Υπαρκτή και ομολογημένη η παραδοχή, εκ μέρους μάλιστα του ιδίου του Πρωθυπουργού, ότι έγιναν παρακολουθήσεις πολιτικών και δημοσιογράφων, και ειδικότερα του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, Νίκου Ανδρουλάκη.
Είναι παραδοχή ενός εγκλήματος που απαιτεί κάθαρση. Εντούτοις, αυτό καθαυτό το γεγονός, δεν αποτελεί παρά την κορυφή του παγόβουνου μιας συγκεκριμένης αντίληψης για τη διαχείριση της εξουσίας.
Η ομιλία μου στην ειδική συνεδρίαση της Βουλής για τη συζήτηση της πρότασης του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής σύστασης Εξεταστικής Επιτροπής για την διερεύνηση της υπόθεσης των υποκλοπών.
Διαβάστε την εδώ:https://t.co/LFvrGV9MxR pic.twitter.com/S9GfE3EVGS
— George A. Papandreou (@GPapandreou) August 29, 2022
Αναδεικνύει και την διεθνή διάσταση του προβλήματος της ψηφιακής εποχής, αλλά και τα βαθύτερα ζητήματα δημοκρατίας στη χώρα μας.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες η ιδιοκτησία των προσωπικών και συλλογικών μας δεδομένων (big data), ανήκει στα μεγαθήρια των πολυεθνικών ψηφιακών εταιριών. Google, Facebook, Amazon, TikTok και άλλες.
Απέναντι σε αυτόν τον λεγόμενο “κατασκοπευτικό καπιταλισμό”, πολλοί πια προσπαθούν να αντισταθούν.
Στην Κίνα, η ιδιοκτησία των δεδομένων αυτών ανήκει στο κράτος ή στους μηχανισμούς του κομμουνιστικού κόμματος.
Και στις δύο όμως περιπτώσεις κράτος και ιδιωτικές εταιρίες βρίσκουν τρόπους συνεργασίας και τελικά, μας φακελώνουν.
Αλλά δεν αρκεί το φακέλωμα!
Μέσω Τεχνητής Νοημοσύνης μπορούν να ελέγχουν, να γνωρίζουν κάθε μας κίνηση, προτίμηση, τη ζωή μας ολόκληρη, «καλύτερα από την μητέρα μας», όπως είπε κάποιος.
Και βέβαια, να μας επηρεάζουν, αρχικά για να πουλήσουν προϊόντα, αλλά με τον καιρό, χωρίς να το συνειδητοποιούμε, να επηρεάζουν ή και να ελέγχουν τις πολιτικές μας προτιμήσεις.
Η Ευρώπη, με τον αγώνα προοδευτικών δυνάμεων, αντιστέκεται σθεναρά. Κάνει σοβαρά βήματα απέναντι σε αυτή την απειλή και νομοθετεί για την προστασία των δικαιωμάτων μας, θέλοντας ουσιαστικά να αυτοδιαχειριζόμαστε δημοκρατικά τα δικά μας δεδομένα.
Η Ελλάδα, και η κυβέρνησή της, είχε μια επιλογή: να κινηθεί ευρωπαϊκά, να τιμήσει το ότι είναι γενέτειρα της «δημοκρατίας», να πρωτοπορήσει διεθνώς, να πρωτοστατήσει στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ή… να γίνει η ίδια μέρος του προβλήματος, κατατασσόμενη στην κατηγορία κρατών που αυθαιρετούν και αγνοούν τη σημασία αυτών των αξιών.
Δυστυχώς, επέλεξε το δεύτερο, με μεγάλη ζημιά για την εικόνα αλλά και την αξιοπιστία της χώρα μας στην Ευρώπη.
