Η επιρροή της Κίνας στην Ελλάδα έχει αποδυναμωθεί εμφανώς τα τελευταία δύο ή τρία χρόνια, αναφέρει σε άρθρο του το Κέντρο Ανάλυσης Ευρωπαϊκής Πολιτικής (CEPA), το οποίο αναλύει τις προσπάθειες και τις δραστηριότητες της κινεζικής επιρροής στα ευρωπαϊκά κράτη.
Όπως γράφει, από τη μία πλευρά, οι στενότεροι πολιτικοί και στρατιωτικοί δεσμοί με δυτικούς εταίρους, όπως οι ΗΠΑ και η Γαλλία, έχουν αφήσει περιορισμένο χώρο για την πολιτική επιρροή της Κίνας στη χώρα μας, ενώ από την άλλη πλευρά, η Κίνα δεν θεωρείται πλέον ως η μοναδική πηγή επενδυτικού κεφαλαίου με τη μορφή των απαραίτητων FDI (σ.σ. Άμεση Ξένη Επένδυση).
Αντίθετα, η Κίνα είναι μια από τις πολλές πιθανές πηγές που στοχεύει τώρα η Ελλάδα και αυτό έχει αποδυναμώσει περαιτέρω το «χέρι» του Πεκίνου.
Η συγκεκριμένη ανάλυση αποτελεί μέρος της #CCPinCEE, μιας σειράς αναφορών που δημοσιεύονται από το Κέντρο Ανάλυσης Ευρωπαϊκής Πολιτικής (CEPA) που αναλύουν τις προσπάθειες και τις δραστηριότητες της κινεζικής επιρροής σε όλα τα έθνη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.
Γράφει ακόμα το CEPA:
Δεδομένων αυτών των εξελίξεων, το Πεκίνο αναπροσαρμόζει τη στρατηγική του με βάση τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
Μια άλλη επένδυση σε ελληνικές υποδομές στην κλίμακα του λιμανιού του Πειραιά είναι απίθανο να πραγματοποιηθεί στο άμεσο μέλλον.
Οι κινεζικές επενδύσεις σε «ηπιότερες» μορφές συνεργασίας, όπως ο πολιτισμός και η εκπαίδευση, οι αδελφοποιήσεις σε τοπικό επίπεδο, η καλλιέργεια δεσμών με επιλεγμένα ελληνικά μέσα, κ.λπ. θα ήταν λιγότερο αμφιλεγόμενες.
Θα ήταν πρακτικό για το Πεκίνο να συνεχίσει να προσεγγίζει την Ελλάδα ως φίλο και εταίρο και ως χώρα της ΕΕ που είναι πιθανό να αμβλύνει τις φωνές κατά της Κίνας στην Ευρώπη.
Οι στρατηγικοί στόχοι της Κίνας στην Ελλάδα είναι να:
αξιοποιήσει στο έπακρο τη θέση της χώρας στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας Belt and Road.
να κερδίσει τους Έλληνες πολιτικούς, επιχειρηματικούς και ακαδημαϊκούς ηγέτες και να εξασφαλίσει την υποστήριξη της Κίνας από την Αθήνα.
να ασκεί επιρροή στην ΕΕ μέσω «φιλικών» κρατών μελών, ένα από τα οποία θεωρείται ότι είναι η Ελλάδα.
Οι κινεζικές δραστηριότητες στην Ελλάδα δεν φαίνονται ενοχλητικές. Σε αντίθεση με την συγκρουσιακή στάση του Πεκίνου απέναντι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η Κίνα επέλεξε μια επίθεση γοητείας.
Την ίδια στιγμή, κινεζικές κρατικές εταιρείες προσπαθούν ξεκάθαρα να επεκτείνουν το αποτύπωμά τους στην Ελλάδα, στοχεύοντας κυρίως σε στρατηγικά σημαντικές βιομηχανίες. Ομοίως, η Κίνα θα ήθελε να επηρεάσει την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας.
Τα κινεζικά ΜΜΕ προσπαθούν να στρέψουν τον ελληνικό δημόσιο λόγο σε μια κατεύθυνση που ταιριάζει στις αφηγήσεις του Πεκίνου και υπάρχει μια «αναταραχή» δραστηριοτήτων που καθοδηγούνται από την Κίνα στους τομείς του πολιτισμού και της εκπαίδευσης, που προαναγγέλλεται ως επανένωση δύο ένδοξων αρχαίων πολιτισμών.
