Να αφήσω μια ιστορία στο internet και εγώ.
Ηταν τέλη Φεβρουαρίου ή αρχές Μαρτίου του 92 όταν όντας φοιτητής στη Θεσσαλονίκη αποφάσισα με την κωλοπαρέα (αντροπαρέα) να πάμε να ακούσουμε Γιώργο Ζαμπέτα σε μία μπουάτ που τραγουδούσε. Χωρίς να είμαι σίγουρος μάλλον την έλεγαν Voltag.
Έχουμε πεθάνει με τον Γιώργαρο και τις τραγουδάρες του ,πίνουμε ασύστολα και γενικά το βράδυ μας εξελίσσεται φανταστικά όταν ξαφνικά σταματάει να τραγουδάει, σταματάει να παίζει η ορχήστρα και όρθιος ο Ζαμπέτας έχει αρχίσει στο μικρόφωνο να λέει:
Ρε Κοκό , ρε κοκοκό , ρε κοκόοοο
Εμείς ψάχνουμε να δούμε τι συμβαίνει και παραξενεμένοι , πιωμένοι περίεργοι γενικά για το τι γίνεται , κοιτάζουμε όλες οι παρέες του μαγαζιού ,γύρω γύρω.
Εγω , ένας κωλοπαιδαράς 20 χρονών είμαι πρώτο τραπέζι με το πόδι στην πίστα και απο πίσω, από ενα τραπέζι δίπλα στις τουαλέτες σηκώνεται ο Θεός Σταμάτης Κόκοτας.
Δίπλα απο τις τουαλέτες ρε παιδιά , αν το πιστεύετε!!
Ανεβαίνει στην πίστα , ο Ζαμπέτας αρχίζει τις διπλοπενιές , κανένας αλλος απο την ορχήστρα δεν κουνιέται και ο Κόκοτας αρχίζει:
Ευχαριστώ τον Δάσκαλο που έκανε άνθρωπο έμενα και αρχίζει να αραδιάζει 10 ονόματα καλλιτεχνών με τελευταία την Μοσχολιού και τότε ξαφνικά αρχίζει όλη η ορχήστρα να παίζει τον Αλήτη. Δεν πίστευα οτι θα μου άρεσε να ακούσω αυτό το τραγούδι απο κάποιον άλλο πέραν της Βίκης και όμως ο Κόκοτας το απογείωσε. Είπε άλλα 2-3 δικά του τραγούδια και μας έστειλε όλους αδιάβαστους.
Μετά απο 3-4 μέρες ο Ζαμπέτας εισήχθει στο νοσοκομείο και μετά απο 1 εβδομάδα ίσως και λιγότερο πέθανε.
Ένα βράδυ που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου. Εκεί που θα συναντηθούν ξανά όλοι μαζί θα γίνει τρελό γλέντι. Αιωνία τους η μνήμη . #RIP
https://twitter.com/antonismamakos/status/1576288396229890054?s=21&t=gLlSEVZKPu0jgn1Mdj8CeA
https://twitter.com/antonismamakos/status/1576288403443789824?s=21&t=gLlSEVZKPu0jgn1Mdj8CeA
https://twitter.com/antonismamakos/status/1576288410792517633?s=21&t=gLlSEVZKPu0jgn1Mdj8CeA