Τι θα πει ο Πρωθυπουργός όταν βρεθεί με ομολόγους του της ΕΕ και τον ρωτήσουν, γιατί το ίδιο σου το γραφείο παρακολουθούσε δημοσιογράφους και αντίπαλο πολιτικό – Πρόεδρο κόμματος της αντιπολίτευσης;
Το έωλο επιχείρημα, ότι και άλλες χώρες χρησιμοποιούν μεθόδους παρακολούθησης για θέματα εθνικής ασφάλειας, κατέρρευσε εκκωφαντικά, καθώς ο ίδιος ο Πρωθυπουργός δεν μπόρεσε ενώπιον της Βουλής να μας πει, γιατί ο Νίκος Ανδρουλάκης αποτελεί κίνδυνο για την εθνική μας ασφάλεια, και τελικά, γιατί παρακολουθείτο.
Ακόμα και η ομολογία λάθους, αν ήταν λάθος, δεν αποτελεί εξήγηση του γιατί έγινε το λάθος.
Γιατί προφανώς αυτοί που έδωσαν εντολή για την παρακολούθηση δεν το θεωρούσαν λάθος.
Ποιοι όμως ήταν αυτοί;
Κάποιοι υπάλληλοι της ΕΥΠ;
Όχι, ήταν η καρδιά του κυβερνητικού συστήματος της ΝΔ, του λεγόμενου άρτια οργανωμένου επιτελικού κράτους, που θεωρούσαν ότι έκαναν το σωστό.
Αυτή είναι η ουσία της υπόθεσης των πρόσφατων υποκλοπών.
Δεν αποτελεί απλά μια τυχαία εγκληματική πράξη.
Αποτελεί τεκμήριο μιας αντίληψης για τη νομή της εξουσίας, την αυθαίρετη ιδιοποίηση του κράτους και των πόρων του Ελληνικού λαού.
Δυστυχώς για την ΝΔ, η υπόθεση των υποκλοπών αναδεικνύει τη διαχρονική αντίληψη της παράταξης αυτής απέναντι στην εξουσία.
Το προσωπείο προοδευτισμού, δημοκρατικού φιλελευθερισμού και «σύγχρονου επιτελικού κράτους», έπεσε.
Άκρατος συγκεντρωτισμός, αυθαιρεσία, αδιαφάνεια στη διαχείριση των χρημάτων του Ελληνικού λαού με απευθείας αναθέσεις πολλών δισεκατομμυρίων, αλλά και των πολύ σημαντικών κονδυλίων του Πακέτου Ανάκαμψης, χωρίς διαβούλευση, λογοδοσία και δημοκρατικό έλεγχο.
Αποτέλεσμα,
ασυλλόγιστη διαχείριση της πανδημίας με αλλοπρόσαλλες αδιαφανείς επιλογές αντί της ουσιαστικής ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας,
χειραγώγηση Μέσων Ενημέρωσης μέσω κρατικών διαφημίσεων και έκτακτων επιδοτήσεων,
υψηλότατο κόστος ζωής και δραματική εκτόξευση του ενεργειακού κόστους, τόσο με την ασύδοτη λειτουργία ιδιωτικών συμφερόντων, όσο και με την χωρίς σχέδιο και με συνεχείς καθυστερήσεις μετάβαση στην πράσινη ανάπτυξη.
Χάθηκαν περισσότερα από 15 χρόνια για να κατανοήσουν οι ηγεσίες της Νέας Δημοκρατίας ότι η πράσινη μετάβαση δεν είναι «πράσινα άλογα».
