Η μόνη λύση, σύννομη με το ευρωπαϊκό και το διεθνές δίκαιο, είναι η αποχώρηση και του τελευταίου Τούρκου στρατιώτη, και του τελευταίου Τούρκου εποίκου από το νησί.
Κατά την πρόσφατη επισκεψη της Γερμανίδας ΥΠΕΞ στην Τουρκία όπου οι αντιδράσεις των Τούρκων δια στόματος Τσαβούσογλου με ευθεία και δημόσια κατηγορία εναντίον της Γερμανικής «νέας θέσης» δηλ. των μή, κατα την γνώμη τους, τήρησης των ίσων αποστάσεων όπως με την Μέρκελ, και η ήπια απάντηση της Γερμανίδας πως…. το διεθνές δικαιο ως και η αλληλεγγύη στήριξης των συνόρων της Ευρώπης, φαίνεται πως λανθάνουν σχολιασμού των εδώ γεωπολιτικών, αφού τόσες μέρες έκτοτε σιγή. Σίγουρα των μή λόγω διακοπών,τέτοιων, απόντων.
Όμως η ανακοίνωση της Κυπριακής κυβέρνησης περί, δυσεύρετου σήμερα, φυσικού αερίου στην οικονομική ζώνη του νησιού, οι περεταίρω κινήσεις χρήζουν της μεγίστης προσοχής διότι εφεξής το διακύβευμα της τόσο πολύ στεγνά δηλωθείσας κατά το παρελθόν Τουρκικής «αποφασιστικότητας» περνάει πάλι στο πεδίο. Βεβαίως και το νησί πρέπει να επανενωθεί και το εισόδημα, εφόσον αυτό προκύψει, να διανεμηθεί ισάκις σέ όλους τους νομίμους του νησιού κατοίκους.
Βεβαίως καί η λύση του Κυπριακού έχει σταθερά διατυπωθεί στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, οποίες και απαρέγκλιτα πρέπει να τηρηθούν ( Γκουτιέρες ακούς;) καί τέλος πρέπει η Ελληνική διπλωματία να απαντήσει στις κατά κόρον διατυπωθείσες Τούρκικες θέσεις ότι εδώ και πενήντα τόσα χρόνια («Τούρκικα» αυτό δεν το λένε) οι Ελληνοκύπριοι αρνούνται τις προτεινόμενες λύσεις, οποίες πόρρω απέχουν των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Γκουτιέρες ακούς; Αν λοιπόν, παρ ελπίδα ακούς γιατί δεν παρουσιάζεις έκθεση στο Σ.Α. του Οργανισμού λαμβάνοντας ταυτόχρονα και θέση διά σαφούς τοποθέτησης περί του ποίος ο αρνητής;
Δεν μπορεί να υπάρξει λύση που θα αφήνει παράθυρο μελλοντικής κατάληψης όλου του νησιού, δηλ. και του υπολοίπου από τους Τουρκους ( αθάνατε Τ. Παπαδόπουλε) διότι τέτοια ειναι η λύση που αποδέχονται οι πραγματικοί αρνητές, και είναι το μόνο που επιδιώκουν. Τέτοια δοσίλογη Κυπριακή ή και Ελληνική υπογραφή περί εγγυήτριας έστω και με ένα Τούρκο στρατιώτη στο νησί, δύναμης, δεν θα ξαναυπάρξει.
Το Κυπριακό είναι μπροστά και πολύ κοντά. Έρχεται. Είμαστε έτοιμοι λοιπόν γιά τραπέζι ή ακόμα και στό πεδίο; Θα κληθεί ο Γκουτιέρες να εκτελέσει το καθήκον του με δημόσιο κάλεσμα; Τα περιθώρια για διπλωματικές «αβρότητες» στα οποία οι Τούρκοι πάντοτε έχουν τον τρόπο τους, να μήν υπάρξουν.