Μέθοδοι, εργαλεία και τακτικές για την προώθηση της επιρροής
Αν και η φράση «κακοήθης επιρροή» μπορεί να μην ισχύει πλήρως για την προσέγγιση της Κίνας στην Ελλάδα, η εργαλειοθήκη του Πεκίνου περιλαμβάνει οικονομική διαμόρφωση, πολιτική πίεση, πολιτιστική διπλωματία, συνεργασία σε τοπικό επίπεδο και συμφωνίες με πρακτορεία ειδήσεων και μέσα ενημέρωσης.
Ένας από τους στόχους της Κίνας είναι να επεκτείνει την οικονομική της παρουσία στην Ελλάδα μέσω επενδύσεων σε συγκεκριμένους κλάδους, όπως οι μεταφορές, η ενέργεια και οι τηλεπικοινωνίες.
Το 2008, η κινεζική COSCO Shipping υπέγραψε συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση για τη διαχείριση μεγάλου μέρους του λιμανιού του Πειραιά. Το 2016, το ελληνικό δημόσιο διεξήγαγε δημόσιο διαγωνισμό για το 51% του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ) και η ίδια κινεζική εταιρεία ανέλαβε τη συνολική διαχείριση της εγκατάστασης. Τον Οκτώβριο του 2021, η COSCO αύξησε το ποσοστό της στον ΟΛΠ στο 67%.
Η δεύτερη μεγάλη κινεζική επένδυση πραγματοποιήθηκε το 2016, όταν το China’s State Grid, ο μεγαλύτερος φορέας εκμετάλλευσης δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας στον κόσμο, αγόρασε το 24% του αντίστοιχου ελληνικού ΑΔΜΗΕ.
Συγκεκριμένα και οι δύο επενδύσεις πραγματοποιήθηκαν ενώ η Ελλάδα δεχόταν έντονες πιέσεις από τους διεθνείς πιστωτές, εν μέσω της σοβαρής συρρίκνωσης του δημόσιου χρέους και ως αντάλλαγμα για σημαντική οικονομική βοήθεια που παρέχεται στη χώρα.
Η αντιπαράθεση της Ελλάδας με την Τουρκία ανάγκασε την Αθήνα να αναζητήσει ισχυρούς πολιτικούς συμμάχους και οι Έλληνες λήπτες αποφάσεων εκτιμούν τη θέση της Κίνας ως μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Από αυτή την άποψη, οι συχνές επισκέψεις υψηλού προφίλ μεταξύ των δύο χωρών αξίζουν προσοχής.
Η πολιτιστική διπλωματία είναι ένα σταθερό χαρακτηριστικό των πολιτικών του Πεκίνου στην Αθήνα. Η Κίνα επισημαίνει συνεχώς μια ιδιαίτερη αίσθηση πολιτιστικής σχέσης ή ακόμα και συγγένειας μεταξύ των δύο χωρών — στην πραγματικότητα, το Πεκίνο προωθεί την έννοια της σινο-ελληνικής πολιτιστικής αδελφότητας.
Τα κινεζικά μέσα ενημέρωσης εκθειάζουν συχνά τη συμβολή των σινο-ελληνικών σχέσεων «στη σοφία των αρχαίων ανατολικών και δυτικών πολιτισμών [στην] οικοδόμηση μιας κοινότητας με κοινό μέλλον για την ανθρωπότητα». Δεδομένου ότι οι Έλληνες πολίτες είναι κατανοητά υπερήφανοι για την πλούσια ιστορία και τον πολιτισμό του έθνους τους, οι σχετικές πρωτοβουλίες γίνονται εύκολα πρωτοσέλιδα και γίνονται δεκτές.
Κινέζοι αξιωματούχοι παρουσιάζουν την «πνευματική συγγένεια» μεταξύ των δύο χωρών ως αυτονόητο κίνητρο για στενούς σινοελληνικούς οικονομικούς ή πολιτικούς δεσμούς στη σύγχρονη εποχή.
Ερωτηματικά για τη διαφάνεια
Η Ελλάδα διαθέτει τρία Ινστιτούτα Κομφούκιου, το νεότερο από τα οποία άνοιξε τον Νοέμβριο του 2021. Το 2019, το Ελληνικό Ίδρυμα Λασκαρίδη και η Κινεζική Ακαδημία Κοινωνικών Επιστημών δημιούργησαν ένα Κέντρο Κινεζικών Σπουδών. Εν τω μεταξύ, ένας αυξανόμενος αριθμός ελληνικών και κινεζικών πανεπιστημίων προσφέρουν μαθήματα κινεζικής γλώσσας.