Μήπως όμως αυτές οι αντιλήψεις δεν είναι νεόφερτες αλλά χαρακτηρίζουν διαχρονικά την παράταξης σας;
Από τις παρακολουθήσεις της περιόδου της ΝΔ, 2004-2009, τις αλλεπάλληλες θεσμικές εκτροπές και τα σκάνδαλα εκείνης της εποχής, τις εκατοντάδες χιλιάδες προσλήψεις στο δημόσιο με τη μέθοδο των συμβασιούχων και των σταζιέρ, τις αναθέσεις προς ημετέρους, την εκτίναξη των ελλειμμάτων και τον υπερδιπλασιασμό του χρέους, την απάτη των στατιστικών στοιχείων με συνέπεια το έλλειμμα αξιοπιστίας της χώρας, το «έπος των τριχίλιαρων» με αφορμή τις πυρκαγιές το 2007 σε δικαιούχους και μη, τη λογική του «δεν συναινώ στο λάθος» του Αντώνη Σαμάρα – παρά το ότι ο αναγκαστικός δανεισμός ήρθε ως συνέπεια των δικών σας λαθών για τα οποία ποτέ δεν υπήρξε μια συγγνώμη -, μέχρι τις πλατείες του μίσους και του διχασμού όπου συναντιόνταν η ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Χρυσή Αυγή.
Και βέβαια, η άκρως υποκριτική δίωξη του Ανδρέα Γεωργίου, επειδή αποκάλυψε την αλήθεια για το τεράστιο έλλειμμα, για τη δική σας διαχείριση της οικονομίας.
Ακούω πολλές φορές, όταν αναφέρομαι στο παρελθόν, να με κατηγορούν ότι παρελθοντολογώ, ότι απλά επιδιώκω την δικαίωση των προσωπικών μου επιλογών.
Κάνετε λάθος αγαπητοί συνάδελφοι, αν ζητώ δικαίωση είναι η δικαίωση των θυσιών του Ελληνικού λαού, και εάν μιλώ για το παρελθόν δεν είναι ούτε για ρεβανσισμό, ούτε από πικρία, αλλά αγωνία για το μέλλον της χώρας.
Γιατί βλέπω δυστυχώς ότι δεν μάθατε από τα λάθη σας.
‘Η δεν θέλετε ή δεν μπορείτε!
Διαλέξτε.
Και, αντί της αυτογνωσίας και αυτοκριτικής, έχετε μια άλλη τακτική.
Βρήκατε τον μπαμπούλα του ΣΥΡΙΖΑ, που όντως έκανε λάθη πολλά, και την όποια κριτική γίνεται προς την Κυβέρνηση της ΝΔ, την όποια διαφορετική άποψη υπάρχει, την ονομάζετε φιλο-ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι μια βαθιά αυταρχική αντίληψη που θέλει κάθε κριτική φωνή να στιγματίζεται, όπως παλιά στιγματίζατε κάθε διαφορετική άποψη άλλων, χαρακτηρίζοντάς τους προδότες, αντεθνικόφρονες, μιάσματα, κομμουνιστές, απειλή για την ασφάλεια της χώρας!
Ή είσαι με τον κακό ΣΥΡΙΖΑ, ή είσαι με την άψογη ΝΔ!
Δεν υπάρχει άλλη εκδοχή για σας, γιατί σας βολεύει.
Για αυτό τον λόγο σας ξίνισε, σας εξέπληξε, το ότι ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Αλιβιζάτος σας έκαναν αυστηρή κριτική.
Γιατί, καλώς ή κακώς, τους είχατε κατατάξει στο αντι-συριζαϊκό μέτωπο και άρα στον φίλο-κυβερνητικό χώρο.
Και τώρα, πώς να το δικαιολογήσετε;
Αλλά ξέρετε, εμείς, το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, κάνουμε πολύ πιο αυστηρή κριτική προς τον ΣΥΡΙΖΑ από εσάς της ΝΔ.
Και πάλι, όχι από μένος, όχι από ρεβανσισμό, που θα μπορούσε να δικαιολογηθεί από το τι ακούσαμε και τι υποστήκαμε – και προσωπικά αν θέλετε -, από την στάση τους απέναντί μας.
Η κριτική μας γίνεται από τη σκοπιά της Παράταξης που προώθησε και υπερασπίστηκε διαχρονικά τις μεγάλες δημοκρατικές και κοινωνικές αλλαγές της χώρας.
Απλά, τους βγαίνουμε από αριστερά.
