Σε ηλικία 99 ετών έφυγε από τη ζωή ο πασίγνωστος κοσμικογράφος, συγγραφέας και… αθεράπευτος μπον βιβέρ Ζάχος Χατζηφωτίου.
Πριν από μερικές εβδομάδες, ο «αιώνια έφηβος» που γεύτηκε μια ζωή που παραπέμπει σε μυθιστόρημα, είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ και νοσηλευόταν σε σοβαρή κατάσταση. Την Τετάρτη 28/9, μάλιστα, «πρόλαβε» και γιόρτασε τα 99α γενέθλιά του.
Με απόφαση του Δημάρχου Αθηναίων, Κώστα Μπακογιάννη, η κηδεία του Ζάχου Χατζηφωτίου, θα πραγματοποιηθεί στο Α΄ Κοιμητήριο του Δήμου Αθηναίων, τιμής ένεκεν με δημοτική δαπάνη.
Όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο Δήμος Αθηναίων, ο Ζάχος Χατζηφωτίου διετέλεσε για πολλά χρόνια δημοτικός σύμβουλος και αντιδήμαρχος του Δήμου Αθηναίων, προσφέροντας από τη θέση του, πολύτιμες υπηρεσίες στην πόλη των Αθηνών.
Ποιος ήταν ο Ζάχος Χατζηφωτίου
Γεννήθηκε στην Πλάκα στις 28 Σεπτεμβρίου 1923, όπου είχε εγκατασταθεί η οικογένεια του, αφήνοντάς πίσω το νησί τους, τα Ψαρά, το 1824, μετά την καταστροφή του από τους Τούρκους και έχοντας, προηγουμένως, μείνει προσωρινά στη Σύρο.
Αποφοίτησε από το Πειραματικό Σχολείο Πανεπιστημίου Αθηνών. Στην κατοχή, σε ηλικία 17 ετών, απέδρασε στην Αίγυπτο, όπου έλαβε μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις, πρώτα ως στρατιώτης στους Ποντικούς της Ερήμου, στην πολιορκία του Τομπρούκ, και μετά συμμετέχοντας στην ΙΙΙη Ορεινή Ταξιαρχία – Ρίμινι, η οποία μπήκε πρώτη στο Ρίμινι, όπου και παρασημοφορήθηκε.
Στα Δεκεμβριανά η ταξιαρχία υπό τις διαταγές του ανέλαβε την εκδίωξη μικρού θύλακα του ΕΑΜ, που είχε καταφύγει κοντά στο ρεύμα του Αρδηττού, χωρίς θύματα, όπως είχε υποστηρίξει ο ίδιος.
Μετά το τέλος του πολέμου και την επιστροφή του, εργάστηκε στις επιχειρήσεις της οικογένειάς του (βιομηχανία και εμπόριο υφασμάτων) μέχρι το 1956. Από το 1956 και μέχρι το 1962 διετέλεσε διευθυντής εκδοτικού οίκου στο Παρίσι. Την περίοδο 1962-1970 δραστηριοποιήθηκε στη ναυτιλία και από το 1970 εμφανίζεται, πλέον, ως συγγραφέας, δημοσιογράφος και ιδιαίτερα κοσμικογράφος.
Εργάστηκε ως χρονογράφος στην εφημερίδα «Καθημερινή» (1974-1977), στον «Ταχυδρόμο», με το ψευδώνυμο «Ίακχος», από το 1975 και στα «Νέα» ως «ο Διακριτικός» από το 1977. Πέρασε κάποια στιγμή και στην τηλεόραση, όπου και έγινε γνωστός από την εκπομπή «Το πεντάλεπτο του Ζάχου Χατζηφωτίου», ένα πεντάλεπτο ευφυούς κοινωνικής κριτικής, αποτελώντας έναν «μπον βιβέρ» με πολλές αναμνήσεις της αθηναϊκής ζωής.
Υπήρξε συγγραφέας των βιβλίων «Τα εν οίκω… εν Δήμω», «Πωλείται Συνείδησις», «Συννεφιάζει και στη Μύκονο», «Πάντα την Κυριακή», «Ο Ίακχος κι εγώ», «100 εκπομπές», «Χιούμορ και ζωγραφική», «Τα Μονοπάτια του Πολέμου» και άλλα. Ομιλούσε αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, αλλά και αραβικά!