Τα κύρια σημεία της παρέμβασης του Παύλου Γερουλάνου στην εκπομπή της Βάλιας Πετούρη:
-Όσον αφορά τον κ. Τσίπρα υπάρχει ένα έλλειμα αξιοπιστίας. Όταν η χώρα χρειάζεται μεγάλες θεσμικές αλλαγές, οφείλει να δείξει εμπιστοσύνη σε θεσμούς που έχει ανάγκη για να πετύχει την αναβάθμιση της δημοκρατίας. Τέτοιοι είναι οι συνεταιρισμοί, τα επιμελητήρια, τα πανεπιστήμια. Είναι πολύ δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι θα βοηθήσει αυτούς, τους οποίους κατακεραύνωσε στην προηγούμενή του θητεία. Δεν είναι μόνο οι συνταξιούχοι και οι μικρομεσαίοι, που ξέρουμε τι πέρασαν την προηγούμενη τετραετία. Εδώ υπάρχει σαφέστατα ένα έλλειμα, το οποίο εμείς παρακολουθούμε πολύ στενά γιατί μιλάμε για την ενδυνάμωση αυτών των θεσμών και την αποσυγκέντρωση της εξουσίας.
-Ο κ. Μητσοτάκης, από την άλλη, παρακολουθούσε την ακρίβεια να ανεβαίνει και τώρα θέλει να τα ρίξει όλα στο πόλεμο της Ουκρανίας, ο οποίος να σημειωθεί ότι ξεκίνησε τουλάχιστον τέσσερις μήνες μετά την άνοδο των τιμών. Οι τιμές όμως ανέβηκαν λόγω των εφοδιαστικών αλυσίδων. Η κυβέρνηση επέμενε τότε ότι δεν χρειαζόταν να το παρακολουθούμε. Οι αυξήσεις όμως συνεχίστηκαν σταθερά, καθώς πλημμύρισαν οι ευρωπαϊκές και αμερικανικές τράπεζες τις αγορές με χρήμα και τότε ήρθε ο πόλεμος και προστέθηκε σε όλο αυτό. Μέχρι τότε δεν είχε γίνει απολύτως τίποτα. Με τη λογική του «περίμενε θα διορθωθεί μόνο του».
– Μία κυβέρνηση όμως κρίνεται και από τα πράγματα που δεν κάνει. Όταν έρχεσαι λοιπόν μετά και οι μόνες διορθωτικές κινήσεις που κάνεις είναι τα επιδόματα, το να ρίχνεις όλες τις ευθύνες σε έναν μεταγενέστερο πόλεμο συνιστά ευθυνοφοβία και αοριστολογία. Όταν έχεις χάσει την ευκαιρία να κάνεις πολιτικές τομές που μπορούν πραγματικά να σώσουν τα μεσαία και χαμηλά στρώματα από αυτό που μαθηματικώς θα ακολουθούσε, τότε έχεις μερίδιο μεγάλης ευθύνης.
– Εγώ θα συμφωνήσω ότι αυτή τη στιγμή η πολιτική παραμένει κάτι απόμακρο και δυστυχώς συνεχίζει να αφορά λίγους. Το άλλο πρόβλημα είναι ότι η οικονομία χρειάζεται δομικές αλλαγές, αν θέλουμε να πάμε επιτέλους μπροστά. Δεν μπορούμε να πετύχουμε μία δίκαιη αναδιανομή του πλούτου, την οποία και έχουμε αρχίσει να καταλαβαίνουμε όλοι ότι χρειάζεται η χώρα, αν δεν κάνουμε μία ουσιαστική αποσυγκέντρωση της εξουσίας. Αποσυγκέντρωση όμως σε όλες τις μορφές, στις οποίες η εξουσία εκφράζεται.
