Επί Καραμανλή όχι μόνο δεν αναφέρθηκε περιστατικό παρακολούθησης πολιτικού, αλλά αντίθετα ο Καραμανλής ήταν θύμα παρακολουθήσεων.
Κάποια δημόσια πρόσωπα δεν μπορούν να ξεκολλήσουν από τις εξαρτήσεις τους σε αντιλήψεις του παρελθόντος τους. Για παράθεμα, ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος που συνόδευε τον Νίκο Ανδρουλάκη στη συνέντευξη για τις υποκλοπές.
Αναζητώντας τις πήγες του κακού στη λειτουργία της ΕΥΠ κατέδειξε την… κυβέρνηση Καραμανλή. Περιέγραψε μάλιστα ότι ο νόμος Παυλόπουλου του 2008, αποδυνάμωσε τον ρολό της εισαγγελικής έγκρισης, ενώ συνέβη ακριβώς το αντίθετο: τον ενίσχυσε με δεύτερο εισαγγελέα.
Η «σημιτικού πνεύματος» εναντίωση στους Καραμανλή – Παυλόπουλο, μάλλον εκθέτει τον κύριο καθηγητή εν προκειμένω. Γιατί επί Καραμανλή όχι μόνο δεν αναφέρθηκε περιστατικό παρακολούθησης πολιτικού, αλλά αντίθετα ο Καραμανλής ήταν θύμα παρακολουθήσεων.
Το θέμα που παρέλειψε ο Αλιβιζάτος είναι τι πρέπει να γίνει τώρα με τον Μητσοτάκη. Την κυβέρνηση του οποίου υπηρέτησε δια του -παρακολουθούμενου- Χρυσοχοΐδη.
Άραγε περιμένει ακόμη το 2029 να βαδίζει στην τρίτη θητεία του με τη Σακελλαροπούλου να τελειώνει τη δεύτερη;
Γ. Λ. ieidiseis.gr