Του Κώστα Βαξεβάνη
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με μαγιό (κατά συρροή) δηλώνει παρών στις παραλίες της χώρας. Ο Μητσοτάκης με στολή ραλίστα εγκαινιάζει το Ράλι Ακρόπολις. Ο Μητσοτάκης με το κινητό βγάζει σέλφι. Ο Μητσοτάκης με μαρκάτο πέδιλο περπατά ανέμελα στις ταβέρνες. Ο Μητσοτάκης «όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη». Ο Μητσοτάκης με υποκλοπές «μην τον είδατε τον Παναή». Ο Μητσοτάκης επί τρία χρόνια είτε μας κουνά το δάχτυλο είτε τις ρώγες του μπροστά στις κάμερες. Ποτέ την ευθύνη του. Όσο χειρότερη γίνεται η κατάσταση τόσο χειρότερος γίνεται και ο πρωθυπουργός της χώρας.
Αδιάφορος, κυνικός, αλαζόνας, με πολιτικό και ψυχολογικό μοτίβο απώθησης της πραγματικότητας, γίνεται όλο και πιο επικίνδυνος. Εχει βάλει ήδη τη δημοκρατία μπροστά στο απόσπασμα του δικού του αυταρχικού καθεστώτος. Δέρνει φοιτητές τους οποίους εμφανίζει ως εγκληματίες, κατηγορεί δημοσιογράφους απ’ όλο τον κόσμο απλώς επειδή καταγράφουν τα πεπραγμένα του και αναρωτιούνται για όσα αδιαφορούν τα εγχώρια ΜΜΕ, θεσμοθετεί με νόμο επιτροπές λογοκρισίας του Τύπου κάνοντας τον Ερντογάν να μοιάζει πρόσκοπος των δικαιωμάτων και παρακολουθεί τους πολιτικούς του αντιπάλους. Στην αθλιότητα της κατασκοπείας των πολιτών προστέθηκε την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές ως θύμα ο πρώην υπουργός και νυν βουλευτής Χρήστος Σπίρτζης. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, αρχηγοί κομμάτων, πρώην υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, νυν υπουργοί της ΝΔ και κυρίως επιχειρηματίες φαίνεται ότι ήταν σε παρακολούθηση από το καθεστώς Μητσοτάκη, ενώ γύρω από αυτό που αντιλαμβάνεται ο ίδιος ως πολιτική έχει δημιουργηθεί ένα γαϊτανάκι εκβιασμών και πολιτικής ομηρίας. Ο Μητσοτάκης παρακολουθούσε τον Νίκο Ανδρουλάκη για να νοθεύσει τη δημοκρατία στη χώρα. Για να μάθει τις προθέσεις του σε σχέση με πιθανές πολιτικές συνεργασίες στο μέλλον και να ελέγξει το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ με τους δικούς του ανθρώπους στο εσωτερικό του. Παρακολουθούσε τον δημοσιογράφο Κουκάκη επειδή με τις αποκαλύψεις του απειλούσε όσους απατεώνες και εγκληματίες ο ίδιος ο Μητσοτάκης αμνήστευσε με νόμους. Παρακολουθούσε επιχειρηματίες για να καθιερώσει τη δική του «επιχειρηματικότητα», των δικών του χορηγών.
Η Ευρώπη βοά για την καθεστωτική και γι’ αυτό επικίνδυνη πρακτική του γόνου (τον συγκρίνουν ακόμη και με τη χούντα), αλλά ο Μητσοτάκης παραμένει απτόητος. Δεν δίνει εξηγήσεις. Επικαλείται το απόρρητο και για να καλυφθεί ευτελίζει και «παττακοποιεί» τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες απαγορεύοντας ακόμη και να καταθέσουν οι μάρτυρες. Η δημοκρατία είναι αχρείαστη για τον Μητσοτάκη επειδή ο μόνος απαραίτητος είναι αυτός.
Η Φαμίλια παραπαίει και πρέπει να λειτουργήσει ως Φαμίλια. Ετσι, όταν αποκαλύπτεται ο Μεγάλος Αδερφός που έχει στηθεί και μας κατασκοπεύει, ακόμη και η μεγάλη αδερφή του Κυριάκου τρέχει για βοήθεια. Απείλησε δημοσίως, κατά τα πρότυπα των απειλών στο σκάνδαλο της Novartis, ότι όποιος ανοίξει το στόμα του και σπάσει το «απόρρητο» θα πάει φυλακή. Πάλι καλά που δεν επικαλέστηκε την άφθονη παραγωγή της Ελλάδας σε τσιμέντο, με το οποίο θα μπορούσε να τσιμενταριστεί η διάθεση των μαρτύρων να μιλήσουν. Οταν το πράγμα χοντραίνει και γίνεται απειλητικό για τη διαιώνιση της Οικογένειας εξαφανίζονται και οι καλοί τρόποι και η πολιτική ευπρέπεια. Γιατί άλλο να χάσει ο Κυριάκος και άλλο να καταρρεύσει όλη η υποδομή με την οποία πολιτεύονται τα μέλη της Οικογένειας.
