Δίσεκτοι χρόνοι.
Σπαταλιέται η νιότη.
Απαρνιέται την ορμή της.
Λησμόνησε να κοιτά το φεγγάρι.
Δεν ονειρεύεται σα χτες.
Έρημη η ακρογιαλιά της ελπίδας.
Απελπισμένη η κραυγή του γλάρου.
Ύστατη οδός διαφυγής
η μπόρα που αχνοφαίνεται.
Α. Δ. ΓΑΚΗΣ.
Δίσεκτοι χρόνοι.
Σπαταλιέται η νιότη.
Απαρνιέται την ορμή της.
Λησμόνησε να κοιτά το φεγγάρι.
Δεν ονειρεύεται σα χτες.
Έρημη η ακρογιαλιά της ελπίδας.
Απελπισμένη η κραυγή του γλάρου.
Ύστατη οδός διαφυγής
η μπόρα που αχνοφαίνεται.
Α. Δ. ΓΑΚΗΣ.