Κώστα Δημ Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)
Το Δημογραφικό θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως εθνικό ζήτημα και όχι μόνο σε συνάρτηση με άλλες παραμέτρους (Ασφαλιστικό, Εργασιακό, κ.ο.κ) .
Προσωπικά προτιμώ μια Ελλάδα με μικρότερο πληθυσμό και με άνω του 90% αμιγή Ελληνικό –και Ορθόδοξο – πληθυσμό , παρά διπλάσια πληθυσμιακά (και με σμίκρυνση της αναλογίας εις βάρος των Ελλήνων). Είναι εθνωφελέστερο αντί να προωθήσουμε την πληθυσμιακή αύξηση μας μέσω αθρόας εισαγωγής αλλοδαπών και αχρείαστες ελληνοποιήσεις, να δοθούν γενναία κίνητρα στις ελληνικές οικογένειες προς τεκνοποίηση. Οφείλουμε να αντιληφθούμε ότι το Δημογραφικό είναι σύμπτωμα. Όχι νόσος.
Είναι αιτιατό και όχι αίτιο. Είναι αναπόφευκτο αποτέλεσμα διαφόρων παραγόντων (οικονομικών, κοινωνικών, πολιτικών, περιβαλλοντικών, πολέμων , αλλά και νοοτροπίας, υπερκαταναλωτισμού, ιδιοτέλειας, τρυφηλότητας κ.α).
Θεωρώ πως μια κατά βάση, ομοιογενής πατρίδα, θα πρέπει να είναι το ζητούμενο και όχι ένα συμπίλημα αλλογενών συναγελαζόμενων. Αυτοί που δεν συμφωνούν, ας μελετήσουν τα δημογραφικά προβλήματα άλλων χωρών: Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο , Βουλγαρία. Κάποιες μάλιστα μειονότητες (επί του παρόντος φυσικά, αφού με το ρυθμό που αυξάνονται θα γίνουν σε λίγο πλειονότητα), ιδίως οι μουσουλμανικές , ουδέποτε ενσωματώνονται ή αφομοιώνονται.
Η πληθυσμιακή αλλοίωση έχει μεσομακροπρόθεσμα ολέθριες αρνητικές συνέπειες. Το Εργασιακό , το Συνταξιοδοτικό, το Ασφαλιστικό, αντιμετωπίζονται (σ.σ προσωπικά έχω αναφερθεί στο παρελθόν) χωρίς καταφυγή στην εισαγωγή εργατικών χεριών.
ΥΓ Το ζήτημα είναι δυσχερές, δυσεπίλυτο. Οι αρμόδιοι καλούνται να το επιλύσουν νηφάλια και με διακομματική συνεργασία, αποκλείοντας πάντως – και παντελώς – την εθνοκτόνο επιλογή των επήλυδων.