Χθες το μεσημέρι κόψανε το ρεύμα στο σπίτι της μάνας μου, στο σπίτι μου στο Ηράκλειο.
Χρωστάμε 800 ευρώ. Γενικά χρωστάμε, έχουμε κάτι νερά, εφορίες κλπ ως εκκρεμότητες.
Τι να κάνουμε, ακόμα κι όταν έχω εγώ κι ο αδερφός μου δουλειά, προσπαθούμε πρώτα να βγαίνει το σουπερμάρκετ και μετά οι άλλες υποχρεώσεις.
Θεωρώ ότι αυτή είναι η πραγματικότητα για πάνω απ’ τα μισά νοικοκυριά στη χώρα.
Η μάνα μου ζει με 400 ευρώ το μήνα, με μια αναπηρική σύνταξη που παίρνει εδώ και λίγα χρόνια. Είναι με λάμες στα πόδια και σπονδυλοδεσία από το 2001.
Να πω εδώ ότι παρά τα πολλά προβλήματα υγείας, τα φέρνει βόλτα, είναι πολύ καλή και πολύ όμορφη, δείχνει τουλάχιστον δέκα χρόνια νεότερη.
Είναι όμως ανάπηρη και κάτω από το όριο της φτώχειας. Και ο χειρότερός της φόβος είναι μην τύχει και εγκλωβιστεί σε σεισμό, και μην της κόψουν το ρεύμα.
Ο λογαριασμός είναι στο όνομά της, μέχρι φέτος το χειμώνα ήταν στο κοινωνικό τιμολόγιο.
Μετά από ένα λάθος στο σύστημα του taxis, η ΔΕΗ την έβαλε στο οικιακό, με όλο το πακέτο χρεώσεων. Όταν της ήρθε ο προηγούμενος εκκαθαριστικός με πήρε και έκλαιγε.
Της έκοψαν το ρεύμα το Φεβρουάριο, της είπαν να ξαναπληρώσει εγγύηση και να δίνει 100 ευρώ το μήνα αν θέλει να το ξανασυνδέσουν.
Να πληρώσει βέβαια και επανασύνδεση.
Γαμώ το Χριστό τους.
Έχουν περάσει εξι μήνες από τότε, με τη ΔΕΗ να λέει ότι δεν μπορεί να ξαναμπει σε κοινωνικό τιμολόγιο μέχρι να κλείσει το σύστημα των φορολογικών δηλώσεων, καλό Φθινόπωρο δηλαδή.
Κι εμείς να πληρώνουμε κανονικά.
Πριν δέκα μέρες έβαλα 200 ευρώ, υποτίθεται να είμαστε οκ μέχρι το Σεπτέμβρη.
Χθες το μεσημέρι, χωρίς καμία προειδοποίηση της έκοψαν το ρεύμα. Δεν ήρθαν καν τεχνικοί στην πολυκατοικία, τώρα λέει σου κάνουν αποσύνδεση απο ΚΑΦΑΟ.
Πήρε τηλέφωνο μέσα στον πανικό της, «Εγώ άκουσα να λένε ότι δεν θα κόβεται το ρεύμα για οφειλές κάτω απο 1000 ευρώ» λεει σε μια κοπέλα, «Αυτό ισχύει μόνο για όσους είναι στο κοινωνικό τιμολόγιο» της απαντάει.
«Μα έχουμε κάνει κατάθεση» να λέει η μάνα μου, «Το βλέπουμε, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι, χρωστάτε, πρέπει να πληρώσετε».
Ευτυχώς βρέθηκε ο οικογενειακός μας φίλος ο Νικηφόρος εκείνη την ώρα, να στείλει ηλεκτρονική πληρωμή το ποσό που ζήτησαν και το απόγευμα της το ξανασύνδεσαν.
Κανονικά λέει έπρεπε να περιμένει 48 ώρες, αλλά τους είπε ότι έχει κόβιντ, και στείλανε τεχνικό το απόγευμα, και τώρα έχει ρεύμα, αλλά είναι ένα ερείπιο.
Φαντάσου, εγώ φέτος είχα δουλειά, κρατάω ένα σπίτι στην Αθήνα, και μπορώ να τσοντάρω, και πάλι, η ΔΕΗ εξακολουθεί να είναι ο καρκίνος μας.
Απ’ τη χθεσινή κουβέντα με τη μάνα μου, αυτό που μου γάμησε την ψυχολογία ήταν που μου είπε
«Όλος ο κόσμος είναι έτσι, τις προάλλες κόψανε το ρεύμα σε μια γριούλα για 360 ευρώ. Ανοίγεις όμως την τηλεόραση και βλέπεις στις ειδήσεις ότι όλα πάνε καλά, ο κόσμος πάει διακοπές. Και νιώθω άσχημα, και νιώθω ότι φταίω εγώ, και νομίζω ότι μόνο εγώ είμαι έτσι».
Κι αυτό που μ έκανε να γελάσω ήταν το «Και το είδα εγώ το άρθρο, έγραψε η Λίτσα Πατέρα: δραματική εβδομάδα για τους Ζυγούς, ορίστε».
Μεθαύριο Πέμπτη 25 Αυγούστου έχει κάλεσμα σε συλλαλητήριο έξω από τη Βουλή, στις 19:00. Υποτίθεται ότι γίνεται με αφορμή τις υποκλοπές, αλλά εγώ θα πάω για τη μαμά μου.
Δεν ξέρω τι θα κάνω ακριβώς, θα τραγουδάω «Μητσοτάκη γαμιέσαι» και θα λέω χριστοπαναγίες.
Κι αν σας φαίνεται χυδαίο, ανώριμο κλπ, κάντε unfriend, unfollow και ξερωγωτί.
Χυδαίο είναι να ντρέπεσαι για τη φτώχεια σου, την ώρα που κάποιοι θησαυρίζουν σε βάρος σου.