Με αφορμή τη χθεσινή ανακοίνωση του Υπουργείου Εργασίας για το νέο επταμελές διοικητικό συμβούλιο στην «Κιβωτό του Κόσμου», Πρόεδρος του οποίου ανέλαβε η Αλεξάνδρα Μαρτίνου, ενώ ως μέλος τοποθετήθηκε στο ΔΣ ακόμα και ο διευθυντής του Γραφείου της Δόμνας Μιχαηλίδου, αξίζει να σταθούμε σε κάτι… περίεργες συμπτώσεις:

• Στις 18.4.2022 εκχωρείται αρμοδιότητα του Υπουργείου Υγείας να επιβάλλει πρόστιμα στις εποπτευόμενες από αυτό ΑΜΚΕ (όπως η Κιβωτός), στο Υπουργείο Εργασίας, τροποποιώντας μάλιστα την αρμοδιότητα αυτή, επιτρέποντας στην υφυπουργό Δόμνα Μιχαηλίδουπαύση του ΔΣ κι ορισμό νέου της επιλογής της.

Η διαδικασία είναι καινοφανής καθώς τα σωματεία αυτά είναι ιδιωτικά, το δε κράτος μπορεί να επέμβει επιβάλλοντας κατά βάση χρηματικά πρόστιμα ή να ανακαλεί την άδεια τους. Επέμβαση στην διοίκηση τους είναι μια πρόδηλα αντισυνταγματική διάταξη.

Συγκεκριμένα στο άρθρο 67 παράγραφος 10 του νόμου 4921/2012 προβλέφθηκε : «Όταν οι διαπιστώσεις της παρ. 5 αφορούν σε προνοιακές δομές μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που υπάγονται στον ιδιωτικό τομέα, ή όταν διαπιστώνεται σοβαρή παραβίαση των διατάξεων του καταστατικού τους, η οποία υποβαθμίζει σημαντικά την εύρυθμη λειτουργία τους, το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων δύναται με απόφασή του να αντικαθιστά προσωρινά τα όργανα της Διοίκησής τους, τάσσοντας στην προσωρινή Διοίκηση συγκεκριμένα καθήκοντα και προθεσμία για την εκλογή νέας Διοίκησης. Η προθεσμία για την εκλογή της νέας Διοίκησης δεν δύναται να υπερβαίνει το ένα (1) έτος από τον ορισμό της προσωρινής Διοίκησης».

Κάπως έτσι λοιπόν παύθηκε η Διοίκηση της «Κιβωτού του Κόσμου» και στην θέση της διορίστηκε Πρόεδρος του ΔΣ η Αλεξάνδρα Μαρτίνου, σύζυγος του διοικητή κι εφοπλιστή του Αγίου Όρους Ανδρέα Μαρτίνου.

Που μάλιστα, σύμφωνα με άκρως φιλοκυβερνητική εφημερίδα, έχει και συγγένεια με την Δόμνα Μιχαηλίδου, για την οποία έκανε «προεκλογικές» συγκεντρώσεις στον Πειραιά πριν από λίγους μήνες! 

• Με την από 3.5.2022 κοινή υπουργική απόφαση, ορίστηκαν οι προϋποθέσεις λειτουργίας των μονάδων παιδικής προστασίας και φροντίδας, που είχε σαν αποτέλεσμα ο Κώστας Γιαννόπουλος από «Το Χαμόγελο του Παιδιού» να ανέβει στα κάγκελα καθώς ήταν αδύνατον για κάθε τέτοια δομή να ανταπεξέλθει στις προϋποθέσεις του νόμου.

Μεταξύ άλλων στα άρθρα που αφορούν την εποπτεία και τις κυρώσεις των ως άνω δομών προβλήθηκε στο άρθρο 17 Παρ 1ε ότι : «ελεγχόμενης Μονάδας δεν εξασφαλίζεται ανεκτό επίπεδο διαβίωσης των φιλοξενούμενων παιδιών ή αν διαπιστωθεί κακοποιητική συμπεριφορά, κατά την έννοια της περ. β’ του άρθρου 3 του ν. 4837/2021 (Α’ 178), μέλους του προσωπικού της ΜοΠΠ σε βάρος ωφελουμένου, η ΜοΠΠ υποχρεούται να απομακρύνει το μέλος του προσωπικού που προέβη σε κακοποιητική συμπεριφορά και παράλληλα επιβάλλεται σε βάρος της πρόστιμο που κυμαίνεται από δέκα χιλιάδες έως εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ, ανάλογα με το επίπεδο υποβάθμισης των συνθηκών διαβίωσης των ωφελουμένων και την βαρύτητα της κακοποιητικής συμπεριφοράς».

Με βάση τις ως άνω διατάξεις και κατόπιν διαπίστωσης από τον Συνήγορο του Πολίτη παύθηκε ο πατέρας Αντώνιος από τα καθήκοντά του.

• Είναι προφανές ότι πρόθεση της κυβέρνησης δεν είναι και δεν ήταν ποτέ ο εξορθολογισμός του καθεστώτος λειτουργίας των δομών. Πρόθεση τους είναι η σταδιακή εξάρτηση από το κράτος και η απορρόφηση των σημαντικών πόρων που λαμβάνουν από δωρεές κυρίως από τους Έλληνες του εξωτερικού και η διασπάθιση τους από ημέτερους όπως με κάθε τι άλλο.

Το δίχως άλλο η διαφαινόμενη κακοποίηση παιδιών στις δομές είναι εξοργιστική, απάνθρωπη και στους υπεύθυνους αυτής της κατάστασης πρέπει η επιβολή της σκληρότερης των ποινών. Προκαλεί ωστόσο απορία γιατί η κυβέρνηση που ομνύει στην δικαιοσύνη, παρακάμπτει αυτήν σε κάθε στάδιο και παρεμβαίνει δυναμικά στην διοίκηση των σωματείων αυτών, ορίζοντας ΔΣ αρεσκείας των εφοπλιστικών οικογενειών.

Φαίνεται πως ο στόχος δεν είναι η προστασία των παιδιών αλλά η διαχείρισητου πακτωλού των χρημάτων που προορίζονται προς αυτά από δωρεές, η σταδιακή απαξίωση τους κι εντέλει η εισδοχή της διαφοράς ακόμη και στις περιπτώσεις αναδοχής τέκνων.

Εκτός αν υπάρχει κάποιος που έχει εμπιστοσύνη στη Δόμνα Μιχαηλίδου και πραγματικά πιστεύει ότι κινείται από αγαθά «ελατήρια» ή είναι τόσο αφελής, σε σημείο να πιστεύει ότι μετά την «Κιβωτό» δεν θα έχουμε αντίστοιχες καταγγελίες και για άλλες δομές όπως για παράδειγμα «Το Χαμόγελο του Παιδιού»…