Με φόντο την ενεργειακή κρίση που σοβεί, η ανάφλεξη στα σύνορα της Αρμενίας με το Αζερμπαϊτζάν προκαλεί διεθνή ανησυχία. Δεκάδες Αρμένιοι και Αζέροι στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους στις εχθροπραξίες των τελευταίων ημερών, ενώ η ανακοίνωση ακόμη μίας εύθραυστης εκεχειρίας δεν φαίνεται να πείθει κανέναν ότι η κατάσταση θα εξομαλυνθεί. Μάλιστα, στους δρόμους του Γερεβάν χιλιάδες διαδηλωτές ζητούν την παραίτηση του Πασινιάν, κατηγορώντας τον Αρμένιο πρωθυπουργό ότι δεν επιδεικνύει πυγμή απέναντι στο Αζερμπαϊτζάν.
Η Αρμενία ζήτησε τη βοήθεια του Οργανισμού της Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας (ΟΣΣΑ), του οποίου ηγείται η «σύμμαχος» Ρωσία. Ωστόσο, με τη Μόσχα προσηλωμένη στον πόλεμο της Ουκρανίας, ο ΟΣΣΑ αρκέστηκε στην αποστολή εμπειρογνωμόνων στην περιοχή. Η Ρωσία έχει αναπτύξει ειρηνευτική δύναμη 2.000 ανδρών στην περιοχή και μεσολάβησε για να λήξει ο πόλεμος του 2020.
Στη διάρκεια των έξι εβδομάδων που είχαν διαρκέσει αυτές οι συγκρούσεις είχαν χάσει τη ζωή τους περίπου 6.500 άνθρωποι, με τις περισσότερες απώλειες από την πλευρά της Αρμενίας, ενώ το Αζερμπαϊτζάν είχε θέσει υπό τον έλεγχό του τμήμα του κατοικούμενου από Αρμενίους θύλακα Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Το Ναγκόρνο-Καραμπάχ βρίσκεται σε διεθνώς αναγνωρισμένο έδαφος του Αζερμπαϊτζάν, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με τις περιοχές που δέχτηκαν βομβαρδισμούς από το αζερικό πυροβολικό. Σύμφωνα με ανακοίνωση της Αρμενίας, αζερικά πυρά δέχτηκαν οι αρμενικές πόλεις Γκορίς, Σοτκ και Τζερμούκ.
Το Αζερμπαϊτζάν υποστήριξε ότι η Αρμενία είχε επιχειρήσει να ναρκοθετήσει αζερικό έδαφος, ενώ ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου έκανε λόγο για «αρμενική προκλητικότητα» και δεσμεύτηκε ότι η Τουρκία θα παραμείνει αιώνια σύμμαχος του Μπακού. Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Αντονι Μπλίνκεν κάλεσε τις δύο πλευρές σε αυτοσυγκράτηση, ενώ ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ ζήτησε άμεση παύση των εχθροπραξιών.
O Μισέλ είχε συναντηθεί τον Αύγουστο στις Βρυξέλλες με τον πρωθυπουργό της Αρμενίας Νικόλ Πασινιάν και τον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάν Αλίγιεφ, σε μια απόπειρα μεσολάβησης ώστε να βρεθεί λύση για το τελικό καθεστώς του Ναγκόρνο-Καραμπάχ και να εξομαλυνθούν οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών.
Η ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από το αέριο του Αζερμπαϊτζάν καθιστά τη θέση της Ευρώπης προβληματική, με δεδομένο μάλιστα ότι η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία υπονόμευσε το καθεστώς της Μόσχας ως εγγυήτριας της περιφερειακής ασφάλειας. «Τα νέα δεδομένα άνοιξαν ένα παράθυρο ευκαιρίας για το Αζερμπαϊτζάν, που θεωρεί ότι ο πόλεμος του 2020 άφησε μισοτελειωμένες δουλειές» σημείωσε ο Λόρενς Μπρουρ, ερευνητής του ινστιτούτου Τσάτχαμ Χάους με ειδίκευση στη Ρωσία και την Ευρασία.
Η Μόσχα συγκάλεσε έκτακτη διαδικτυακή διάσκεψη του συμβουλίου του Οργανισμού Συλλογικής Ασφάλειας (CSTO), στον οποίο μετέχει η Αρμενία, αλλά όχι το Αζερμπαϊτζάν, ενώ το Παρίσι ανακοίνωσε ότι θα φέρει το θέμα της νέας ανάφλεξης στον Καύκασο στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Ιστορικά, η ευρύτερη περιοχή βρίσκεται ακριβώς στο σημείο όπου τέμνονται η ρωσική και η τουρκική σφαίρα επιρροής. Τις τελευταίες δεκαετίες η Μόσχα είχε εκεί τις ισχυρότερες διεκδικήσεις. Αν και οι δημοκρατίες του Καυκάσου απελευθερώθηκαν με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης, η Ρωσία βλέπει τον εαυτό της ως τον περιφερειακό «αστυνόμο», ενίοτε τιμωρώντας ή/και μεσολαβώντας υπέρ της ειρήνευσης, όπως κάθε φορά κρίνει προτιμότερο το Κρεμλίνο. Η Αγκυρα έχει δεχτεί μερικούς από τους ελιγμούς της Μόσχας στην περιοχή μεταξύ της Μαύρης και της Κασπίας Θάλασσας. Το Αζερμπαϊτζάν, ωστόσο, είναι μια άλλη ιστορία.
Η Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν συνδέονται όχι μόνο ιστορικά, θρησκευτικά και γλωσσικά, αλλά και με αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου, οι οποίοι είναι ζωτικής σημασίας για τη φιλοδοξία του Ερντογάν να καταστήσει τη χώρα του απαραίτητο ενεργειακό δίαυλο μεταξύ της Κασπίας Θάλασσας και της Ευρώπης. Η Τουρκία στέκεται σταθερά στο πλευρό των διεκδικήσεων του Αζερμπαϊτζάν στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, μια επαρχία με κατά πλειονότητα εθνικά Αρμένιους κατοίκους. Οταν κατέρρευσε η Σοβιετική Ενωση, η Αρμενία κατέλαβε τη συγκεκριμένη ορεινή περιοχή μαζί με επτά παρακείμενες περιφέρειες. Η Ρωσία έγινε ο βασικός μεσολαβητής για μια εκεχειρία μεταξύ της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν το 1994. Εκτοτε η περιοχή παρέμεινε υπό τον έλεγχο των Αρμενίων, ωστόσο αναγνωρίζεται διεθνώς ότι αποτελεί τμήμα του εδάφους του Αζερμπαϊτζάν.