Σε ηλικία 77 χρόνων άφησε την τελευταία του πνοή ο Σταύρος Ψυχάρης.
Πέθανε ο Σταύρος Ψυχάρης. Ηττημένος. Αλλά εγώ που τον πρόλαβα ισχυρό, έχω να πω ότι, παρότι αντιφατικός, υπήρξε ο πιο στιβαρός διευθυντής που είχα ποτέ στις εφημερίδες: απαιτητικός, σκληρός – αλλά πάνω απ’ όλα δημοσιογράφος. Προσωπικώς έχω να λέω ότι, καχύποπτος ων, πήγα στο ΒΗΜΑ το 1999, περιμένοντας να αντιμετωπίσω ένα τέρας και βρήκα έναν δημοσιογράφο που προάσπιζε το κύρος και τη δύναμη του φύλλου μαζί με την ελευθερία του συντάκτη στο κείμενο. Το ίδιο κλίμα αντιμετώπισα και στη δεύτερη θητεία μου στον ΔΟΛ, στον Ταχυδρόμο και τα ΝΕΑ. Ακόμα και όταν, στις σπασμωδικές κινήσεις του να σωθεί το συγκρότημα όταν ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούσε ή να το κλείσει ή να το προσαρτήσει στις ελεγχόμενες απ’ αυτόν εφημερίδες, δεν τολμησε να αγγίξει τους δημοσιογράφους που ενοχλούσαν την καθεστωτική αντίληψη της εξουσίας.
Καλό ταξίδι δάσκαλε, καλό ταξίδι Σταύρο Ψυχάρη: «Εις το επανιδείν», όπως εσύ έγραψες την τελευταία φορά που αρθρογράφησες στην εφημερίδα.
Ο Στάυρος Ψυχάρης διατέλεσε Πρόεδρος του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη (ΔΟΛ) από το 2009 μέχρι το 2017.
Αποχαιρετώντας το 2017 στο κυριακάτικο φύλλο της εφημερίδας «Το Βήμα» τους αναγνώστες, σε άρθρο του με τίτλο «Αποχωρισμός» ο Σταύρος Ψυχάρης είχε τότε κάνε έναν μίνι απολογισμό των 54 χρόνων του στη δημοσιογραφία, γράφοντας για έναν αποχωρισμό «βαρύ και μέγα, δύσκολο και ασήκωτο».
Και τελείωνε με την συγκινητική φράση: «Εις το επανιδείν…»
https://twitter.com/apsycharis/status/1554364660287143937?s=21&t=78b2_SwxMUkfp13-GtGaQg
Ο δημοσιογράφος και εκδότης γεννήθηκε στην Αθήνα και άρχισε την δημοσιογραφική του καριέρα το 1964 στην αριστερή εφημερίδα «Δημοκρατική Αλλαγή» (ενώ ήταν γραμμένος και στον Ελληνο-Σοβιετικό Σύνδεσμο) για να προσληφθεί κατά της διάρκεια της δικτατορίας ως κοινοβουλευτικός συντάκτης της εφημερίδας “Έθνος”. Από το 1972 εργαζόταν στο Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη (ΔΟΛ), αρχικά ως δημοσιογράφος και εν συνεχεία ως πολιτικός συντάκτης της εφημερίδας “Τα Νέα”.
Από το φθινόπωρο του 1983 ήταν διευθυντής της εφημερίδας “Το Βήμα”. Το 1996 διορίστηκε Διοικητής του Αγίου Όρους από την κυβέρνηση Σημίτη, θέση που διατήρησε μέχρι το 2001.
Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου ανέλαβε καθήκοντα γενικού διευθυντή και από το Σεπτέμβριο του 2003 του διευθύνοντος συμβούλου και αντιπροέδρου του Ομίλου,που συμμετέχει στο διοικητικό συμβούλιο των εκδοτικών εταιρειών του ομίλου ΔΟΛ. Ηταν πρόεδρος του Ιδρύματος Λαμπράκη (παλαιότερα Ίδρυμα Μελετών Λαμπράκη), θέση που ανέλαβε μετά το θάνατο του ιδρυτή του ιδρύματος Χρήστου Λαμπράκη το 2009, ενώ εκλεγόταν πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου, αναλαμβάνοντας ο ίδιος, εκτός από την έκδοση του “Βήματος” και την έκδοση της εφημερίδας “Τα Νέα”.
Τιμήθηκε στις 20 Ιουνίου 2010 από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως για την προσφορά του κατά την περίοδο που διετέλεσε Διοικητής του Αγίου Όρους με το οφίκιο του Μεγάλου Νοταρίου του Οικουμενικού Θρόνου.
Από τον πρώτο του γάμο απέκτησε δύο γιους, τον Παναγιώτη και τον Ανδρέα Ψυχάρη (τον οποίο βάφτισε ο Ανδρέας Παπανδρέου), ενώ ήταν νυμφευμένος σε δεύτερο γάμο με τη δημοσιογράφο και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ομίλου Χριστίνα Τσούτσουρα, με την οποία είχε αποκτήσει δύο κόρες, τη Χριστίνα και τη Σοφία.