούρκου προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του προέδρου της Συρίας, Μπασάρ αλ Άσαντ, μετά από μια σφοδρή εχθρότητα που κρατάει περισσότερο από μια δεκαετία από την έναρξη της κρίσης στη Συρία, ωστόσο υπάρχουν χώρες των οποίων τα στρατηγικά συμφέροντα είναι ενάντια σε μια τέτοια συνάντηση.
Έγκυρη πηγή ανέφερε ότι η Μόσχα επιδιώκει σοβαρά να πραγματοποιήσει συνάντηση με το πρόσχημα της «συμφιλίωσης» των δύο πλευρών, προκειμένου να αποτρέψει μεγάλης κλίμακας τουρκική χερσαία στρατιωτική επιχείρηση που η Άγκυρα απειλεί να πραγματοποιήσει εδώ και καιρό.
Σε δήλωσή του στο Al Arabiya.net, είπε ότι οι προσπάθειες της Ρωσίας να οργανώσει τη συνάντηση πηγάζουν από τη βεβαιότητά της για τη σοβαρότητα της τουρκικής στρατιωτικής δράσης στο βορρά, καθώς αποτελεί σοβαρή απειλή για την περιφερειακή, ακόμη και τη διεθνή σταθερότητα.
Δήλωσε, υπό τον όρο της ανωνυμίας, ότι οι γραμμές επικοινωνίας μεταξύ Δαμασκού και Μόσχας έχουν ενισχυθεί μετά τον διορισμό του Σύρου υφυπουργού Εξωτερικών Μπασάρ αλ Τζαφάρι ως νέου πρεσβευτή στη Ρωσία πριν από περισσότερο από ένα μήνα, με στόχο να αποτραπεί η πρόθεση της Τουρκίας για εισβολή στη βόρεια Συρία.
Το νέο είναι ότι η πηγή υπαινίχθηκε έναν κρυφό ρόλο του Ιράν που ωθεί τον Άσαντ να αντισταθεί στη ρωσική πίεση και εξήγησε ότι ο Άσαντ δεν είναι αντίθετος στη συνάντηση, αν και στην Τεχεράνη φοβούνται την επιτυχία της Μόσχας να δημιουργήσει μια συμφωνία μεταξύ Άσαντ και Ερντογάν που θα επηρεάσει αρνητικά τα συμφέροντά της στη Συρία.
Σημείωσε επίσης ότι η Τεχεράνη φοβάται την επίτευξη ορισμένων συμφωνιών ή συνεννοήσεων μεταξύ της Ρωσίας, της Τουρκίας και του συριακού καθεστώτος που θα έβγαιναν σε βάρος των συμφερόντων της εκεί.
Σε σχέση με αυτό, ο Δρ. Firas Elias [σημ.:από το Ankara Center for Crisis andPolicy Studies], ειδικός σε θέματα εθνικής ασφάλειας και ιρανικών σπουδών, πίστευε ότι η Τεχεράνη γνωρίζει τους κινδύνους από τη διεξαγωγή αυτής της επιχείρησης στην επιρροή της στο βόρειο Ιράκ και τη Συρία, γεγονός που την έκανε να εισέλθει, ξεκάθαρα, με στρατιωτικές συνεννοήσεις με το PKK και τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις, για να διασφαλιστεί η πρόσβαση στη Μεσόγειο Θάλασσα, αφού σταμάτησε τις δραστηριότητές ανατολικά των συνόρων Ιράκ-Συρίας λόγω των συνεχιζόμενων ισραηλινών και αμερικανικών επιθέσεων.
—
© Βαλκανικό Περισκόπιο –Γιῶργος Ἐχέδωρος