Φουντώνει σε επίπεδο Ε.Ε. η συζήτηση για τη δημιουργία μηχανισμού για την αποσύνδεση των τιμών του φυσικού αερίου -που βρίσκονται πάνω από τα 300 ευρώ/MWh, έχοντας υπερδεκαπλασιαστεί μέσα σε έναν χρόνο- και των χονδρεμπορικών τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος, που κινούνται πλέον σε εξωφρενικά επίπεδα, ιδίως στις προθεσμιακές αγορές, ενσωματώνοντας τις χειρότερες προβλέψεις για τον χειμώνα.
Της Λαλέλας Χρυσανθοπούλου απο τη naftemporiki.gr
Το ενδεχόμενο επιβολής ενός πανευρωπαϊκού πλαφόν στις τιμές του φυσικού αερίου φαίνεται να έρχεται όλο και πιο κοντά υπό την πίεση των εξελίξεων. Όπως όλα δείχνουν, αυτό θα βρεθεί ψηλά στην ατζέντα της έκτακτης συνόδου των υπουργών Ενέργειας της Ε.Ε. που θα συγκληθεί εντός του Σεπτεμβρίου και θα προετοιμάσει το έδαφος για τη Σύνοδο Κορυφής του Οκτωβρίου, όπου πιθανότατα θα ληφθούν αποφάσεις.
Εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δήλωσαν προ ημερών ότι οι Βρυξέλλες αξιολογούν τις διαφορετικές δυνατότητες εισαγωγής ανώτατων τιμών για το φυσικό αέριο, χωρίς να διευκρινίζουν ποια μορφή θα έχει ένα πιθανό πλαφόν.
Ένα μοντέλο που πιθανότατα θα μπει στο μικροσκόπιο είναι αυτό που εφαρμόζουν από τις αρχές του καλοκαιριού η Ισπανία και η Πορτογαλία, που έλαβαν πράσινο φως από τις Βρυξέλλες για να παρεκκλίνουν από το μοντέλο τιμολόγησης που ισχύει για όλες τις χονδρεμπορικές αγορές ρεύματος της Ε.Ε., θεσπίζοντας πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου.
Ως αποτέλεσμα, οι τιμές ηλεκτρισμού στα Χρηματιστήρια Ενέργειας των δυο χωρών κινούνται σταθερά κάτω από τα 200 ευρώ/MWh το τελευταίο διάστημα, δηλαδή σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα από την υπόλοιπη Ευρώπη.
Βέβαια, η λεγόμενη «Ιβηρική εξαίρεση» συναρτάται εν πολλοίς με τον χαμηλό βαθμό διασύνδεσης των αγορών ηλεκτρισμού Ισπανίας-Πορτογαλίας με την υπόλοιπη Ευρώπη (αφού η ηλεκτρική διασύνδεση Ισπανίας-Γαλλίας έχει περιορισμένη χωρητικότητα…) και δεν μπορεί να επεκταθεί χωρίς ουσιαστικές τροποποιήσεις. Αυτό όμως δεν αλλάζει το γεγονός ότι το θέμα του πανευρωπαϊκού πλαφόν στις τιμές του φυσικού αερίου, κάτι για το οποίο εδώ και μήνες πιέζουν οι χώρες του Νότου και δη η Ελλάδα και η Ιταλία, τίθεται πλέον στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου.