Του Πασχάλη Τσολάκη
Η πολιτική δυστυχώς, στον τόπο μας, έχει στόχο να κοιμίζει λογική και συνειδήσεις. Να φανατίζει, να πολώνει και να διαιρεί τη συνοχή της κοινωνίας.
Η διάβρωση του κοινωνικού ιστού, η διαφθορά και η αθλιότητα είναι προϊόντα του εργοστασίου της πολιτικής. Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν και δεν θα υπάρξουν ποτέ. Υπάρχουν μόνο δύσκολες αποφάσεις, αλλά η κοινωνία αδυνατεί να τις γεννήσει, γιατί η πολιτική φροντίζει πάντα για τις εκτρώσεις, κάτι που η κοινωνία αποδέχεται αδιαμαρτύρητα.
Οι πολιτικές πράξεις εκτελούνται ερήμην των αντιλήψεων για τη ζωή. Ο τρόπος συμπεριφοράς του πολιτικού είναι μονοδρομημένος. Εκτελεί εντολές οι οποίες εν γνώση του είναι βλαπτικές για την κοινωνία. Η κοινωνία δεν μπόρεσε ποτέ να περάσει τις δικές της θέσεις στην πολιτική. Απεναντίας η πολιτική έχει επιβληθεί ολοκληρωτικά στην κοινωνία και περνάει ανενόχλητη τις αποφάσεις της. Κι αυτό οφείλεται γενικά στην αποβλακωτική ομαδοποίηση των ανθρώπων…
Πολιτικός είναι εύκολο να γίνεις και να σταθείς. Εύκολο με την έννοια να συμβιβαστείς και να εξυπηρετείς τα συμφέροντα που σε επιλέγουν. Το δύσκολο είναι να είσαι κυβερνήτης. Ο κυβερνήτης και στην ήρεμη θάλασσα βρίσκεται στο πηδάλιο και στην καταιγίδα. Ακόμα και όταν βυθίζεται το σκάφος δεν τον εγκαταλείπει. Ο πολιτικός όμως ακόμα και σε ήρεμες θάλασσες έχει ετοιμάσει τον τρόπο της ασφαλούς διαφυγής του, όταν το σκάφος κάποτε θα κινδυνεύσει.
Όσο υπάρχει όμως τέτοιου είδους πολιτική, αδύνατο να υπάρξει κυβερνήτης. Η ευθύνη όμως δεν είναι πολιτική. Είναι καθαρά κοινωνική. Αν δεν αλλάξει η κοινωνία αυτές οι πολιτικές δεν θα αλλάξουν ποτέ. «Όμοιος ομοίω αεί πελάζει» έλεγαν οι αρχαίοι που σημαίνει: Ό όμοιος τον όμοιο πάντα πλησιάζει.
Είναι αποδεδειγμένο και γενικώς αποδεκτό πως η ζωή της κοινωνίας είναι πάντα ανάλογη της δράσης και της συμπεριφοράς της απέναντι στην πολιτική
Υ.Γ Αυτό που επιτρέπεις είναι αυτό που θα συνεχιστεί…