Εξαιρετικά κακό νέο το σπάσιμο του φράγματος του 4% για το ελληνικό δεκαετές ομόλογο. Με ένα χρέος κολοσσιαίο, το μεγαλύτερο στον κόσμο σε ποσοστό επί του ΑΕΠ πίσω από την Ιαπωνία (0,2%), την οποία όμως παρακαλούν κυριολεκτικά να την δανείσουν οι αγορές, η αύξηση του επιτοκίου προοιωνίζει εξαιρετικά αρνητικές εξελίξεις στην οικονομία.
Εάν αναλογιστούμε το αυξημένο κόστος ενέργειας σε όλα τα επίπεδα το οποίο από μόνο του συνιστά μεγάλο χτύπημα στην ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, ειδικά στον πρωτογενή τομέα καθώς όλες οι όμορφες και ανταγωνιστικές χώρες έχουν υποπολλαπλάσιο αντίστοιχο κόστος, καθίσταται αμφίβολο το κατά πόσον η Ελλάδα θα μπορέσει να ανακάμψει πραγματικά και όχι λογιστικά.
Απλούστατα διότι το ποσοστό ανάπτυξης που θα καταγραφεί στο τέλος του 2022, θα είναι μία μαγική εικόνα καθώς το εμπορικό έλλειμμα έχει εκτιναχθεί σε ιστορικά υψηλά των τελευταίων δεκαετιών. Όπως επίσης το ταμειακό έλλειμμα που παραμένει, σε συνδυασμό με τα δίδυμα ελλείμματα που καταγράψαμε τα τελευταία τρία χρόνια.
Σε αυτό το πλαίσιο, η εθνικοποίηση τουλάχιστον των νευραλγικών τομέων για την λειτουργία της οικονομίας είναι όχι απλά επιλογή, αλλά υποχρέωση.