Απόψε στον αγώνα της Κύπρου με την Ελλάδα (ώρα 21.45) στο ποδόσφαιρο, για τη Λίγκα των Εθνών, αντί για δύο Εθνικούς Ύμνους όπως προβλέπει το τελετουργικό των διεθνών αγώνων θα ακουστεί μόνον ένας. Λογικό. Αφού Ελλάδα και Κύπρος έχουν τον ίδιο Εθνικό Ύμνο.
Πως προέκυψε όμως αυτό;
Η εξήγηση ότι και η Κύπρος είναι κομμάτι της Ελλάδας, τουλάχιστον στην ψυχή δεν στέκει. Οι συμφωνίες του Λονδίνου έδεσαν χειροπόδαρα τη νεαρή Δημοκρατία της Κύπρου. Προέβλεψαν τα πάντα. Την επίσημη γλώσσα που από μια έγινε… τρεις (ελληνικά, αγγλικά, τουρκικά), το τι θα γράφουν τα διαβατήρια και στις τρεις γλώσσες. Προέβλεψαν τα πάντα, αλλά τους διέφυγε ένα εξίσου σημαντικό. Ο Εθνικός Ύμνος.
Λέγεται ότι ο Μακάριος επίτηδες δεν έθιξε το θέμα επειδή ήθελε να επιβάλει τον Εθνικό Ύμνο της Ελλάδας. Το άφησε… φλου περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή.
Ο Μακάριος ειχε παραγγείλει σε Κύπριο συνθέτη τη δημιουργία του Εθνικού Ύμνου, αυτός ετοιμάστηκε, αλλά ουδέποτε παρουσιάστηκε. Με την ανταρσία της τουρκοκυπριακής πλευράς του 1963 η Κύπρος απέκτησε ανεπίσημα τον ελληνικό Εθνικό Ύμνο που καθιερώθηκε με νόμο το 1966.
Στις καρδιές των Κυπρίων πάντως ακόμα και στα σκληρά χρόνια της Αγγλικής κατοχής οι στίχοι του Σολωμού και η μουσική του Σαμάρα δονούσΑΝ τις καρδιές τους. Με τους στίχους «Σε γνωρίζω από την κόψη…» έδωσαν τη ζωή τους στο ικρίωμα δεκάδες πατριώτες.
Για τη συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων του νησιού ο Ύμνος τους ήταν ένας κι αδιαπραγμάτευτος…