Ο Μητσοτάκης αυτήν τη στιγμή δεν έχει απέναντί του τον ΣΥΡΙΖΑ μόνο, ώστε να μπορέσει να ενεργοποιήσει τα αντιΣΥΡΙΖΑ αντανακλαστικά με τη συμβολή της «ομάδας 108». Εχει σύσσωμη την αντιπολίτευση, μεγάλο κομμάτι της ΝΔ που δεν μουρμουράει απλώς αλλά μιλάει δυνατά –όπως ο Κώστας Καραμανλής, η Ολγα Κεφαλογιάννη και ο Κώστας Τζαβάρας– και φυσικά μεγάλο τμήμα της κοινωνίας.
Με την πρακτική του έσυρε τον Νίκο Ανδρουλάκη απέναντί του και αποκάλυψε ότι υπάρχει μες στο ΚΙΝΑΛ μια μητσοτακική ομάδα η οποία λειτουργεί ως ομάδα πρακτόρων και δυνάμει αποστατών. Απ’ ό,τι φαίνεται και οι παρακολουθήσεις και η αποστασία είναι τρόπος λειτουργίας και παράδοση για τον Μητσοτάκη.
Όσο κλιμακώνονται οι αποκαλύψεις και εκτίθεται ο Μητσοτάκης θα συμβαίνουν δύο πράγματα. Θα χάνει την ψυχραιμία του με αποτέλεσμα να γίνεται επικίνδυνος. Ο Μητσοτάκης δεν έχει καμιά δόμηση ώστε να καταλάβει και να αποδεχτεί ότι καταρρέει, αλλά κυρίως δεν διαθέτει καμιά αναστολή για λόγους δημοκρατίας, η οποία θα μπορούσε να τον οριοθετήσει με υπευθυνότητα. Θα γίνεται όλο και χειρότερος, πιο αυταρχικός και πιο επιθετικός στους πολίτες. Ταυτόχρονα θα ικανοποιεί με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο τα συμφέροντα που τον ανέδειξαν, θεωρώντας ότι έτσι θα τα εξευμενίσει ώστε να παρέμβουν και να αποτρέψουν την πτώση του. Γνωρίζει μάλιστα ότι αυτή η πτώση πιθανόν να συνοδεύεται από την ποινική τιμωρία για όσα έκανε. Βλέπετε οι νομικές αλχημείες του καθηγητή κυρίου Γεραπετρίτη δεν μπορούν να κάνουν την πέτρα χρυσάφι, κρύβουν απλώς πρόσκαιρα την πραγματικότητα των σκανδάλων.
Το δεύτερο που θα συμβεί είναι η αυτογελοιοποίηση του Μητσοτάκη. Ανέτοιμος όπως είναι να αντιμετωπίσει το μοιραίο, θα επιλέγει ξεπεσμένες επικοινωνιακές αμερικανιές για να είναι στο προσκήνιο, θεωρώντας πως έτσι θα θυμίζει ότι είναι ηγέτης. Μόνο που αυτό που κάποτε ήταν ακόμη και δικαιολογημένο ως επικοινωνία (ακόμη και σε βάρος της πολιτικής) θα διαθέτει όλα τα στοιχεία της γελοιότητας. Ποιος θα τολμήσει να ξαναπεί τον Μητσοτάκη «Μωυσή» ή «τσιτάχ»; Ποιος πολίτης ο οποίος δεν έχει να πληρώσει το ρεύμα θα δηλώνει ότι ζεσταίνεται από την καυτή εικόνα του πρωθυπουργικού ζεύγους;
Ο Μητσοτάκης αφού έκανε το κόμμα του ΛΑΟΣ, μετατρέπεται ο ίδιος σε Καρατζαφέρη. Ένας ακροδεξιός κονφερασιέ που θεωρεί ότι καλύπτει τις πολιτικές αποστάσεις και τα πολιτικά κενά με τηλεοπτικό χρόνο.
Ο Μητσοτάκης δεν μπορεί πλέον να κάνει ούτε επικοινωνία. Αυτό που θα κάνει είναι τηλεμάρκετινγκ. Θα πουλάει φτηνές μαϊμουδιές, αχρείαστα αντικείμενα και επικίνδυνα προϊόντα νοικιάζοντας τηλεοπτικό χρόνο, ζώνες τηλεπώλησης. Οσο πιο άχρηστο είναι το προϊόν τόσο πιο πολύ θα προσπαθεί να πουλάει κάνοντας τον καραγκιόζη ή τον Αδωνη στην τηλεόραση. Τα νανογιλέκα Μητσοτάκη, με πολλές τσέπες για να βάλουμε όσα θα μας τάζει, θα είναι θαυματουργά και διά πάσαν νόσο. Δεν είναι απίθανο να αποτελούν μια νέα κολεξιόν της Μαρέβας, κατασκευασμένα από μια εταιρεία της με έδρα κάποιο παραδείσιο νησί.
Η κατάσταση όμως δεν είναι για γέλια. Όσο η γελοία πλευρά του Μητσοτάκη αναδεικνύεται και κυριαρχεί ως απόδειξη του πολιτικού του ελλείμματος, άλλο τόσο θα ολοκληρώνεται η ναρκοθέτηση της δημοκρατίας στη χώρα. Καλό είναι να μην απολαύσουμε την κωμωδία αλλά να σωθεί η χώρα. Η αντιπολίτευση έχει ευθύνη γι’ αυτό. Σε ό,τι αφορά τον Κυριάκο Μητσοτάκη πολύ φοβάμαι μήπως εκτός από τις ρώγες αρχίσει να επιδεικνύει και άλλα στις κάμερες. Αλλά η αποφυγή είναι θέμα όσων τον αγαπούν.