Όταν ανέλαβε την εξουσία ο Κυριάκος Μητσοτάκης, λένε αυτοί που τον έζησαν τότε, σε τίποτε δεν έµοιαζε µε τον σκηνοθετηµένο εαυτό του στις περιοδείες και τις τηλεοπτικές εµφανίσεις.
Μπροστά στα γυαλιστερά γραφεία του Μαξίµου, όπου πολλές φορές οι συνοµιλητές του τον εντόπιζαν να παρατηρεί αυτάρεσκα την αντανάκλασή του, έδινε οδηγίες και απαιτούσε πράγµατα που ξένιζαν και φόβιζαν. Αρκετοί ήταν εκείνοι που δεν ήθελαν να αποδώσουν στη συµπεριφορά του τα στοιχεία εκτροπής που έκδηλα είχε.
Μετέφραζαν έτσι βολικά τον αυταρχισµό ως αποφασιστικότητα και την αλαζονεία ως υπερβολική απαίτηση. Κάθε προβληµατική συµπεριφορά είχε δίπλα της µια ωραιοποιηµένη δικαιολογία. Κανένας δεν τολµούσε να σκεφτεί ότι αυτό που παρακολουθούσε είναι µια αποστασιοποίηση από τη λογική και την πολιτική. Πολύ περισσότερο, κανένας δεν ήθελε να θυµηθεί τα ιστορικά παραδείγµατα µε τα οποία η ζωή δηλώνει πώς ξεκαθαρίζει τους λογαριασµούς της.
Σήµερα στο ίδιο το περιβάλλον του Κυριάκου Μητσοτάκη και στην οικογένειά του ακόµη υπάρχουν πολλοί που διηγούνται ανατριχιαστικές ιστορίες. Σύντοµα πιστεύω ότι θα το κάνουν δηµόσια. Για το πώς έδινε εντολές να κλείσουν εφηµερίδες. Για το πώς επέβαλλε υπακοή σε επιχειρηµατίες. Για το πώς αντιλαµβανόταν τη διακυβέρνησή του ως εξαναγκασµό και ευθυγράµµιση µε τα γούστα του.
Αυτό τον Μητσοτάκη πρέπει να έχει κάποιος στο µυαλό του αν πρόκειται να κρίνει όσα συµβαίνουν µε τις υποκλοπές. Ο πρωθυπουργός που βάζει τον πολίτη να πληρώνει την ενέργεια σε τριπλάσιες τιµές από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, που µοιράζει χρήµα σε συµβούλους του και φίλους, που µας µετέτρεψε κυνικά στη χώρα µε τους περισσότερους νεκρούς από Covid, που έκανε ανάθεση εξουσίας στη σύζυγό του, που δηλώνει ψεύτικο πόθεν έσχες και στη συνέχεια «ξεπλένεται» µε τον πιο ντροπιαστικό τρόπο από την επιτροπή της Βουλής, που θεωρεί εχθρούς τους πολιτικούς του αντιπάλους και τους πραγµατικούς δηµοσιογράφους µάς παρακολουθεί κιόλας.
Βρισκόµαστε στο χρονικό εκείνο σηµείο όπου το τοπίο ξεκαθαρίζει, «οι τυφλοί θα δουν, οι κουφοί θα ακούσουν και οι άλαλοι θα λαλήσουν».
Το Documento σήµερα δηµοσιεύει λίστα µε πολιτικά κυρίως πρόσωπα που βρίσκονταν υπό παρακολούθηση. Η λίστα προέρχεται από πηγές πέραν πάσης αµφιβολίας και φυσικά δεν είναι το µοναδικό στοιχείο που έχουµε στη διάθεσή µας.
