Γραφει ο Γιώργος Βενετσανος
«Αἴλουρος, συλλαβὼν ἀλεκτρυόνα, μετ’ εὐλόγου τοῦτον αἰτίας ἠβουλήθη καταφαγεῖν». Ο γάτος έπιασε έναν κόκορα και ήθελε μια πρόφαση για να τον φάει. Άρχισε λέγοντας: “το έχεις παρακάνει! κάθε νύχτα φωνάζεις και χαλάς τον ύπνο των ανθρώπων! Όλοι είναι θυμωμένοι μαζί σου!” -Μα, απαντά ο κόκορας, για το καλό τους το κάνω, για να ξυπνάνε την ώρα που πρέπει και να πηγαίνουν στις δουλειές τους. Έτσι γλυτώνουν από την τεμπελιά που είναι το πιο βλαβερό πράγμα! – “Αλλά εκτός από αυτό, διαπράττεις κ αιμομιξία: καβαλάς ακόμα και τις αδερφές σου και τη μάνα σου! Γι’ αυτό σε καταδικάζω σε θάνατο!” – “Μα κι αυτό το κάνω για το καλό των ανθρώπων, για να αποκτούν τα αφεντικά μου πολλά αυγά και πολλά κλωσσοπουλάκια!”. Τότε λέει ο γάτος: δικαιολογίες βλέπω ξέρεις να βρίσκεις, όμως αυτό δεν θα με εμποδίσει να σε φάω!»
Βάλτε στην θέση του αλεκτρύονα (κόκορα) την πατρίδα μας και στην θέση του αίλουρου (γάτου) την Τουρκία. Προσπαθεί η Ελλάδα μας να αποτρέψει το άνοιγμά του φρενοκομείου, παράλληλα όμως προετοιμάζεται για παν ενδεχόμενο. Από την άλλη υπάρχει η Τουρκία, που ότι και να λες, ότι και να επικαλείσαι φαίνεται ότι έχει πάρει τις όποιες αποφάσεις της. Στο τελευταίο Εθνικό της Συμβούλιο άφησε να φανούν πολλά, θυμίζοντας έντονα τα λόγια του μύθου του Αισώπου για τον «αἴλουρο συλλαβὼν ἀλεκτρυόνα» όπου ο κόκορας του έλεγε τις σωστές πράξεις του που ωφελούσαν τους γύρω του, αλλά ο γάτος άλλα είχε στο νου του. Έτσι ακριβώς μας αντιμετωπίζει σήμερα και η Τουρκία, η οποία βρίσκεται ελέω πολιτικής της ηγεσίας, σε μια κατάσταση παράκρουσης ή καλύτερα πανικού, ψάχνοντας να βρει εχθρούς εκεί που δεν υπάρχουν.
Η ηγεσία της γείτονας φρόντισε μόνη της να βάλει απέναντι της ακόμη και τους πιο πιστούς της συνεργάτες και φίλους, η αλλοπρόσαλλη πολιτική της που λέει «και με τον Θεό και με τον Μαμωνά», φαίνεται ότι πλέον δεν αποδίδει τα αναμενόμενα και αυτό εκνευρίζει αφάνταστα την πολιτική της ηγεσία, που είχε μάθει επί δεκαετίες να το παίζει ο επιτήδειος ουδέτερος και να καρπώνεται οφέλη από όλους, κάποτε όμως έρχεται η ώρα που είτε σου αρέσει, είτε όχι, πρέπει να διαλέξεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις.
Αυτόν τον καιρό η ηγεσία της πνίγεται και από τα εσωτερικά προβλήματα που είναι πολλά και σημαντικά και από τις θέσεις που πήρε στα της εξωτερικής πολιτικής. Είναι μια από τις λίγες φορές που δείχνει η πολιτική των γειτόνων να βυθίζεται σε τέλμα, αυτό τους οδηγεί σε ανεξέλεγκτους και δυστυχώς επικίνδυνους για την ειρήνη στην περιοχή χειρισμούς.