Όλες οι φωνές στην Τουρκία δεν είναι ίδιες και ας μην τις ανέχονται οι έχοντες σήμερα την εξουσία. Ο Μεχμέτ Εφέ Καμάν, μελετητής της πολιτικής επιστήμης, επίκουρος καθηγητής του Memorial University of Newfoundland, ακτιβιστής για ανθρώπινα δικαιώματα αναφέρεται σε γεγονότα που σημαδεύουν την υποβάθμιση της τουρκικής κοινωνίας.
–
Το «Κράτος Δικαίου» στην Τουρκία
Θυμάστε κανένα μάθημα από τα σχολικά σας χρόνια που να καλύπτει τι είναι το κράτος δικαίου, γιατί είναι απαραίτητο και τις βασικές του αρχές; Εγώ δεν θυμάμαι. Δεν υπάρχει περίπτωση να θυμηθείς ούτε εσύ. Διότι το τουρκικό εθνικό πρόγραμμα σπουδών εκπαίδευσης δεν ασχολήθηκε ποτέ με τέτοια θέματα, και δεν το κάνει. Δεν πρόκειται να γίνει!
Γιατί είχαν ήδη πολλά άλλα θέματα να ασχοληθούν. Τα θέματα που μπορούμε να ονομάσουμε κορωνίδα αυτού του προγράμματος σπουδών έχουν καλυφθεί τα τελευταία 100 χρόνια, έχουν ζεσταθεί και τεθεί στο τραπέζι πολλές φορές σαν ατελείωτο ρύζι.
Το να καυχιόμαστε σε όλους για το αυτοκρατορικό παρελθόν της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τα τεράστια σύνορά της ήταν είτε ανεπαρκές είτε προδοτικό – μερικές φορές μπορεί να είναι και τα δύο! – Απομνημονεύτηκαν θέματα όπως η ζημιά που έκαναν οι σουλτάνοι, ο Ατατούρκ που μας έσωσε από τους εχθρούς και οι επαναστάσεις του.
Μεταξύ αυτών των θεμάτων, εύχομαι να συμπεριληφθούν πιο αναλυτικά ζητήματα όπως ο επεκτατισμός, οι πατριαρχικές κοινωνικές δομές, οι ελευθερίες και η σύγχρονη ιθαγένεια και το κοσμικό κράτος. Δεν έγινε. Για χρόνια, όλοι αναγκάζονταν να απομνημονεύουν όσο απομνημονεύονταν, να μην ρωτούν και να μην αναρωτιούνται, να σκέφτονται οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτά που έγραφαν τα βιβλία και αυτά που έλεγε ο δάσκαλος, ακόμη και να μην αναρωτιούνται.
Ψευτο-ηθικισμός
Μόλις τις προάλλες, έγινε μια διαμαρτυρία κατά των LGBTQ+ στην Κωνσταντινούπολη. Όλοι όσοι ήρθαν έκαναν εμετό μίσους προς αυτή την ομάδα.
Τα θρησκευτικά και πολιτιστικά επιχειρήματα και ο ηθικισμός ήταν τα κυρίαρχα σημεία κριτικής.
Μια ομάδα στοχοποιήθηκε δημόσια από μια άλλη ομάδα.
Οι συμμετέχοντες στο σόου έδειξαν μνησικακία εναντίον των LGBTQ+ ατόμων.
Προβλήθηκαν πολλές ιδέες, από την αναγκαστική «αποκατάσταση» ή «θεραπεία» τους μέχρι την «ανάγκη εκτέλεσής τους».
Όσοι βγήκαν και μίλησαν στη διαμαρτυρία απαίτησαν την απομόνωση αυτών των «κακών» και «διεστραμμένων» ανθρώπων από την κοινωνία, με βάση την «προστασία των παιδιών τους από την ανηθικότητα» ή «την αναγκαιότητα διατήρησης των οικογενειακών θεσμών».
Ακριβώς, επειδή τα έμφυτα χαρακτηριστικά και οι προτιμήσεις των ανθρώπων είναι αντίθετα με τον τρόπο ζωής, τις παραδόσεις, τις θρησκείες ή τις προτιμήσεις κάποιου, τα πρότυπα που θα έπρεπε να είναι σημαντικά, όπως τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και τα συνταγματικά δικαιώματα, ξεχάστηκαν.
Ως κάποιος που παρακολουθεί το τουρκικό Twitter για μεγάλο χρονικό διάστημα, έχω δει ότι δεν υπάρχει αρκετή ευαισθησία για αυτό το θέμα ακόμη και μεταξύ των θυμάτων, και λυπάμαι.