Γιατί; Γιατί ενώ εξελέγησαν με πλατφόρμα αντιμνημονιακή, όπως και εσείς, όταν έγιναν εξουσία, μετά βέβαια από την περιπέτεια ενός δημοψηφίσματος που ακύρωσαν οι ίδιοι, αναγκάστηκαν να καταφύγουν σε… κυβίστηση.
Όπως βέβαια, και εσείς.
Γιατί, ενώ μιλούσαν για αλλαγές επαναστατικές, με το λενινιστικό πρόσχημα του «ελέγχου των αρμών της εξουσίας», απορροφήθηκαν από τις πελατειακές δομές και τις πιο αναχρονιστικές αντιλήψεις περί άσκησης και νομής της εξουσίας.
Όπως και εσείς!
Αποδείχτηκαν μιμητές, των πρακτικών της δεξιάς.
Όπως και σε άλλα, με τις τηλεοπτικές άδειες, την εργαλειοποίηση της δικαιοσύνης, τα νομοσχέδια που υπονόμευσαν εργατικά δικαιώματα.
Όπως και εσείς!
Πιθανόν, να ρωτήσετε σκόπιμα, για να αλλάξετε τη συζήτηση, τι σχέση έχουν αυτά με τα όσα σήμερα συζητούμε;
Μάλιστα, βλέπω στα φιλοκυβερνητικά Μέσα να δημοσιεύονται δημοσκοπήσεις που λένε ότι λίγοι είναι όσοι ενδιαφέρονται για το θέμα των υποκλοπών.
Αυτά που απασχολούν τον κόσμο είναι άλλα, η ακρίβεια, η ενέργεια, η υγεία, τα ελληνο-τουρκικά!
Με αυτό το πλευρό να κοιμάστε! Ο Ελληνικός λαός, τώρα που το μεταρρυθμιστικό προσωπείο έπεσε, θα δει ότι το ζήτημα των υποκλοπών αφορά τη γενικότερη αντίληψη από την οποία διακατέχεστε για την διαχείριση της χώρας, της οικονομίας, των χρημάτων του, και θα αντιληφθείτε σύντομα το πόσο θα αλλάξει αυτή η εικόνα.
Γιατί το πραγματικό διακύβευμα για τη χώρα, είναι το λεγόμενο Ελληνικό πρόβλημα, το πώς επιτέλους θα σπάσει το πελατειακό παρασιτικό σύστημα.
Συνειδητοποιεί καθημερινά ο Ελληνικός λαός ότι το κράτος δεν μπορεί να είναι λάφυρο προς πλιάτσικο για τον «νικητή» των εκλογών, για ένα κόμμα που αυθαιρετεί – με πρόσχημα την εκλογική του πλειοψηφία -, που αγνοεί κανόνες, που δεν λογοδοτεί, που δεν ελέγχεται, που εργαλειοποιεί θεσμούς και καταπατά δημοκρατικά δικαιώματα.
Το διακύβευμα είναι η δημοκρατία.
Και αφορά από τις υποκλοπές μέχρι την ευημερία του Ελληνικού λαού και την εθνική ασφάλεια, που εσείς υπονομεύσατε με την κομματικοποίηση της ΕΥΠ.
Και συνειδητοποιεί ο Ελληνικός λαός ότι θα ζήσει νέες κρίσεις και θα χαθούν ευκαιρίες για τα νέα παιδιά, για τους παραγωγικούς και δημιουργικούς Έλληνες, όταν εκείνοι που κυβερνούν χωρίς δημοκρατικό έλεγχο, συγκεντρώνουν και ιδιοποιούνται την εξουσία αλλά και το βιος, τα χρήματα, τους πόρους του Ελληνικού λαού. Όπως έγινε και το 2004-2009.
Για αυτό και η εξεταστική επιτροπή, έχοντας εντολή να διερευνήσει τις πράξεις της κυβέρνησης στο ζήτημα των υποκλοπών, πρέπει ταυτόχρονα να γίνει σταθμός για ανατρεπτικές αλλαγές στο πελατειακό σύστημα της χώρας με την εμβάθυνση των δημοκρατικών της θεσμών.
