«Δεν είναι στις προθέσεις μου να εγκρίνω πώληση μαχητικών F16» και, προφανώς, άλλον τι σχετικό, στην Τουρκία ξανά εδήλωσε ο πρόεδρος της επιτροπής εξωτερικών σχέσεων της των ΗΠΑ γερουσίας, όλοι ξέρουμε το όνομα του. Αυτό όμως που όλοι δεν ξέρουμε, όπως ο ερωτήσας σχετικά τον γερουσιαστή Μενέντες, είναι ότι η ΕΡΤ αγνοεί…εξ ου και η ερώτηση.
Ας σοβαρευτεί λοιπόν και η κρατική τηλεόραση και ας ασχοληθεί, εφόσον τόσο πολύ ενδιαφέρεται, με έναν άλλο Αμερικανό γερουσιαστή οποίος επισκεπτόμενος τη Τουρκία διαβεβαίωσε, ότι θα πάρουν τα μαχητικά που τόσο πολύ αγαπούν, και να τον ρωτήσει, πλην της οικονομικής οφέλειας, ποίος είναι ο άλλος λόγος που τάσσεται ο ίδιος υπέρ του εξοπλισμού αυτής της χώρας, και εναντίον ποίων τα χρειάζεται χρησιμοποιήσει εν αμύνη ευρισκομένη. Αυτό ναι και μάλιστα μας ενδιαφέρει για να μάθουμε και ποία τα «μέσα» που χρησιμοποιούν οι Τούρκοι και τον (τους) πείθουν ….δικό (δικούς) τους.
Είναι πλέον σε όλους γνωστό ποία τα εν χρήσει μέσα της «θαυμαστής» τούρκικης διπλωματίας με τα, μέχρι πρότινος. επιτεύγματα αυτής. Μα η απουσία της Ελληνικής τέτοιας, και τα δωρούμενα ακόμα και δημοσία καθρεφτάκια, αφού μέχρι εκεί τόφτασαν για να δείξουν ( ίσως και ευτελίζοντας τους) την «ακεραιότητα» των ηγετών της Δύσης.
Οποία Δύση αντί να αποστρέψει το πρόσωπο, ον κάμερα, μή δεχόμενη (καταδεχόμενη) το «πεσκέσι» ασμένως το παρέλαβε παραδίδοντας αυτό στον δίπλα της σφουγγοκολάριο, να της το κουβαλήσει …οίκαδε. Ε, λοιπόν αυτά συν τους εκβιασμούς προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, μάλιστα πρόσφατη είναι και η ωμή απειλή πως αν δεν μας δώσετε μαχητικά θα πάρω απ αλλού!! Γιατί δεν παίρνει, απ αλλού αλλά μόνον το επισείει;
Το πάλαι ποτέ ατού τους Ιντσιρλίκ βραδέως όμως σταθερά, και επι τέλους, βαίνει ελλατούμενης σημασίας για το πεντάγωνο, και έτσι λύεται η γλώσσα των αρμοδίων στις ΗΠΑ για να τους ρωτήσουν, εναντίον ποίων κόπτεστε να τα χρησιμοποιήσετε;
Ίσως λοιπόν, και για ακόμα μια φορά επί τέλους, να ξημερώσει για την Κύπρο, το θύμα, κάτι, και γιατί όχι (;) ίσως και για την Ελλάδα. Οι οιωνοί δείχνουν αίσιοι, και η υπομονή είναι ένα πρέπει, αρκεί να σοβαρευτούμε, πρωτίστως διπλωματικά, αλλά και
στην κρατική τηλεόραση.