Ο καθηγητής συνταγματικού δικαίου Ξενοφών Κοντιάδης σε ανάρτηση του συμφωνεί με όλους τους Συνταγματολόγους που έχουν τοποθετηθεί μέχρι αυτή τη στιγμή για το μεγάλο σκάνδαλο των υποκλοπών και δίνει την συνταγματικά επιβεβλημένη λύση, η οποία κατά την άποψη του είναι η άμεση παραίτηση Μητσοτάκη. Διαπιστώνοντας παράλληλα «αντικειμενική πολιτική ευθύνη του πρωθυπουργού ως άμεσου διοικητικού και πολιτικού προϊσταμένου της ΕΥΠ».
Γράφει συγκεκριμένα: «Η παραίτηση του πρωθυπουργού και η σύγκληση της κοινοβουλευτικής ομάδας του κυβερνώντος κόμματος σύμφωνα με το άρθ. 38 παρ. 2 του Συντάγματος είναι η συνταγματικά ορθότερη λύση».
Διαβάστε ολόκληρη την ανάρτηση του:
«Σήμερα δημοσιεύτηκε στους New York Times εκτενές άρθρο, με φωτογραφία του Ελληνα πρωθυπουργού, με τίτλο «The Rot at the Heart of Greece Is Now Clear for Everyone to See» και θέμα τις παρακολουθήσεις. Η «Σαπίλα στην Καρδιά της Ελλάδας», με εγκαλούμενο τον πρωθυπουργό, σε μία από τις εγκυρότερες εφημερίδες του πλανήτη. Η διεθνής εικόνα της χώρας και προσωπικά του πρωθυπουργού έχει καταρρακωθεί.
Τα ίδια λέγονται μεγαλόφωνα σε σοβαρά ΜΜΕ της Ευρώπης ή ψιθυριστά στα κέντρα διακυβέρνησης των ευρωπαϊκών κρατών, μέσα στο ίδιο το κυβερνών κόμμα, ακόμη και από υπουργούς της παρούσας κυβέρνησης και φιλοκυβερνητικά μέσα. Η παραίτηση του πρωθυπουργού και η σύγκληση της κοινοβουλευτικής ομάδας του κυβερνώντος κόμματος σύμφωνα με το άρθ. 38 παρ. 2 του Συντάγματος είναι η συνταγματικά ορθότερη λύση. Από τη στιγμή που δεν φαίνεται να υπάρχει πολιτική βούληση προς αυτή την κατεύθυνση, η δεύτερη εναλλακτική είναι η άμεση προκήρυξη εκλογών για τις αρχές Οκτωβρίου το αργότερο. Αν δεν αποφασίσει ο πρωθυπουργός ή δεν επιβληθεί από το κόμμα του μια από τις προηγούμενες λύσεις, οι επτά-οκτώ μήνες μέχρι τις εκλογές της άνοιξης θα είναι δύσκολοι, θλιβεροί και επώδυνοι για τη χώρα, τους δημοκρατικούς θεσμούς και την κυβερνώσα παράταξη.
ΥΓ. Προς άρση παρεξηγήσεων, που διαπιστώνω σε σχόλια: Δεν είναι βέβαια το δημοσίευμα ο λόγος για όσα πρέπει κατά τη γνώμη μου να γίνουν (παραίτηση, αντικατάσταση ή εκλογές), αλλά η αντικειμενική πολιτική ευθύνη του πρωθυπουργού ως άμεσου διοικητικού και πολιτικού προϊσταμένου της ΕΥΠ, για την οποία έχουν ήδη γραφεί πολλά. Το δημοσίευμα απλώς επιβεβαιώνει, όπως και το ευρύτερο κλίμα που περιγράφω συνοπτικά στο ποστ, ότι αυτή η πολιτική ευθύνη δεν μπορεί να κρυφτεί κάτω από το χαλί. Ή δεχόμαστε ότι υπάρχει αντικειμενική ευθύνη του πρωθυπουργού ως άμεσου προιστάμενου της ΕΥΠ, άρα οφείλει να παραιτηθεί ενόψει της γενικής αποδοκιμασίας όσων συνέβησαν, ή θεωρούμε ότι δεν υπάρχει άρα δεν οφείλει να παραιτηθεί. Ατυχής και ανακόλουθη θα ήταν μια “μεσοβέζικη” προσέγγιση, ότι έχει ευθύνη αλλά συνεχίζει κανονικά παρά τη διεθνή και εγχώρια γενική απαξίωση».