Φαντάζοµαι από τώρα τις φωνές εκείνες που θα ενωθούν για να πείσουν ότι η λίστα δεν είναι πραγµατική ή ότι είναι κατασκευασµένη. Τα ίδια έγιναν και µε τη λίστα Λαγκάρντ, όταν επιχείρησαν να µε εµφανίσουν ως συκοφάντη κακόµοιρων καταθετών στην Ελβετία. Μικρή σηµασία έχει πλέον η προπαγανδιστική τακτική. Αν κάποιος υποστηρίζει ότι δεν είναι αυτή η λίστα παρακολουθήσεων, τότε θα γνωρίζει ποια είναι. Γιατί πέρα από κάθε αµφιβολία λίστα παρακολουθήσεων υπάρχει.
Όταν ξεκίνησαν οι αποκαλύψεις για τις παρακολουθήσεις η κυβέρνηση διά του κυβερνητικού εκπροσώπου απάντησε ότι οι παρακολουθήσεις ήταν υπόθεση ιδιωτών. Μέχρι που αποκαλύφθηκε ότι το «σύστηµα ιδιωτών» ήταν άρρηκτα δεµένο µε την ΕΥΠ που διοικούσε ο Μητσοτάκης και έτυχε να έχει και τους ίδιους στόχους. ∆εν υπάρχει ιδιωτικό ή δηµόσιο σύστηµα παρακολούθησης. Υπάρχει η αντιδηµοκρατική και εγκληµατική παρακολούθηση πολιτών, η οποία έγινε είτε από την ΕΥΠ µε την υπογραφή της εισαγγελέα Βασιλικής Βλάχου είτε µε το κατασκοπευτικό λογισµικό.
Όποιος τρόπος κι αν χρησιµοποιήθηκε, υπήρχε ενιαίο κέντρο εντολών και ένας υπεύθυνος στην κορυφή. Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν ήταν ο εγκέφαλος της εγκληµατικής οµάδας και πρακτικής, θα είχε επαναφέρει τη νοµική ρύθµιση που προέβλεπε ότι ο πολίτης έχει δικαίωµα να ενηµερωθεί αν και γιατί παρακολουθείται. Αν δεν ήταν ο υπεύθυνος και εντολέας, θα είχε επιτρέψει στην επιτροπή της Βουλής να κάνει πραγµατική έρευνα. Και βέβαια θα τολµούσε να βρεθεί απέναντι στην PEGA, την αρµόδια ευρωπαϊκή επιτροπή έρευνας, για να απαντήσει στις ερωτήσεις.
Τα πράγµατα είναι ξεκάθαρα και τα έχει ξεκαθαρίσει περισσότερο από την έρευνα η στάση του ίδιου του Μητσοτάκη.
Η λίστα των παρακολουθήσεων που δηµοσιεύουµε σήµερα δεν καταδεικνύει το έγκληµα µόνο ενάντια στο πολίτευµα, δείχνει τι πιστεύει ο Μητσοτάκης γι’ αυτό το πολίτευµα.
Όλοι ήταν υπό παρακολούθηση. Οι πολιτικοί αντίπαλοι του Μητσοτάκη αλλά και οι δικοί του άνθρωποι, υπουργοί που δεν ήταν ευθυγραµµισµένοι ή άλλοι που θεωρούνταν απρόβλεπτοι. Ενα δίκτυο συλλογής πληροφοριών µε στόχο τη χειραγώγηση της πολιτικής αλλά και τους εκβιασµούς είχε παγιδεύσει τη χώρα και ίσως να λειτουργεί ακόµη. Ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαµαράς ήταν υπό παρακολούθηση. Ο Νίκος ∆ένδιας αλλά και ο άτακτος Αδωνης Γεωργιάδης, ο Βασίλης Κικίλιας και ο πρώην πρόεδρος του ΕΟ∆Υ Παναγιώτης Αρκουµανέας που δεν θέλησε να καλύψει το σκάνδαλο ΚΕΕΛΠΝΟ. Μαζί και οι σύζυγοί τους, για να τους κρατάνε από παντού. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, αυτός που µας διαβεβαίωνε για την προσήλωσή του στην προστασία µας, στάθηκε ανίκανος να προστατεύσει τον εαυτό του. Επιχειρηµατίες όπως ο Βαγγέλης Μαρινάκης ή ο Γιάννης Βαρδινογιάννης παρακολουθούνταν έµµεσα µέσω παγίδευσης των στενών συνεργατών τους. Ο διευθυντής της φιλικής προς την κυβέρνηση «Καθηµερινής» Αλέξης Παπαχελάς είχε και αυτός παγιδευτεί. Ακόµη και η «Καθηµερινή» ήταν επικίνδυνη. Ο ενοχλητικός Λάκης Λαζόπουλος έµελλε να έχει µέγα συµπρωταγωνιστή στη ζωή του το λογισµικό παρακολούθησης.
