«Ανήθικος Αυτουργός». Αυτός είναι ο τίτλος του κύριου άρθρου του Κώστα Βαξεβάνη στο σημερινό Ντοκουμέντο. Ο γνωστός δημοσιογράφος κάνει μία ενδιαφέρουσα αντιπαραβολή της υποτιθέμενης αμερικανοφιλίας του Κυριάκου Μητσοτάκη, η οποία όμως εξαντλείται μόνον όταν είναι να κάνει μπίζνες εκατομμυρίων. Όταν πρόκειται για υποθέσεις υπεράσπισης του δημοσίου χρήματος, εκεί οι αμερικάνοι μεταμορφώνονται σε σκευωρούς!
Γράφει μεταξύ άλλων:
Ο Μητσοτάκης περιέργως είναι αμερικανόφιλος μόνο όταν αγοράζει όπλα και δηλώνει υποταγή. Οταν βρέθηκε απέναντι σε ένα σκάνδαλο που αποκάλυψαν οι Αμερικανοί απέκτησε συνήθειες Ερντογάν. Διώκει δημοσιογράφους και εισαγγελείς και προσπαθεί να εξοντώσει μαζί με τους ανθρώπους και την αλήθεια. Τους λόγους τους γνωρίζει ο ίδιος ή ενδεχομένως και ο πολύ καλός του φίλος Φρουζής, ο οποίος όταν έφυγε από τη Novartis τού έστειλε το βιογραφικό του για να τον τακτοποιήσει και να ανταποδώσει τις χάρες που του έκανε στηρίζοντάς τον για πρόεδρο της ΝΔ. Οι καλοί λογαριασμοί τούς έχουν κάνει αναμφίβολα καλούς φίλους.
Δεν θέλω (ούτε πρόκειται) να παραβλέψω κανένα από τα στοιχεία της πολιτικής του Κυρ. Μητσοτάκη που τον καθιστούν επικίνδυνο πρωθυπουργό. Οπως λέει και ένας φίλος, «τι περιμένεις από τον πρωθυπουργό που επί επτά μήνες μας έβαζε να στέλνουμε sms για να πάμε για τσιγάρα, δήθεν για να μας σώσει, και σήμερα μετράμε αναλογικά τους περισσότερους νεκρούς από Covid στον κόσμο και κάνει το παγόνι;». Ποιος μπορεί να διαφωνήσει στη διαπίστωση, που δεν αφορά βέβαια το σύνολο της ζημιάς που έχει κάνει ο πρωθυπουργός αλλά τον αντιπροσωπεύει ως μέγεθος πρωθυπουργού.
Επιμένω στη Novartis επειδή εκφράζει πλήρως την αντίληψη Μητσοτάκη για την πολιτική. Στο σκάνδαλο Novartis και στις μεθοδεύσεις του Μητσοτάκη για να το συγκαλύψει συγκεντρώνονται η διαφθορά και η διαπλοκή ως επιδεξιότητες της μητσοτακικής Δεξιάς, η αντίληψή της για τη Δικαιοσύνη και τη δημοκρατία και φυσικά ο ρόλος του χρήματος ως «αδιευκρίνιστου» κινήτρου «επιχειρηματικότητας». Ο Μητσοτάκης δεν πιέστηκε ούτε από τον Αντώνη Σαμαρά ούτε από τον Αδωνη Γεωργιάδη για να στήσει τη συνωμοσία της Novartis. Εδρασε αυτοβούλως και με πλήρη συνείδηση ότι συμμετέχει σε ένα σκάνδαλο. Επιθυμούσε εκτός από συγκάλυψη και την παραδειγματική τιμωρία όσων απειλούσαν την κάστα του και τις πρακτικές του. Ο Μητσοτάκης απέδειξε ότι δεν ήταν ένας παραπλανημένος, έστω και εμμονικός, κυβερνήτης, αλλά εκφραστής της πιο ακραίας και ανέντιμης έκφρασης της πολιτικής. Δεν παρασύρθηκε από τον Αδωνη γιατί ο ίδιος είναι… αδωνοβλεψίας της ακροδεξιάς και χρησιμοποιεί την ακροδεξιά ως όπλο και πολιορκητικό κριό.