Αυτόν τον ιστορικό ρόλο θα υπηρετήσει ξανά η Παράταξή μας.
Γιατί εμείς καλούμαστε να εκφράσουμε αυτές τις αγωνίες και να διαμορφώσουμε μια δίκαιη και βιώσιμη προοπτική για την χώρα.
Έχουμε αποδείξει, όχι στα λόγια αλλά στην πράξη, ότι μπορούμε.
Αναλάβαμε ευθύνες ακόμα και όταν δεν μας αναλογούσαν, αψηφώντας το πολιτικό κόστος – για να αποφευχθεί μια εθνική τραγωδία, όχι όμως για να μπορείτε εσείς σήμερα να πράττετε το ίδιο ασυλλόγιστα και καταστροφικά όπως και τότε.
Μόνοι εμείς, δώσαμε δύσκολες μάχες για να σπάσουμε πελατειακά κατεστημένα που κρατάνε την χώρα σε ομηρία.
Ακόμα και εάν έγιναν λάθη, η πορεία μας είναι ξεκάθαρη.
Ποιος πράγματι οργάνωσε και εφάρμοσε θεσμούς ελέγχου της αυθαιρεσίας της εξουσίας;
Ποιος έκανε πράξη τη Διαύγεια – ενώ την πολέμησαν και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ;
Ποιος θέσπισε τις ηλεκτρονικές προμήθειες και την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, χτυπώντας τη διαφθορά που είχε τεράστιο κόστος για τα ασφαλιστικά μας ταμεία;
Ποιος θεσμοθέτησε ανεξάρτητες αρχές, τα ΚΕΠ, την ελεύθερη ραδιοφωνία, την αποκέντρωση της εξουσίας στην αυτοδιοίκηση, την αξιοκρατία στις προσλήψεις με τον ΑΣΕΠ, την πρόσβαση σε δημόσια υγεία και παιδεία για όλους και όχι για τους λίγους, όπως το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, το ΕΣΥ, και εκατοντάδες άλλες προοδευτικές τομές και μεταρρυθμίσεις που εμπέδωναν ένα δημοκρατικό κράτος δικαίου;
Για να σπάσουμε τη νοοτροπία που θέλει τον πολίτη εξαρτημένο, υπάκουο υπήκοο στις ορέξεις κατεστημένων και όχι ελεύθερο και σκεπτόμενο.
Το ΠΑΣΟΚ.
Για αυτό και μας πολέμησαν.
Για αυτό και μας λοιδόρησαν.
Σήμερα, το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής, καλείται να διαδραματίσει πάλι τον ιστορικό του ρόλο.
Να ανατρέψουμε αντιλήψεις νομής και λεηλασίας του κράτους.
Να αφυπνίσουμε, να κινητοποιήσουμε, να συσπειρώσουμε, όλες τις προοδευτικές, παραγωγικές και δημιουργικές δυνάμεις της χώρας.
Σε μια εποχή που απαιτεί τεράστιες αλλαγές, τη μετάβαση σε ένα άλλο πρότυπο ανάπτυξης, ποιοτικό, πράσινο, δίκαιο, που μόνο με την ευρύτερη δημοκρατική συμμετοχή αλλά και εμπιστοσύνη του πολίτη στους θεσμούς της πολιτείας μπορεί να επιτευχθεί.
Κάτι βέβαια, που δεν υπηρέτησε η ΝΔ, για να κρατά ασφυκτικό τον έλεγχό της.
Αυτό είναι το στοίχημα για όλους τους δημοκρατικούς και προοδευτικούς πολίτες και δυνάμεις: να αγωνιστούν για την αλλαγή της χώρας και όχι για την νομή της εξουσίας.
Για μια Ελλάδα δικαίου, για μια Ελλάδα των αξιών.