Απόστολος Αποστόλου
Οι ευρωνατοϊκοί, ατλαντιστές και νεοφιλελεύθεροι πολιτικοί καταρρέουν στις πολιτικές αρένες. Ο Μακρόν το εκκρεμές των ευρωπαϊκών προτάσεων, το θέαμα που φτώχαινε το νόημα, βρίσκεται μπροστά σε αδιέξοδο και σε διχασμένο λαό.
Ήθελε να πείσει το λαό του ότι οι ορίζοντες του κόσμου είναι μονοδρομικοί και περνούν μέσα από την πειθαρχία, τώρα σέρνει τα κουρέλια της πολιτικής του ανημπόριας.
Το ίδιο μέλλον ράβεται και για τον έλληνα πρωθυπουργό.
Για τον έλληνα πρωθυπουργό με τον πολιτικό του ναρκισσισμό που ονειρεύεται την εικόνα του ως φόρμουλα που θα αναπαραγάγει γενετικά τον εαυτό του, τα πράγματα θα είναι ακόμη πιο σκληρά.
Και αυτό γιατί ο ίδιο τορπίλισε κάθε σταθερή ανάσα του ελληνικού λαού.
Όλη του η πολιτική ήταν μια ανάστροφη μεταγραφή κάτι σαν το νέο δόγμα της βιολογίας. Σε προνομιακή θέση βρίσκεται πάντα η αμφιλογία του.
Γίνεται ειρηνομεσίτης και μαζί πολεμοχαρής στέλνοντας όπλα στην Ουκρανία, μοιράζει επιδοματικά ψίχουλα και παράλληλα κάνει ενέσεις στη φούσκα της ενέργειας συνεχίζοντας να στέλνει λογαριασμούς με ρήτρα αναπροσαρμογής και τον Ιούνιο και τον Ιούλιο (άλλα είχε βέβαια υποσχεθεί) και παράλληλα η τιμή του ρεύματος σε χονδρική και λιανική τιμή να φθάνει σε μια επιπλέον αύξηση στο 87%.
Ο κ. Μητσοτάκης όμως ως διαγγελματίας και μάλιστα ακαταμάχητος, υπόσχεται ένα μέλλον που επιβάλλεται να γίνει φετίχ από τους έλληνες πολίτες επειδή ακριβώς είναι ανύπαρκτο. Παράλληλα βουλιάζει στα μινχάουζεν ψέματα και μεριμνά αποκλειστικά στο να πυκνώνει τα ψευδώνυμα επιχειρήματα του.
Έκκεντρος στο σύστημα πολιτικών αξιών όπως κάθε συνεπής νεοφιλελεύθερος πολιτικός, (Μακρόν, Τρυντώ, τρέχει και ο Μπόρις Τζόνσον στη Βρετανία να ενταχθεί στο κλαμπ) συγκροτεί μια σέλφι πολιτική στις απαιτήσεις του θέλγητρου των φαινομένων.
Ο μυρωμένος και στεφανωμένος έλληνας πρωθυπουργός από τα μέσα επικοινωνιακού αυτισμού δεν έχει υποψιαστεί το φάντασμα της τιμωρίας που ενέχει η σέλφι πολιτική η οποία προοπτικοποιείται στον άξονα του οπτικού πληθωρισμού που εγγράφει μια μεγάλη ήττα. Είναι η ήττα όπου ο πρόθυμος για σέλφι ο οποίος μοιράζεται κοινό περιεχόμενο με άλλους και μάλιστα με εξαντλητική χρήση, πέρα από τον ναρκισσισμό του εμπίπτει και ένα καταθλιπτικό μηδενισμό.
Αλλά σε μια εποχή όπου η αυτογνωσία και το νόημα ταξίδευσαν οριστικά, η περιέργεια και η μνήμη κοιμήθηκαν και δε ξυπνούν με κανένα ξυπνητήρι και η αναδιπλασιασμένη σύμβαση με την ανάστροφη μεταγραφή πιστοποιούν οριστικά το μέλλον μας, ό,τι και να πει κανείς μοιάζει άκαιρο.