Η διπλωματία σε τοπικό επίπεδο, η οποία στερείται κατάλληλης παρακολούθησης και διαφάνειας, είναι μια ολοένα και πιο σημαντική κίνηση στο βιβλίο παιχνιδιού της Κίνας.
Από τον Απρίλιο του 2021, υπήρχαν περίπου 20 συμφωνίες αδελφοποίησης και συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Κίνας σε επίπεδο περιφερειών, πόλεων, νομών, επαρχιών και περιφερειών, αν και υπάρχουν πολλά ερωτήματα σχετικά με την εγκυρότητα και την ακριβή φύση αυτών των ρυθμίσεων.
Η ελληνική κυβέρνηση, ιδιαίτερα το Υπουργείο Εσωτερικών, δεν διαθέτει ενημερωμένες πληροφορίες σχετικά με τις συμφωνίες αδελφοποίησης.
Τα ΜΜΕ
Η Κίνα στοχεύει τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης και ως συμμάχους και ως ενισχυτές. Η χρήση μέσων τρίτων για την απόκρυψη κινεζικού περιεχομένου έχει γίνει μια τόσο κοινή τακτική που αξιωματούχοι του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος φέρεται να του έδωσαν ένα όνομα — «δανεισμός σκαφών για να πάνε στη θάλασσα (jie chuan chu hai),» αναφερόμενοι στη χρήση πόρων άλλων παραγόντων για την εκπλήρωση των στόχων κάποιου.
Το επίσημο Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AMNA) υπέγραψε συμφωνία συνεργασίας με το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Κίνας, Xinhua, τον Μάιο του 2016. Ενάμιση χρόνο αργότερα, συμφώνησε να δημιουργήσει μια εταιρική σχέση οικονομικής και χρηματοοικονομικής πληροφόρησης Belt and Road με την China Economic Information Service, θυγατρική της Xinhua.
Τον Νοέμβριο του 2019, κατά την επίσκεψη του Προέδρου Σι Τζινπίνγκ στην Ελλάδα, η Εθνική Υπηρεσία Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης της Κίνας και ο ελληνικός κρατικός τηλεοπτικός σταθμός ΕΡΤ υπέγραψαν μια ακόμη συμφωνία.
Επιπλέον, μια κορυφαία ελληνική καθημερινή εφημερίδα, η Καθημερινή, υπέγραψε συμφωνία συνεργασίας με την Xinhua τον Απρίλιο του 2017.
Μόνο το 2020, η αγγλική έκδοση της Καθημερινής αναδημοσίευσε 66 αναφορές του Xinhua, που κυμαίνονται από μια διάψευση ισχυρισμών ότι η Κίνα ήταν υπεύθυνη για την επιδημία του COVID-19 μέχρι κομμάτια που επαινούν το BRI, υποστηρίζουν τη θέση του Πεκίνου σε διάφορα διεθνή ζητήματα και δίνουν μια ρόδινη εικόνα των Σινο-ελληνικών σχέσεων.
Μέτρα εμβέλειας επιρροής – Αλλαγή στάσης της κυβέρνησης Μητσοτάκη
Μέχρι πρόσφατα, η προοπτική των FDI από την Κίνα ήταν το πιο ισχυρό εργαλείο του Πεκίνου. Όμως, ενώ η παρουσία της COSCO στον Πειραιά είναι ιδιαίτερα ορατή και γνωστή σε παγκόσμια κλίμακα, ο όγκος των κινεζικών επενδύσεων σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίθηκε στις αρχικές προσδοκίες στην Ελλάδα.
Επιπλέον, η επένδυση της COSCO στον Πειραιά έχει αμαυρωθεί από αντιπαραθέσεις και σημαντικές αντιστάσεις. Η ένταση κορυφώθηκε με ένα κύμα απεργιών στα τέλη του 2021 μετά από ένα θανατηφόρο ατύχημα στον τερματικό σταθμό εμπορευματοκιβωτίων.
Επιπλέον, αρκετά πιθανά κινεζικά επενδυτικά σχέδια έχουν αποτύχει στη χώρα ή έχουν απορριφθεί από τις ελληνικές αρχές. Μεταξύ 2011 και 2021, κινεζικές εταιρείες συμμετείχαν σε τουλάχιστον εννέα ανεπιτυχή επενδυτικά σχέδια ή έχασαν σε δημόσιους διαγωνισμούς.