Ένιωσα στην καρδιά μου τον αφόρητο πόνο του να είμαι αντίθετος και το άλλο στην τουρκική κοινωνία.
Δεν μπορείτε να παράγετε σκυρόδεμα χωρίς την τσιμεντοκονία και το νερό που θα προστεθεί.
Εάν η βάση της κοινωνικής ειρήνης είναι το κράτος δικαίου –και νομίζω ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση– πρέπει να προστατεύσετε τα δικαιώματα και τους νόμους των άλλων και των παραβατών.
Αν περιμένεις αλληλεγγύη μαζί σου στα δικά σου παράπονα, τότε θα αντιμετωπίσεις τα παράπονα των άλλων που έχουν υποφέρει όπως εσύ, ειλικρινά, όχι απλά ως LGBTQ+ , αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα.
Η κακομεταχείριση εξυμνείται
Πρέπει να λάβετε υπόψη τους Αλεβίτες, Χριστιανούς, αποστάτες, άθεους, Αρμένιους και Έλληνες, Κούρδους, ιεραπόστολους, μαχητές του PKK που υφίστανται κακομεταχείριση ή παράνομη συμπεριφορά, και οποιονδήποτε έχει πέσει θύμα.
Αυτός είναι ο αγώνας για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Το να υπερασπίζεσαι μόνο τους δικούς σου δεν είναι αγώνας για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό δεν σας κάνει ξεχωριστούς ούτε αυξάνει την αξιοπιστία και τους πόντους ειλικρίνειας σας.
Πρέπει να επιδείξετε την ίδια δίκαιη στάση στα διεθνή προβλήματα.
Άγρια συμπεριφορά Τούρκων στρατιωτών
Για παράδειγμα, πρόσφατα το Αζερμπαϊτζάν επιτέθηκε στην Αρμενία. Δεν μιλώ για το αμφιλεγόμενο ζήτημα του Καραμπάχ.
Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, πραγματοποίησε επιθέσεις στα εδάφη που είναι το έδαφος της Αρμενίας με στόχο την επέκταση των συνόρων.
Επιπλέον, κακομεταχειρίστηκε τους Αρμένιους στρατιώτες που είχε αιχμαλωτίσει σε αυτές τις επιθέσεις.
Αζέροι στρατιώτες βίασαν ομαδικά μια γυναίκα στρατιώτη που ήταν μεταξύ των Αρμενίων στρατιωτών που αιχμαλωτίστηκαν.
Μετά την σκότωσαν και της έβγαλαν τα μάτια, της έβαλαν πέτρες στις τρύπες των ματιών της. Του έκοψαν τα δάχτυλα και του τα έβαλαν στο στόμα.
Είχα πολύ λίγους οπαδούς που μοιράστηκαν και διαμαρτυρήθηκαν για αυτές τις φρικαλεότητες στο Twitter στα τουρκικά.
Στενοχωρήθηκα, απογοητεύτηκα.
Πρέπει να επιδείξετε την ίδια δίκαιη στάση στα διεθνή προβλήματα.
Είναι δυνατός ο πολλαπλασιασμός αυτών των παραδειγμάτων…
«Δεν κρατάω την ουρά στα σκέλια μου»
Είμαι ένας από αυτούς που πιστεύουν ότι αυτή η διαδικασία πρέπει να διδάσκει τη σημασία του κράτους δικαίου. Ίσως αυτή είναι μια υπερβολικά αισιόδοξη σκέψη. Αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι τα παραδείγματα του τι συνέβη με τους LGBTQ+ και τις Αρμένιες γυναίκες στρατιώτες μου έδωσαν ελπίδα.
Αν δεν υπερασπιζόμουν τα δικαιώματα όσων είναι διαφορετικοί από εμένα, δεν θα ήμουν ακαδημαϊκός υπό διώξεις σήμερα.
Θέλω να το ξέρεις αυτό. Αν είχα απλώς σιωπήσει και κρατούσα την ουρά μου πίσω από τα πόδια μου και απλώς σιωπούσα, δεν θα είχα βιώσει ούτε το ένα δέκατο των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχω βιώσει σήμερα.
Το εννοώ αυτό.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα περιλαμβάνουν τα δικαιώματα των άλλων καθώς και το δικό σας δίκαιο.
Άλλοι δεν υπερασπίζονται τα δικαιώματα εκείνων που επικεντρώνονται μόνο στη φυλή και τη γειτονιά τους.
Αυτή είναι η ωφελιμιστική προοπτική. Και μετά είναι να κάνουμε το ηθικό πράγμα, που είναι αυτό που μας κάνει ανθρώπους.
Mehmet Efe Çaman – tr724
—
© Βαλκανικό Περισκόπιο –Γιῶργος Ἐχέδωρος