Άρχισε πάλι στα κανάλια το γνωστό και από άλλες του παρελθόντος σειρές, νέο σήριαλ «κιβωτός του κόσμου» και δείχνει να …..πουλάει, όντας οι καταγγελίες στα χέρια του εισαγγελέα. Τί τρέχουν να προλάβουν; Τον εισαγγελέα; Πολύ σβέλτοι είναι!
Καθημερινά μαθαίνουμε για κακοποιήσεις, όλων των μορφών, σε βάρος ανηλίκων, βάρβαρες τέτοιες, από……όλων των ηλικιών …τέτοιους, ακόμα και από συγγενείς.
Ακόμα και από τους ίδιους τους γονείς. Της μάνας της ίδιας περιλαμβανομένης!
Ίσως πάντα να συνέβαιναν τέτοια που δεν έφταναν όμως στα αυτιά της κοινής γνώμης. Σήμερα όμως ναι φτάνουν.
Αυτός πρέπει να είναι και ο αίτιος λόγος της δημιουργίας και λειτουργίας ιδρυμάτων προστασίας ανυπεράσπιστων παιδιών, ακόμα και από τους γονείς αυτών αν υπήρχαν ή υπήρχαν και βασάνιζαν αυτά, ή αδιαφορούσαν ή δεν μπορούσαν να «τα βγάλουν πέρα» ή ή ή. Παλαιότερα με τους πολέμους είχαν ιδρυθεί τα ορφανοτροφεία οποία και αυτά ακόμη δέχονταν κριτικές πολλές από έγκριτους δημοσιογράφους (Λιάνης, Δημαράς κ. α,) σε επιτόπιο ρεπορτάζ όπου αποκαλύπτονταν οι πάσης μορφής ελλείψεις, όμως όχι κακοποιήσεις… παρενοχλήσεις και αυτά που ακούμε σήμερα, και αναστατωνόμαστε.
Βεβαίως υπήρχε π α ν τ ο ύ ο δαρμός και ο Χάρακας ( εξ ου και ο ξυλοδαρμός ) όπως και τα «σκαμπίλια» όπως επίσης οι τιμωρίες της ορθοστασίας και πολλά άλλα που σήμερα φαντάζουν SS, τότε ήσαν συνήθη εκτελεσμένα δημόσια ανάλογα με τα κέφια ή και τα απωθημένα του κάθε «δάσκαλου», στηλιτευόμενα και ως εκ τούτου ανύπαρκτα σήμερα.
Το θέμα όμως είναι πως η τότε κοινωνία τα ανεχόταν, ενώ σήμερα όχι. Οι δε σεξουαλικές παρενοχλήσεις δεν αναφέρονταν ή δεν υπήρχαν ένεκα το μετά το δημοτικό, τα σχολεία αρρένων, θηλέων, λειτουργούσαν χωριστά.
Με δυό λόγια ο «χαβαλές» δεν υπήρχε, και στις πολύ σπάνιες εμφανίσεις του η τιμωρία ήταν πολύ αυστηρή. Αυστηρότατη. Συνοπτικά λοιπόν αυτό που ως πιο πάνω υπήρχε στις τάξεις των σχολείων και των ιδρυμάτων, σήμερα δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως αντεστραμμένο. Ναι αντεστραμμένο. Όπως και υπάρχει τρισχειρότερο και σε υπερθετικό βαθμό στις σχολικές αυλές και κυρίως έξω από αυτές σε εγκληματικό ή και κακουργηματικό ακόμα επίπεδο, διεθνώς.
Συνεπώς αυτά που έως τώρα καταγγέλονται, ετεροχρονισμένα, εις βάρος της Κιβωτού, είναι πταίσματα συγκρινόμενα με το εξωσχολικό πεζοδρόμιο και βρίσκονται δε στα χέρια του εισαγγελέα όλες οι καταγγελίες, οποίος και οφείλει να ερευνήσει δια τα καθ αυτόν.
Τώρα τα στιγμιότυπα στις οθόνες χαρούμενων παιδιών στις αυλές και στους εσωτερικούς χώρους της δομής δεν δείχνουν «κολαστήριο». Αντιθέτως.
Τέλος ας αναμένουμε και την εισαγγελική πρόταση για να πάρει η καταγγελία τον δρόμο της δικαιοσύνης, επιβάλλοντας τις από τον νόμο προβλεπόμενες κυρώσεις/ποινές όπου διαπιστωθούν τα εγκλήματα που καταγγέλλονται.
Και σαν επίλογο ας σημειωθεί το για ποίον λόγο δεν δημιουργείται και άλλη ανάλογη δομή για παιδιά παραμελημένα όπου όλα θα λειτουργούν όπως πρέπει. Ποίος εμποδίζει ποίον; Μήπως δεν υπάρχει κανείς; Μάλλον ναι!!