«Γιόμσε, σε δυο-τρεις νύχτες θα γίνει βασιλιάς» έλεγαν οι Δικοί μου για το Αυγουστιάτικο Φεγγάρι και εγώ παιδί τους πίστευα και τους έβλεπα να αφήνονται στο κοίταγμά του και να ξεφεύγουν έστω για ελάχιστες στιγμές από τα πιεστικά προβλήματά τους.
Ίσως από αυτούς να κληρονόμησα την υπερβολική αγάπη που τρέφω για αυτό το ουράνιο σώμα και ιδιαίτερα το υπέρλαμπρο του Αυγούστου που πάντα με επιστρέφει στην παιδική ηλικία, στους αθώους εφηβικούς έρωτες και στη γενικότερη ανεμελιά. Αν και μεγάλωσα παραμένει ακόμα το φάρμακο μου για τη φυγή μου από την πεζή καθημερινότητα.
Φέτος όμως με διακατέχει ανησυχία γιατί ίσως να μην απολαύσουμε το φαινόμενο. Σύμφωνα με «ασφαλείς» πληροφορίες από Αυτούς που ακούν «προσεκτικά», ενδεχομένως το ίδιο να αποφασίσει να κρυφτεί γιατί ντρέπεται με όσα βλέπει εδώ κάτω και κυρίως να του απαγορευτεί από τους Κρατούντες να λάμψει για λόγους εξοικονόμησης ενέργειας.
Εγώ καμία ευθύνη δεν φέρω για όσα μεταφέρω. Τυχαία τα άκουσα από έναν από τους κατ΄ «επάγγελμα» κρυφά ακούοντες που μάλλον « κατά λάθος» το διέρρευσε για εξοικείωση με την πραγματικότητα.
Α. Δ. ΓΑΚΗΣ
Ανησυχών