Η χώρα µπήκε σε µια δίνη και ζει τη δυστοπική εικονική πραγµατικότητα των φαντασµάτων στο µυαλό του Κυριάκου Μητσοτάκη. Οι πάντες είναι εχθροί, επικίνδυνοι και προφανώς τον επιβουλεύονται. Από την αντίληψη αυτή καταδίωξης δεν έχουν ξεφύγει ούτε πρόσωπα του στενού κύκλου του. Πέρα από την ψυχολογική ερµηνεία περί εσωτερικών φαντασµάτων, υπάρχει η σκληρή πραγµατικότητα της πολιτικής εκτροπής, την οποία ο Μητσοτάκης υπηρετεί (και) µε τις παρακολουθήσεις.
Ο πρωθυπουργός είναι ένοχος επειδή σέρνει τη χώρα στα προπατορικά οικογενειακά αµαρτήµατα που τη ναρκοθέτησαν και τη ζηµίωσαν. Καταπατά το σύνταγµα, τους νόµους και τα δικαιώµατα των πολιτών.
Αν µετά την αποκάλυψη του Documento ο Μητσοτάκης επιχειρήσει να διαψεύσει, τότε πρέπει να απαντήσει ποιοι είναι αυτοί που ήταν υπό παρακολούθηση. Πρέπει να απαντήσει γιατί ανέλαβε την ΕΥΠ, γιατί τη στεγανοποίησε, γιατί υπογράφονταν 16.000 διατάξεις παρακολούθησης τον χρόνο. Πρέπει επίσης να απαντήσει γιατί έδιωξε τον Γρηγόρη ∆ηµητριάδη ως µαύρο πρόβατο για όλα αυτά και το τελευταίο διάστηµα προσπαθεί να τον επαναφέρει. Τι φοβάται;
Ο Μητσοτάκης παίζει µε τη «ζωή των άλλων» αλλά δεν µπορεί να ξεγελάει όλους τους άλλους. Η οικογενειακή του ιστορία έπρεπε να τον έχει διδάξει ότι αργά ή γρήγορα οι κοριοί µολύνουν, αποκαλύπτονται και ψοφάνε.
Είναι επίσης κατάντια για τη χώρα –να προσθέσω κι αυτή την πλευρά– ότι όλο αυτό το σύστηµα παρακολούθησης ξεκίνησε αρχικώς για να τακτοποιηθούν προσωπικοί λογαριασµοί. Υπάρχουν τουλάχιστον 20 άτοµα που γνωρίζουν τι εννοώ και µερικοί από αυτούς τα έχουν περιγράψει µε λεπτοµέρειες.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν µπορεί πλέον να κατηγορήσει το Documento για ψέµατα ούτε να µεθοδεύσει επιχείρηση φίµωσης ή κλεισίµατος της εφηµερίδας. Για να το πω πιο απλά για να το καταλάβει, υπάρχουν πλέον αρκετοί που είναι έτοιµοι να του τραβήξουν το µεγάλο και βρόµικο αυτί. Ή, όπως θα έλεγε και η Μαρέβα κοµψά και αγγλιστί, «don’t push your luck, Κυριάκος».