Η Δαμία ήταν αρχαία ελληνική δευτερεύουσα θεότητα, προστάτης της γονιμότητας, από τις παλαιότερες του ελληνικού χώρου, που λατρεύονταν, μαζί με την Αυξησία, σύμφωνα με την παράδοση που διέσωσε ο Ηρόδοτος, σε πολλές πόλεις όπως στην Επίδαυρο, την Αίγινα, τη Σπάρτη και τη Τροιζήνα, όπως επιμαρτυρεί και ο Παυσανίας.
Η Δαμία ταυτίζονταν περισσότερο με τη θεά Δήμητρα και την Περσεφόνη από το γεγονός ότι και τις δύο αυτές θεότητες οι Τροιζήνιοι τις αποκαλούσαν επίσης Αμαίαν την Δήμητρα, και Αζισίαν την κόρη της.
Φαίνεται όμως ότι η Δαμία λατρεύονταν ιδιαίτερα και στις Κυκλάδες. Συγκεκριμένα στη Θήρα, (Σαντορίνη), λατρευόταν, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, ως προστάτης των εγκύων και των λεχωνών, μάλιστα νότια του αρχαίου ναού του Καρνείου Απόλλωνα βρέθηκε σε βράχο η εγχάρακτη επιγραφή «ΛΟΧΑΙΑ ΔΑΜΙΑ».