Στους Αμπελόκηπους, στο κέντρο της Αθήνας, βρίσκεται το μαιευτήριο «Έλενα», εκεί που γεννήθηκαν γενιές και γενιές Αθηναίων, αλλά σήμερα η εικόνα που παρουσιάζει κυρίως το παλιό κτίριο είναι κάτι παραπάνω από απογοητευτική και ντροπιαστική για τη χώρα.
Όταν μάλιστα οι εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών είναι από τις πλέον ακριβές στην Ευρώπη το να καταρρέει ένα από τα μεγαλύτερα δημόσια μαιευτήρια, εγκυμονώντας λόγω της κατάστασης που επικρατεί και κινδύνους για την υγεία των νοσηλευομένων, είναι ντροπή και για τους ίδιους τους πολίτες.
Η ιστορία του νοσοκομείου «Έλενα»
Το νοσοκομείο έχει μεγάλη ιστορία, καθώς αρχικά ονομαζόταν «Μαρίκα Ηλιάδη» και το ίδρυσε η Έλενα Βενιζέλου. Διαπιστώνοντας το 1926 ότι σε όλη την ευρύτερη περιοχή της πρωτεύουσας των 400.000 κατοίκων κατοίκων τότε, δεν υπήρχαν παρά τρία μαιευτήρια (το Δημόσιο Μαιευτήριο 70 κλινών, το Μαιευτικό Τμήμα Τζανείου 10 κλινών και το Δημοτικό Μαιευτήριο) τα οποία λειτουργούσαν υποτυπωδώς με μέσα επιστημονικά ανεπαρκή και με προσωπικό που δεν ήταν ειδικά κατηρτισμένο, αποφάσισε να χαρίσει στην Αθήνα ένα άρτιο επιστημονικά Μαιευτήριο που να καλύπτει τις ανάγκες της, αλλά και να καταρτίζει μορφωμένες επιστήμονες μαίες για όλη την Ελλάδα και κυρίως για την ύπαιθρο.
Μάλιστα η Έλενα Βενιζέλου επισκέφτηκε το μαιευτήριο της Λωζάνης και συζήτησε με τον αρχιτέκτονα του, καθηγητή G.Epitaux. Στις 16 Φεβρουαρίου 1933 εγκαινιάστηκε το μεγάλο κεντρικό κτίριο του σημερινού Νοσοκομείου -Μαιευτηρίου «Έλενα Βενιζέλου», το οποίο πήρε το όνομα της αγαπημένης φίλης της Μαρίκας Ηλιάδη, που γρήγορα απέκτησε τη φήμη του πρώτου στο είδος του σε όλα τα Βαλκάνια.
Το 1940 με την Ιταλική επίθεση διακόπηκε η λειτουργία του, επιτάχθηκε και χρησιμοποιήθηκε σαν στρατιωτικό νοσοκομείο ως την απελευθέρωση.Το 1942 στο ίδρυμα στεγάζεται και το Δημόσιο Μαιευτήριο, η φιλοξενία του οποίου διήρκεσε ως το 1955 οπότε μεταφέρθηκε στις νέες εγκαταστάσεις του Μαιευτηρίου «Αλεξάνδρα».
Το 1958 κτίστηκε με δωρεά της Έλενας Βενιζέλου και το παρεκκλήσιο όπου τιμάται η μνήμη των Αγίων Ελευθερίου και Ελένης. Εκεί φυλάσσεται σε λάρνακα η καρδιά της δωρήτριας. Κατά την περίοδο που ακολούθησε ως το 1959 αναγέρθηκαν και δύο νέες κτιριακές μονάδες, το κτίριο όπου στεγάστηκε η Σχολή Μαιών καθώς και ένα βοηθητικό κτίριο. Παρά τις προσθήκες και αλλαγές, επιτακτική προέκυψε η ανάγκη τόσο για ανάπτυξη νέων κλινών, όσο και επέκταση των εγκαταστάσεών του κυρίως σε χειρουργεία, αίθουσες τοκετών, κλίνες για πρόωρα νεογνά, εργαστήρια κλπ.
Το 1962 ανατέθηκε η σύνταξη μελέτης στο τεχνικό γραφείο του καθηγητού Lord Lewelyn-Davies στο Λονδίνο και στους Έλληνες Π. Μιχαλέα, αρχιτέκτονα, Β. Αμπακούμκιν, πολιτικό μηχανικό και Γ. Κόντο, ηλεκτρολόγο μηχανολόγο. Αναγέρθηκαν έτσι ένα πενταόροφο κτίριο που περιλαμβάνει τα χειρουργεία, τη μονάδα προώρων, τις αίθουσες τοκετών, την κεντρική αποστείρωση, την Τράπεζα γάλακτος και το τμήμα Μητρικού Θηλασμού. Ένα πενταόροφο κτίριο που περιλαμβάνει το τμήμα παραλαβής ασθενών και τμήματα νοσηλείας λεχωίδων.
Τα κτίρια αυτά επικοινωνούν με το παλαιό κτίριο. Το 1984 με την δημιουργία των ΤΕΙ καταργήθηκε η σχολή Μαιών «Βιργινία Σκυλίτση» και το κτίριο δόθηκε για την κάλυψη των αναγκών του Νοσοκομείου. Το 1988 υπογράφτηκε σύμφωνο αγοροπωλησίας των κτιρίων του Νοσοκομείου μεταξύ του ΔΣ του ιδρύματος «ΜΑΡΙΚΑ ΗΛΙΑΔΗ» και των αρμοδίων υπουργείων και το Νοσοκομείο Μαιευτήριο έγινε Δημόσιο με την σημερινή του ονομασία.
Απογοητευτικές σήμερα οι εικόνες του νοσοκομείου
Σήμερα όμως αυτό το ιστορικό νοσοκομείο παρουσιάζει απόλυτα απογοητευτική εικόνα, όπως δείχνουν και οι φωτογραφίες που παρουσιάζει το newsbreak.Σχεδόν τα πάντα είναι χαλασμένα και σκουριασμένα, με το προσωπικό να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στα καθήκοντά του.
Χαρτί στις τουαλέτες δεν υπάρχει ούτε για δείγμα, μούχλα στους τοίχους και σε μαύρα χάλια, καζανάκια χαλασμένα, ενώ οι συνοδοί των νοσηλευομένων εκτελούν και καθήκοντα καθαριστριών, ειδικά στις τουαλέτες.
Όταν λοιπόν στην Ελλάδα έχουμε πρόβλημα υπογεννητικότητας, δεν είναι δυνατόν να παρουσιάζουν τέτοια εικόνα τα δημόσια νοσοκομεία, εικόνα που οδηγεί όποιον μπει μέσα να φύγει τρέχοντας!