– Χαρακτηριστικό παράδειγμα συνιστούν τα θέματα ενέργειας. Δεν γίνεται να έχουμε ένα καινούργιο μονοπώλιο της ΔΕΗ. Αποτελεί βασική μας θέση ο εκδημοκρατισμός της ενέργειας. Αυτό είναι κάτι το οποίο μπορούν να μας προσφέρουν οι ΑΠΕ. Έτσι μπορούμε να βεβαιωθούμε ότι και οι καταναλωτές θα έχουν πολύ πιο δίκαιη τιμή στην ενέργεια την οποία καταναλώνουν, αλλά και θα συμμετέχουν στην παραγωγή της. Αυτή τη στιγμή, το ζητούμενο είναι να αξιοποιήσουμε τις ΑΠΕ συνδέοντας την παραγωγή της ενέργειας με την κατανάλωσή της. Για να συμβεί όμως αυτό, χρειάζεται να προβούμε σε δομικές αλλαγές στο κομμάτι της παραγωγής ενέργειας, σπάζοντας το μονοπώλιο των μεγάλων παραγωγών και αρχίζοντας να εμπιστευόμαστε μικρούς παραγωγούς και ενεργειακές κοινότητες, ώστε να μπορέσουμε να πάμε την παραγωγή ενέργειας εκεί που γίνεται η κατανάλωση.
-Τα τελευταία 10 χρόνια έχουν αποχωρήσει από τις κάλπες της ελληνικής δημοκρατίας 2 εκατομμύρια πολίτες που δεν εμπιστεύονται το πολιτικό σύστημα και δεν διαβλέπουν καμία δυνατότητα προοδευτικού προγραμματικού πλαισίου. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πλήγμα για τη δημοκρατία. Όταν ο πολίτης δεν έχει εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα και αρχίζει και αποχωρεί από τις κάλπες, τότε ανοίγει ο δρόμος για πολύ πιο επικίνδυνες αντιλήψεις, οι οποίες μπορεί να τον πείσουν ότι ίσως μπορούν να φέρουν την αλλαγή στη χώρα με έναν μαγικό τρόπο, ο οποίος βέβαια δεν υπάρχει.
-Ακριβώς εκεί είναι που εστιάζουμε εμείς τη προσοχή μας, στο να εμπνεύσουμε τον κόσμο ξανά. Θέλουμε ένα ΠΑΣΟΚ αυτοδύναμο και ισχυρό, το οποίο θα διεκδικήσει την ψήφο του ελληνικού λαού στοχεύοντας την εξουσία. Θα το κάνουμε αυτό μιλώντας στους ανθρώπους που έχουν απογοητευτεί από τα δύο μεγάλα κοινοβουλευτικά κόμματα τα οποία για ακόμη μία φορά στη ΔΕΘ, ενώ η χώρα βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση, όπου τα ελληνικά νοικοκυριά είναι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, με τον πολιτικό τους λόγο έδειξαν να μην τους ενδιαφέρει μια ουσιαστική αλλαγή στα πεπραγμένα.
– Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε δει ένα πραγματικά προοδευτικό πρόγραμμα από τα κόμματα τα οποία διεκδικούν, βάσει των δημοσκοπήσεων, την εξουσία. Εμείς εμμένουμε στο δικό μας πρόγραμμα, μιλάμε στους ανθρώπους οι οποίοι σήμερα είναι απογοητευμένοι και θα πιέσουμε με κάθε δυνατό τρόπο να γίνουν οι θεσμικές αλλαγές που χρειάζεται η χώρα για να μπορέσει να πάει μπροστά. Σήμερα, οι πολίτες δεν πείθονται από την παροχολογία. Πρέπει να μιλήσουμε για τις διαρθρωτικές αλλαγές που θα κάνουν τον κόσμο να νιώσει ότι πραγματικά κάτι μπορεί να αλλάξει. Αυτό είναι που πρέπει και μπορεί να εκφράζει το ΠΑΣΟΚ του σήμερα.
– Η απλή αναλογική, στους δήμους, δεν είναι a priori ένα λάθος σύστημα. Στον δήμο Αθηναίων, παραπάνω έλεγχος του κ. Μπακογιάννη θα επιβαλλόταν για να αποφευχθούν λάθη τα οποία έχει κάνει. Λάθη που έχουν γίνει, επειδή εντός των Επιτροπών όλα αυτά τα χρόνια δεν μας επέτρεπαν καμία ουσιαστική δημοκρατική συζήτηση για σημαντικά θέματα. Εκεί λοιπόν που αποτυγχάνει η απλή αναλογική είναι όταν έχεις έναν δήμαρχο με 20%, να κυβερνά έναν ολόκληρο δήμο μέσα από τις Επιτροπές. Εδώ το πρόβλημα ήταν ότι δεν υπήρχε διέξοδος στην ακυβερνησία. Η απλή αναλογική πρέπει να έχει ασφαλιστικές δικλείδες, έτσι ώστε να λειτουργήσει σωστά.