Η Πολιορκία της Άρτας ήταν πολεμική εμπλοκή της επανάστασης του 21 με οικτρή κατάληξη για τους Έλληνες. Στις αρχές φθινοπώρου δυνάμεις από την Ακαρνανία βρισκόντουσαν ήδη στα περίχωρα της Άρτας. Στις αρχές Νοεμβρίου η εκστρατεία εναντίον αυτής της τουρκικής εστίας ήταν έτοιμη.
Αρχηγοί ήταν οι Γώγος Μπακόλας, Γεώργιος Καραϊσκάκης, Μάρκος Μπότσαρης και υπαρχηγός ήταν ο Μακρυγιάννης.
Στις 12 του ίδιου μήνα εξακόσιοι πενήντα Σουλιώτες υπό τον Μπότσαρη και Αλβανούς συμμάχους κατέλαβαν τη θέση Μαράτι κοντά στον Άραχθο. Την πόλη υπεράσπιζαν τέσσερις χιλιάδες άνδρες. Την επόμενη μέρα οι Τούρκοι προσπάθησαν να εκδιώξουν τους Σουλιώτες από τη θέση Μαράτι, χωρίς αποτέλεσμα.
Στις 17 Νοεμβρίου οι Έλληνες επιτέθηκαν εναντίον της Άρτας καταλαμβάνοντας τα 2/3 της πόλεως. Εν τω μεταξύ διαλύθηκε η Σουλιωτο-αλβανική συμμαχία, με αποτέλεσμα να αποχωρήσει μεγάλο μέρος των πολιορκητών. Παράλληλα ο Μεχμέτ Ρεσίτ Πασάς (Κιουταχής) επικεφαλής 3.000 ανδρών έσπευσε να διαλύσει την πολιορκία.
Οι Ηπειρώτες και Αιτωλοακαρνάνες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πολιορκία πριν φτάσει ο Κιουταχής. Η πολιορκία της Άρτας τελικά υπήρξε οικτρή αποτυχία για τους Έλληνες.