«Η Ελλάδα δεν εξαρτάται ιδιαίτερα από τις κινεζικές επενδύσεις [και] δεν περιμένω μεγάλη εξάρτηση από την Κίνα όσον αφορά τις επενδύσεις σε υποδομές στην Ελλάδα», δήλωσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης το 2021.
Στο άκρως πολιτικό ζήτημα του 5G, η Huawei έχει βγει από τα δίκτυα που κατασκευάζονται στην Ελλάδα. Για άλλη μια φορά, ο κ. Μητσοτάκης είπε ότι ο πυρήνας του δικτύου 5G της χώρας θα είναι «χωρίς Huawei» και η Ελλάδα έχει ενταχθεί στο υπό την ηγεσία των ΗΠΑ Καθαρό Δίκτυο (Clean Network).
Δεδομένων των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν ολοένα και περισσότερο οι κινεζικές εταιρείες στην Ελλάδα, το Πεκίνο είναι πιθανό να δώσει προτεραιότητα στα άλλα εργαλεία που συζητούνται εδώ.
Ενώ η Κίνα έχει χάσει μέρος της οικονομικής της γοητείας για τους Έλληνες φορείς λήψης αποφάσεων, η πολιτική και διπλωματική επιρροή του Πεκίνου λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από τις ελληνικές κυβερνήσεις.
Το κύριο «αξιοθέατο» είναι η μόνιμη έδρα της Κίνας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, την οποία η Αθήνα ελπίζει ότι θα μπορούσε να βοηθήσει την Ελλάδα σε μια αντιπαράθεση με την Τουρκία.
Ως αποτέλεσμα, η Αθήνα αποφεύγει δηλώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα ή άλλα ευαίσθητα πολιτικά ζητήματα. Την ίδια στιγμή, η σημερινή ελληνική κυβέρνηση έχει κάνει λιγότερες χειρονομίες καλής θέλησης υψηλού προφίλ προς το Πεκίνο από ό,τι η προηγούμενη μεταξύ 2016 και 2019.
Η Αθήνα αρνήθηκε —έστω και ευγενικά— να φιλοξενήσει τη Σύνοδο Κορυφής του 2022 της μορφής 16/17+1. Υπάρχει μια αισθητή αλλαγή στη στάση της σημερινής ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στην Κίνα.
Στοχευμένα κοινά και πληθυσμοί
Η Κίνα στοχεύει ξεκάθαρα την πολιτική, επιχειρηματική και ακαδημαϊκή ελίτ στην Ελλάδα. Αυτό είναι προφανές στις πολιτικές ανταλλαγές υψηλού επιπέδου και στη στρατηγική του Πεκίνου να φλερτάρει με ελληνικά μέσα ενημέρωσης που έχουν επιρροή.
Μια κάπως «ήπια» ομάδα-στόχος είναι τα ελληνικά πανεπιστήμια, τα οποία επιθυμούν να συνεργαστούν με τα κινέζικα πανεπιστήμια. Οι μαθητές που παρακολουθούν μαθήματα κινεζικής γλώσσας ανήκουν επίσης σε αυτήν την επιλογή, καθώς ενδέχεται να μην είναι διατεθειμένοι να προσέξουν για σημάδια κινεζικής προπαγάνδας.
Η ναυτιλία αποτελεί σημαντικό τομέα σινο-ελληνικής συνεργασίας. Πολλές ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες βλέπουν την Κίνα ως τον μεγαλύτερο πελάτη τους. Συγκεκριμένα, τα ναυτιλιακά συμφέροντα ήταν αυτά που ώθησαν την επένδυση της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά και τόσο η Καθημερινή όσο και το Ίδρυμα Λασκαρίδη ανήκουν σε διακεκριμένους Έλληνες εφοπλιστές.
Συμπέρασμα
Η εκστρατεία επιρροής του Πεκίνου έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια.
Έχοντας επίγνωση της αποδυνάμωσης της οικονομικής και πολιτικής του επιρροής στην Ελλάδα, έχει επικεντρωθεί σε «ηπιότερες» μορφές συνεργασίας, όπως ο πολιτισμός και η εκπαίδευση, η αδελφοποίηση δεσμών σε τοπικό επίπεδο και η καλλιέργεια δεσμών με επιλεγμένα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, αλλά δεν θα φεισθεί προσπαθειών να… φλερτάρει την Ελλάδα ως «φιλικό» κράτος στις προσπάθειές του να αμβλύνει τις φωνές κατά της Κίνας στην Ευρώπη.