Πλειοψηφικά οι πολίτες ψωνίζουν από τα μαγαζιά της προπαγάνδας και επενδύουν στο χρηματιστήριο της φτώχιας τους, που σημαίνει ότι είναι άξιοι της τύχης τους. ‘Όμως κάποιες φορές τους σπρώχνει κάποιο εξωτικό ζωτικό και τους ζητά να απαιτήσουν την αλλαγή στη ζωή τους.
Στη Γαλλία στην εποχή των πιο απίθανων συμφυρμών από ιδέες και απόψεις, στην εποχή της πολιτικής βραδύτητας και της αντιγνωμίας συντελέστηκαν έστω και αργοπορημένα κάτι δειλές κινήσεις οι οποίες δραπέτευσαν από τις ορισματικές κατηγορίες της ανάστροφης μεταγραφής και έσπρωξαν τα πράγματα – έστω και σε ρυθμούς ρελαντί – σε εξεύρεση νέων δυνατοτήτων.
Εμείς παραμένουμε ακόμη σε τακτικές κυριαρχίας και συμφωνίας των πολιτικών κομμάτων. Θα γίνουν εκλογές, δε θα γίνουν, είναι το καθημερινό ερώτημα των δημοσιγραφούντων και των κομματικών παραγόντων.
Όλα βέβαια εξαρτώνται από την πρωθυπουργική αμφισυνειδησία, αλλά και από τις κομματικές συμφωνίες για συγκυβέρνηση καθώς και από τις νατοϊκούς προστάτες αν μας το επιτρέψουν.
Βλέπετε είμαστε πάντα υπό καθεστώς πολιτικής και πολιτιστικής κηδεμονίας από τους συμμάχους μας. Ταυτόχρονα την ίδια στιγμή όλα μπορούν να ανατραπούν και να πάμε σε συγκυβέρνηση χωρίς εκλογές αν η Τουρκία με την ανοχή όλων (που την έχει διασφαλίσει, στο Twitter, ο κ Βαληνάκης, πρώην υπουργός Εξωτερικών και καθηγητής Διεθνών Σχέσεων έγραψε ότι ο Βρετανός πρωθυπουργός, ζήτησε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να μην αντιδράσει, όταν ο Ερντογάν μάς επιτεθεί στο ΝΑΤΟ, αλλά και ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ, Κόλιν Στιούαρ που δήλωσε ότι η Άγκυρα είναι χρήσιμη) και με τη δική μας τακτική της αποκλιμάκωσης προβεί σε αποκλεισμό ελληνικών νησιών.
Ο ελληνικός λαός με τους μαζοχιστικούς όρους της συμβεβλημένης υποτέλεια του και με την πρόθεση του να αφήνεται σε πράγματα συντελεσμένα από άλλους θα συμμαχήσει με τις ετοιμοπαράδοτες εξελίξεις.
Αυτό όμως που θα μας σώσει για μια ακόμη φορά είναι η απεριόριστη εκκρεμότητά μας και κυρίως ο επιταχυντής των γεγονότων. Η ανατροπή της πολιτικής ηγεσίας και η στρατηγική της ήττας της, θα επέλθει από την κεκτημένη ταχύτητα και τη φυγοκέντρηση των γεγονότων (είναι το αβέβαιο που γεννά η ίδια η μαγεία όπως έλεγε ο Ντόναλτ Βίννικοτ).
Έτσι και αλλιώς η πολιτική στην Ελλάδα ολοκληρώνεται πάντα μ’ ένα διάγγελμα που στερείται νοήματος. Το αποτέλεσμα είναι ότι όλες οι πολιτικές στρατηγικές σβήνουν μόνες τους επειδή οι εξελίξεις αντεστράφησαν και αυτο-ακυρώθηκαν δίνοντας θέση σε μια μορφή άδεια εκεί όπου συναιρούνται τα πάντα, όπως για παράδειγμα χρεωμένα κόμματα και προσωπικά δάνεια πολιτικών, πολλών εκατομμυρίων. Είδαμε με άλλα λόγια τα πόθεν έσχες των πολιτικών που αγγίζουν την αυθάδεια (για να το πούμε κομψά) που κάνει τη ντροπή να ντρέπεται.
Απόστολος Αποστόλου. Καθηγητής πολιτικής και κοινωνικής φιλοσοφίας.